Η εισήγηση του βουλευτή Β΄Αθήνας και υπεύθυνου ΕΕΚΕ ΥΠΕΚΑ κ. Αποστόλη Αλεξόπουλου στην δημόσια εκδήλωση διαβούλευση που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τα θέματα του ν/σ για την ιδιωτική πολεοδόμηση, τους Οικοδομικούς συνεταιρισμούς και τα Δάση.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι, φίλες και φίλοι,
Με μεγάλη χαρά σας καλωσορίζω σε τούτη τη σύναξη κι εύχομαι η σύναξη αυτή να βάλει ένα ακόμη λιθαράκι, στην προσπάθεια που κάνουν γνωστές και άγνωστες συλλογικότητες, ενεργοί πολίτες κόμματα και κομματικοί φορείς, για να καταστήσουν γνωστή στους πολίτες τούτης της χώρας την καταστροφική περιβαλλοντική πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνώντες. Ταυτόχρονα να τους στείλουμε ένα μήνυμα, ότι αυτή η πολιτική δε θα περάσει. Και δεν θα περάσει γιατί θα ενώσουμε και θα συντονίσουμε τις δράσεις μας.
Δυστυχώς, το νομικό μας οπλοστάσιο που μέχρι πρότινος, παρείχε έστω και στοιχειώδη προστασία στις φυσικές ομορφιές του τόπου μας, στον φυσικό μας πλούτο, στα δάση, στις αναδασωτέες εκτάσεις, στις προστατευόμενες περιοχές Νατούρα, στα αρχαιολογικά μας μνημεία, στην πολιτιστική και γεωπεριβαλλοντική κληρονομιά μας, αυτό λοιπόν το νομικό οπλοστάσιο οι κυβερνώντες το έχουν αποδομήσει. Μέρα με τη μέρα, νομοσχέδιο με το νομοσχέδιο, το έχουν κυριολεκτικά κουρελιάσει. Άλλοτε ευτελίζοντας τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες κι άλλοτε καταπατώντας συστηματικά το Σύνταγμά μας και τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και όλα αυτά εν ονόματι μιας ψευδεπίγραφης ανάπτυξης και εξυπηρέτησης αμφιβόλου αναγκαιότητας επενδυτικών σχεδίων.
Και συνεχίζουν απτόητοι.
Τα τρία νομοσχέδια που κατέθεσε στις 17 Απριλίου 2014 το Υπουργείο Οικονομικών προς Διαβούλευση που αφορούν ζητήματα της Δημόσιας Περιουσίας αλλά και του φυσικού και του αστικού περιβάλλοντος έρχονται, όχι για να καλύψουν υπαρκτά κενά σε προηγούμενα νομοθετήματα, αλλά για να εισάγουν δυσμενέστερες διατάξεις που επιτρέπουν μαζική κερδοσκοπική εκμετάλλευση και αποκλειστική εκμίσθωση της δημόσιας κτήσης από επιχειρήσεις. Έρχονται να επέμβουν βάρβαρα, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς προοπτική, με καταστροφικές συνέπειες, στο ανεπανάληπτο και πολύμορφο ελληνικό τοπίο, με την ιδιαίτερη ταυτότητα της βιοποικιλότητάς του, της εναλλαγής και του ιδιαίτερου κατά περιοχές διαμορφούμενου μικροκλίματος.
Τα τρία αυτά νομοσχέδια είναι:
Και συνεχίζουν απτόητοι.
Τα τρία νομοσχέδια που κατέθεσε στις 17 Απριλίου 2014 το Υπουργείο Οικονομικών προς Διαβούλευση που αφορούν ζητήματα της Δημόσιας Περιουσίας αλλά και του φυσικού και του αστικού περιβάλλοντος έρχονται, όχι για να καλύψουν υπαρκτά κενά σε προηγούμενα νομοθετήματα, αλλά για να εισάγουν δυσμενέστερες διατάξεις που επιτρέπουν μαζική κερδοσκοπική εκμετάλλευση και αποκλειστική εκμίσθωση της δημόσιας κτήσης από επιχειρήσεις. Έρχονται να επέμβουν βάρβαρα, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς προοπτική, με καταστροφικές συνέπειες, στο ανεπανάληπτο και πολύμορφο ελληνικό τοπίο, με την ιδιαίτερη ταυτότητα της βιοποικιλότητάς του, της εναλλαγής και του ιδιαίτερου κατά περιοχές διαμορφούμενου μικροκλίματος.
Τα τρία αυτά νομοσχέδια είναι:
- το Σχέδιο νόμου για την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τον Αιγιαλό. Φέρει τον τίτλο «οριοθέτηση, διαχείριση» και κατ’ ευφημισμόν «προστασία αιγιαλού και παραλίας», και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μη αναστρέψιμη καταστροφή το παράλιου, παραλίμνιου και παραποτάμιου φυσικού και πολιτισμικού κεφαλαίου της χώρας
- το Σχέδιο νόμου για τη ρύθμιση της δυνατότητας εξαγοράς από ιδιώτες κατεχομένων ακινήτων του Δημοσίου και
- το Σχέδιο νόμου για την εξωδικαστική επίλυση ιδιοκτησιακών διαφορών μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών.
Οι μαζικές και συντονισμένες αντιδράσεις όλων μας φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς, έχουν αναγκάσει την κυβέρνηση να αναδιπλωθεί, να κάνει πίσω στο θέμα του αιγιαλού.
Την βλέπουμε όμως να αναζητεί τρόπους για να κάμψει αυτές τις αντιδράσεις και φαίνεται ότι θα ακολουθήσει μια διαδικασία σαλαμοποίησης των όσων θέλουν να επιτύχουν και να τα διασπείρουν σε άλλα νομοσχέδια, με άσχετες τροπολογίες και με την έκδοση κοινών υπουργικών αποφάσεων.
Για αυτό πρέπει να γρηγορούμε.
Αυτοί δεν πρόκειται να σταματήσουν.
Το βλέπουμε.
Έχουμε τώρα μπροστά μας ένα άλλο περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο που κι αυτό έχει το βαρύγδουπο τίτλο: "Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση, βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών - ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας"
Μα ποιός έχει αντίρρηση να προχωρήσει η πολιτεία σε περιβαλλοντική αναβάθμιση υποβαθμισμένων περιοχών? Νομίζω κανείς.
Μα πρώτα θα πρέπει να καθορίσει, να καταγράψει, αυτές τις περιοχές που χρήζουν αναβάθμισης, και μετά να προχωρήσει στην αναβάθμισή τους λαμβάνοντας όμως τέτοια μέτρα που πραγματικά θα αναβαθμίσουν τις περιοχές αυτές και που τα μέτρα θα είναι ενταγμένα σ ένα γενικότερο εθνικό αναπτυξιακό σχεδιασμό, που δυστυχώς δεν υπάρχει.
Ποιός είναι αντίθετος με την βιώσιμη ανάπτυξη των οικισμών ή το ξαναζωντάνεμα εγκαταλελειμμένων οικισμών? Αν και είναι μεγαλεπίβολο ένα τέτοιο σχέδιο, νομίζω ότι κανείς δεν θα είχε αντίρρηση σ’ αυτό. Μαζί με τη λήψη κι άλλων μέτρων θα ξαναζωντάνευε η επαρχία, η ακριτική Ελλάδα. Μα όχι με τον τρόπο που θέλει το νέο νομοθέτημα της κυβέρνησης. Δεν είναι αναβάθμιση η περιμετρικά των εγκαταλελειμμένων οικισμών μεταφορά των οικοδομικών συνεταιρισμών (αλήθεια περιμετρικά ποιών οικισμών και που βρίσκονται αυτοί οι οικισμοί ?).
Τέλος όλοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη επαναπροσέγγισης της δασικής νομοθεσίας, όχι όμως καταστρατηγώντας το σύνταγμα, όχι ευνοώντας την κατάτμηση των δασικών εκτάσεων, όχι με την άρση των πράξεων αναδάσωσης πρώην δασικών περιοχών, όχι ανοίγοντας το παράθυρο για την κατάργηση του τεκμηρίου της κυριότητας του δημοσίου, όχι χωρίς τα βασικά εργαλεία, που έχουν να κάνουν με την κατάρτιση και ανακήρυξη των δασικών χαρτών και τη σύνταξη του κτηματολογίου. Αυτά θα πρέπει να είναι η βάση πάνω στην οποία θα αναζητήσουμε βιώσιμες, δίκαιες, συνταγματικές λύσεις στα χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν χιλιάδες οικογένειες.
Τούτες τις μέρες θυμήθηκα τους στίχους του άγνωστου σε πολλούς σε εμάς ποιητή Μιλτιάδη Μαλακάση, ανάγνωσμα των παιδικών μου χρόνων που σημάδεψαν τη σκέψη μου και φούντωσαν την αγάπη μου για το δάσος:
"Το δάσος που λαχτάρησες ώσπου να το περάσεις τώρα να το ξεχάσεις διαβάτη αποσπερνέ. Μίαν αυγή το κούρσεψαν ανίδρωτοι υλοτόμοι κι εκεί είναι τώρα δρόμοι διαβάτη αποσπερνέ."
Όχι δεν θα το ξεχάσω, δεν θα το ξεχάσουμε.
Τα δάση αυτός ο τεράστιος φυσικός πλούτος αυτό το τεράστιο δημόσιο αγαθό θα παραμείνει αγαθό, θα παραμείνει δημόσιο.
Τα δάση αυτός ο τεράστιος φυσικός πλούτος αυτό το τεράστιο δημόσιο αγαθό θα παραμείνει αγαθό, θα παραμείνει δημόσιο.
Κι αν ακόμη βρεθούν και πάλι οι 51 που πριν από λίγες εβδομάδες συμφώνησαν στο ξεπούλημα της ΔΕΗ, εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Με την ανάπτυξη ενός ευρέως, κοινωνικού, μαζικού και ανυποχώρητου κινήματος, θα βάλουμε φρένο στις επιδιώξεις της κυβέρνησης, φρένο στα σχέδια μιας στρεβλής ανάπτυξης. Τα κέρδη δεν είναι πάνω ούτε από το περιβάλλον ούτε από τον άνθρωπο.
Καλούς αγώνες.
Καλούς αγώνες.
Πηγή: kinisienergoipolites.blogspot.gr
