Του Δημήτρη Παπαδημητρίου
Αρχές Ιανουαρίου 2014 και αρχίζουν να διαρρέουν εκ νέου πληροφορίες για τον αριθμό και την κατανομή των πιστώσεων προσλήψεων των εκπαιδευτικών που θα εργαστούν στο πρόγραμμα της ενισχυτικής διδασκαλίας και για τα κονδύλια που προορίζονται για τον κάθε άξονα προτεραιότητας και κάθε περιφέρεια της Ελλάδας. Και όλα αυτά σαν να μη συμβαίνει τίποτα...
Το Υπουργείο Παιδείας σκοπεύει και πάλι να προσλάβει για λιγους μήνες ή και λιγες εβδομάδες, εκπαιδευτικούς ως ωρομίσθιους ή αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, με κάτι μισομεροκάματα των 200 έως 700 ευρώ, σε σχολεία πολλά χιλιόμετρα μακρυά από το σπίτι τους και χωρίς κανένα όφελος προυπηρεσίας πλέον, για να καλύψει τις ανάγκες για δωρεάν μάθηση και διδασκαλία των μαθητών(!) Το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει απλά το περυσινό θέατρο παραλόγου, όταν και προσέλαβε στο τέλος της χρονιάς ωρομισθιους στα πλαίσια της ενισχυτικής διδασκαλίας για 10-15 μέρες για τον ίδιο λόγο.
Φυσικά στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι εκπαιδευτικοί που κλήθηκαν να πάνε και να εργαστούν στην ενισχυτική διδασκαλία για λίγες μέρες και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας παραιτήθηκαν και η ενισχυτική διδασκαλία για έναν ακόμα χρόνο δεν έγινε ποτέ, ούτε καν υποτυπωδως.
Φέτος και πάλι μέσα σε ένα νέο ρεσιτάλ προχειρότητας, αδιαφορίας, αναλγησίας και ανικανότητας, το Υπουργείο Παιδείας τώρα, αρχές Ιανουαρίου, στα μέσα της σχολικής χρονιάς, ρυθμίζει τα ζητήματα κατανομής πιστώσεων προσλήψεων για την ενισχυτική διδασκαλία, γνωρίζοντας στην ουσία ότι ο θεσμός οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια πάλι σε αποτυχία, διάλυση και απαξίωση για τους ίδιους ουσιαστικούς, πρακτικούς και προφανείς λόγους. Το θέμα όμως δεν είναι πλέον μόνο αυτό.
Το θέμα είναι ότι η έλλειψη παντελούς σχεδιασμού και οργάνωσης μέσα στο Υπουργείο, που καλά κρατεί ήδη από το περασμένο καλοκαίρι (οπότε και αλλάζανε κάθε μέρα το προγράμματα σπουδών Γυμνασίου και Λυκείου και οι αναθέσεις των μαθημάτων, που έβγαλε σε μία μέρα άχρηστους τους πιο περιζήτητους τομείς ΕΠΑΛ και αναίτια και ανάλγητα σε διαθεσιμότητα 2.122 συναδέλφους, από τους οποίους οι 450 αντιμετωπίζουν πλέον άμεσα το φάσμα της απόλυσης) συνεχίζεται με αμείωτη ένταση.
Πλέον φορείς και παράγοντες μέσα και έξω από το Υπουργείο δεν μπορούν να απαντήσουν με σαφήνεια και βεβαιότητα σε ζητήματα που άπτονται απλά και βασικά της λειτουργίας των εκπαιδευτικών θεσμών της χώρας, σε ζητήματα που άπτονται της αγωνίας και των κόπων μαθητών και γονέων, όπως για το αν θα ισχύσει από φέτος το Νέο Λύκειο...
Φυσικά για θέματα πρόσθετης διδακτικής στήριξης στα Λύκεια, τμημάτων ένταξης, παράλληλης στήριξης και υποδοχής, στελέχωσης των σχολικών βιβλιοθηκών και μόνιμων διορισμών ούτε λόγος..
Τελος, το χειρότερο απ' όλα πλεον ειναι ότι το Υπουργείο Παιδειας, ο πολιτικός θεσμός που θα έπρεπε να είναι ο θεματοφύλακας της ελληνικής παιδείας και εκπαίδευσης, έχει απολέσει και τα τελευταία ίχνη σοβαρότητας και αξιοπιστίας που του είχαν απομείνει και μαζί τα όρια του αυτονόητου και του γελοίου...
