του Κώστα Ζαχαριάδη*
Τελικά
η νέα κυβέρνηση λειτουργεί θετικά για τη δημόσια ζωή στο σύνολο της.
Ίσως και λόγω της έλευσης του λειψάνου της Αγίας Βαρβάρας, γινόμαστε
όλοι μάρτυρες αλλεπάλληλων θαυμάτων:
-Ο Αντώνης Σαμαράς τάσσεται κατά της επιβολής φόρων και ανησυχεί γιατί η «ροπή για ανάπτυξη μετατρέπεται σε τάση προς ύφεση»…
-Ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταγγέλλει την οικογενειοκρατία…
-Το
MEGA ενδιαφέρεται για τον κάθε πολίτη και κάνει τηλε-αυτοψίες σε
νοσοκομεία για να διαπιστώσει πόσο άσχημη είναι η κατάσταση.
-Ο
ΑΝΤ1 ενδιαφέρεται για την «υγεία» της ΕΡΤ και φιλοξενεί κριτικές
τοποθετήσεις για το πώς πρέπει να διοικείται με σύνεση ο δημόσιος
ραδιοτηλεοπτικός φορέας.
-Ο ΣΚΑΙ εκτιμά ότι από τις αυτοδιοικητικές εκλογές στην Ισπανία το συμπέρασμα είναι ότι το PODEMOS είναι το 4ο κόμμα…
-Ο
Άδωνις Γεωργιάδης κατεβαίνει σε εργατικές διαδηλώσεις και φορά κράνος
(προφανώς για να προστατευθεί από πολιτικά επιχειρήματα σαν αυτά που
και ο ίδιος χρησιμοποιεί)…
Όπως έλεγε και ο Διονύσης Σαββόπουλος:
«τα
παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια, τ’ αλογάκια και τα ξύλινα
σπαθιά βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια, έλα μέσα και μίλα πιο σιγά»
Φαίνεται
ότι τα πράγματα πηγαίνουν πολύ άσχημα για τη διαπλοκή. Όχι μόνο στην
Ελλάδα, αλλά και σε μέρος της Ευρώπης πολλά αλλάζουν και σύντομα θα
αλλάξουν πολύ περισσότερα.
Η
θετική κατάληξη των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές ανακατεύει
περεταίρω το πολιτικό τοπίο στη χώρα μας. Υπάρχει απόλυτη πολιτική
κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα ως Πρωθυπουργού. Τα κόμματα της
αντιπολίτευσης βρίσκονται σε στρατηγικό αδιέξοδο με αποτέλεσμα:
-Στη
ΝΔ «σφάζονται» για το αν θα ψηφίσουν ή όχι τη νέα συμφωνία όταν με το
καλό συναφθεί με τους δανειστές. Όσο για τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά,
δεν κάθεται και πολύ καλά στην καρέκλα του…
-Στο
ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποχωρεί από τη προεδρία αλλά, όπως
δήλωσε, «θα μείνω στη Βουλή γιατί θεωρώ ότι είναι χρήσιμη η παρουσία μου
εκεί για λόγους που υπερβαίνουν τα κομματικά όρια του ΠΑΣΟΚ»…
-Ο Σταύρος Θεοδωράκης διαμαρτύρεται διότι «Το Ποτάμι υποεκπροσωπείται στα ΜΜΕ»…
-Το
ΚΚΕ θέλει να κάνει μαζεμένες όλες τις κινητοποιήσεις που δεν έκανε τα
προηγούμενα πολλά χρόνια, ενώ ο Κουτσούμπας καταγγέλλει «καλοθελητές,
γνωστούς εκπροσώπους της αστικής ιδεολογίας, αλλά και άλλους γνωστούς
οπορτουνιστές και αναθεωρητές της κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας»
-Η
Χρυσή Αυγή σπαράσσεται από έριδες, ενώ η ηγετική ομάδα πηγαινοέρχεται
στον Κορυδαλλό προσπαθώντας να δείξει ότι δεν είναι αυτό που είναι…
Τι
σημαίνουν όλα αυτά; Απλά είναι οι αγωνιώδεις κραυγές του παλιού που
βλέπει ότι «δε περνά η μπογιά του». Το πολιτικό σκηνικό έτσι όπως το
ξέραμε έως τις 25 Ιανουαρίου, έχει τελειώσει. Αφού δεν έχουν τίποτα
καινούργιο να πουν στους Έλληνες, απλά επενδύουν στο μύθο ότι «όλοι
ίδιοι είμαστε, η νέα κυβέρνηση τα ίδια κάνει με μας».
Πολύ
περισσότερο που τώρα τα «συνεταιράκια» τους στην Ισπανία υπέστησαν μια
στρατηγική ήττα, ο «εκλεκτός» τους στη Πολωνία έχασε και αυτός. Ο (δεν
θα τον έλεγες και αριστερό) πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι
δήλωσε: «Ο άνεμος της Ελλάδας, ο άνεμος της Ισπανίας και ο άνεμος της
Πολωνίας δεν φυσούν προς την ίδια κατεύθυνση. Φυσούν προς αντίθετες
κατευθύνσεις, ωστόσο όλοι αυτοί οι άνεμοι δείχνουν ότι η Ευρώπη πρέπει
να αλλάξει».
Όταν
το ίδιο, την ανάγκη αλλαγής της Ευρώπης, το διατύπωνε ο Αλέξης Τσίπρας
συμπληρώνοντας ότι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καταλύτης σε αυτή την
υπόθεση, τα καθεστωτικά ΜΜΕ «έβγαζαν σπυράκια» και μας κατηγορούσαν για
αμετροέπεια.
Τώρα
όμως βρισκόμαστε στο δυσκολότερο σημείο: Τώρα πρέπει να δικαιώσουμε
όλους όσοι πίστεψαν σε μας, μας στήριξαν και μας στηρίζουν.
«Κλειδί»
βεβαίως για όλα θα είναι η επίτευξη μιας τίμιας συμφωνίας με τους
δανειστές το συντομότερο δυνατό. Είμαστε σίγουροι ότι με την υπογραφή
της συμφωνίας η αγορά θα αναπνεύσει, η αβεβαιότητα θα απομακρυνθεί, η
οικονομία θα επανεκκινήσει.
Ξέρουμε
καλά ότι η πραγματική οικονομία υποφέρει εδώ και πολλούς μήνες-χρόνια.
Υπάρχει μεγάλη αγωνία στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Όλοι με
κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Ταυτόχρονα οι Έλληνες
στηρίζουν τη κυβέρνηση σε αυτή της τη προσπάθεια για συμφωνία η οποία δε
θα διασφαλίζει απλά «την επόμενη δόση», αλλά θα έχει ορίζοντα εξόδου
από τη κρίση.
Υποχρέωση
μας είναι ανεξάρτητα από κομματική ή πολιτική ένταξη, όλοι να
στηρίξουμε αυτή τη προσπάθεια. Ξέρουμε καλά ότι δεν θα είναι όλοι
ικανοποιημένοι με την υπογραφή της συμφωνίας. Η διαπλοκή θέλει να
επιστρέψει, ποντάρει στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης»… Η διαφθορά
δε θέλει να πετύχουμε διότι απειλείται... Έχουν χάσει τα «στηρίγματα»
τους στη κυβέρνηση, χάνουν τα στηρίγματα τους στη δημόσια διοίκηση, το
χρηματοπιστωτικό σύστημα, ενώ αδυνατίζουν οι δυνατότητες παρέμβασης των
συστημικών ΜΜΕ.
Αυτή
η κυβέρνηση τα έχει βάλει με πολλούς. Καταλαβαίνουμε την κριτική που
ακούγεται «εντός των τειχών», αλλά αδυνατούμε να καταλάβουμε όσους δεν
αντιλαμβάνονται τι εντολή μας έδωσε ο ελληνικός λαός στις πρόσφατες
εκλογές.
Η
κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει με ρήξεις και συνθέσεις. Με
«τίμιες» συμφωνίες και με συμβιβασμούς. Με νίκες, αλλά πιθανά και με
αποτυχίες. Απαραίτητο είναι να παραμένει ο τελικός προορισμός, ο τελικός
στόχος. Και βεβαίως, στο τέλος της τετραετίας να υπάρχει ένας θετικός
απολογισμός που να αποτυπώνεται στη βελτίωση της καθημερινότητας των
Ελλήνων πολιτών.
Εκεί
θα κριθούμε. Στο ενδιάμεσο θα έχουν αλλάξει πολλά στην Ευρώπη, στην
Ελλάδα, στην οικονομία, στην επιχειρηματικότητα, στην αντίληψη και την
ζωή των πολιτών, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε εποχές μεγάλων αλλαγών το
κόμμα μας οφείλει να εκσυγχρονιστεί, να αντιστοιχηθεί με τη κοινωνία
και να εντάξει στις γραμμές του τις πιο πρωτοπόρες προσωπικότητες…
*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
