Σελίδες

Υπάρχουν και καλά νέα

Μια αχτίδα αισιοδοξίας εξέπεμψε η ανακοίνωση της δημιουργίας, εν μέσω παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και δυσπραγίας, μιας νέας συμφωνικής ορχήστρας. Είναι τουλάχιστον παρήγορο να γεννιέται ένα καινούργιο συμφωνικό σύνολο, σε μιαν εποχή που ορχήστρες με ανυπολόγιστη προσφορά διαλύθηκαν -η Ορχήστρα των Χρωμάτων, η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ- και άλλες αγκομαχούν για να συνεχίσουν τη θαυμαστή δημιουργική τους πορεία - Καμεράτα Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.

Από τις πρόβες της ορχήστρας στα μέσα του περασμένου Μαΐου ο πάντοτε ανήσυχος και διεθνώς καταξιωμένος πιανίστας, συνθέτης και αρχιμουσικός Βασίλης Τσαμπρόπουλος ανήγγειλε την πρόθεσή του να ιδρύσει μια νέα συμφωνική ορχήστρα και κάλεσε δημόσια όσους ενδιαφέρονταν για τη στελέχωσή της να επικοινωνήσουν μαζί του. Η ανταπόκριση ξεπέρασε τις προσδοκίες, τόσο σε αριθμό -160 μουσικοί απ' όλη την Ελλάδα έστειλαν αίτηση για ακρόαση- όσο και σε αξιοσύνη - αρκετοί εγνωσμένων χαρισμάτων μουσικοί ερμηνευτές, όπως αποδείχτηκε, ήσαν ανάμεσά τους. Η ακρόαση για την επιλογή έγινε στις 8 και 9 Ιουλίου. Οπως αποδείχτηκε, το έργο της επιτροπής (Βασίλης Τσαμπρόπουλος, Γιώργος Χατζινίκος, Θόδωρος Αντωνίου, Βαγγέλης Σκούρας και Θανάσης Τρικούπης) κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν, αφού έπρεπε να επιλέξουν τους καλύτερους 80 από τους καλούς 160!

Εκδήλωση γνωριμίας

Η Ορχήστρα συγκροτήθηκε, οι πρόβες άρχισαν και έφτασε η βραδιά της γνωριμίας. Το όνομά της ήταν ήδη γνωστό: Metropolitan Symphony Orchestra of Athens - Μητροπολιτική Συμφωνική Αθηνών, δηλαδή, με αρκτικόλεκτο MSO. Η αγγλόφωνη ονομασία της Ορχήστρας προκαλεί τη μοναδική ένστασή μας -ή και αντίρρηση- στο ελπιδοφόρο εγχείρημα. Θα μπορούσε να βρεθεί ένα παντοιοτρόπως αποδεκτό ελληνικό όνομα - παραπέμπουμε στον Μάνο Χατζιδάκι και την Ορχήστρα των Χρωμάτων του. Η βραδιά γνωριμίας έγινε στις 22 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης (ΙΜΚ), το οποίο ευγενικά παραχωρήθηκε στην Ορχήστρα για τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας της. Η εκδήλωση της γνωριμίας-παρουσίασης άρτια οργανωμένη και εντυπωσιακή, προϊδέασε, και αυτή, για τα μελλούμενα. 

Την εκδήλωση παρουσίασε η σπουδαία ερμηνεύτρια του βυζαντινού και του αρχέγονου παραδοσιακού μέλους Νεκταρία Καραντζή, η οποία έχει και οργανική θέση στο φορέα της Ορχήστρας καθώς είναι και η νομική σύμβουλός της και η υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων και Τύπου. Χαιρετισμό απηύθυνε η γενική διευθύντρια και αντιπρόεδρος του δ.σ. του ΙΜΚ Ξένια Καλδάρα, η οποία καλωσόρισε την Ορχήστρα και υποσχέθηκε την αμέριστη συμπαράστασή της. Ακολούθως, φανερά φορτισμένος συγκινησιακά, ο ιδρυτής, καλλιτεχνικός διευθυντής και αρχιμουσικός της Ορχήστρας, Βασίλης Τσαμπρόπουλος, ανέπτυξε τους λόγους για τους οποίους προέβη σε αυτό το ιδιαίτερο εγχείρημα και παρουσίασε τη φιλοσοφία του, τους σκοπούς του, αλλά και τον προγραμματισμό για την περίοδο 2014-2015 - έως και τον Απρίλιο του 2015 προβλέπονται επτά συναυλίες. Οπως τόνισε, και όπως φαίνεται και από τον προγραμματισμό, η δράση της Ορχήστρας θα εστιάζεται στο κλασικό συμφωνικό ρεπερτόριο. Ανέφερε, επίσης, ότι η λειτουργία της Ορχήστρας δεν στηρίζεται σε καμία ιδιαίτερη οικονομική αρωγή, αλλά στην αφοσίωση και τη φιλοκαλία των μουσικών και των συνεργατών της. 

Τα λεγόμενά του συμπλήρωσε η Νεκταρία Καραντζή, ανακοινώνοντας τη δημιουργία Τμήματος Εκδόσεων της Ορχήστρας (ηχογραφημάτων και εντύπων). Η παρουσίαση έγινε ακόμη περισσότερο εντυπωσιακή με την προβολή πέντε σχετικών οπτικοακουστικών μαρτυριών. Η πρώτη αφορούσε την Ορχήστρα («Από τις ακροάσεις στις πρώτες πρόβες», το όνομά της), η δεύτερη τον Βασίλη Τσαμπρόπουλο («Ενα χρονικό στην πιανιστική, συνθετική και μαεστρική του ιδιότητα»), οι δυο επόμενες αποτελούσαν ευχετήρια μηνύματα του Γκλεν Ντίκτερο -επί 34 χρόνια κοντσερτίνο της περίφημης Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης- και του επιφανούς αρχιμουσικού Ζούμπιν Μέτα, και η τελευταία, με όνομα «Ο φιλόσοφος της μουσικής», ήταν ένα σεμνό και τρυφερό αφιέρωμα στον εξαίρετο πιανίστα, παιδαγωγό και αρχιμουσικό Γιώργο Χατζηνίκο ένθερμο υπερασπιστή, σε παγκόσμιο επίπεδο, της ελληνικής μουσικής. Παρών και θαλερότατος, στα 91 του χρόνια, παρέλαβε συγκινημένος τον τίτλο του Ισόβιου Αρχιμουσικού της Ορχήστρας, που του απένειμε ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος, εκφράζοντας τη βαθιά ευγνωμοσύνη του - ουδείς άλλος τον έχει τιμήσει επισήμως στην Ελλάδα! 

Επειτα από ένα σύντομο διάλειμμα, παρουσιάστηκε ένα σαγηνευτικό μουσικό μωσαϊκό, στο οποίο οι περισσότεροι από τους κορυφαίους της Ορχήστρας -έλειψε ο πολύπειρος ερμηνευτής κόρνου Βαγγέλης Σκούρας- είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν μέρος από τα αναμφισβήτητα ερμηνευτικά τους χαρίσματα, τόσο τα εκφραστικά όσο και τα δεξιοτεχνικά. Εκτός από δύο περιπτώσεις - η μεν Σύριγξ του Ντεμπισί είναι γραμμένη για σόλο φλάουτο, τον δε Κωσταντή Σφέτσα συνόδευσε η (σχεδόν) μόνιμη συνοδοιπόρος του, εκλεκτή πιανίστρια Νέλλη Σεμιτέκολο - στα υπόλοιπα έργα συμπορεύτηκε με τους μουσικούς της Ορχήστρας, άρτια προετοιμασμένη, η πιανίστρια Ελένη Νικολαΐδη. 

Αίσθηση ευθύνης
Παρουσιάστηκαν με τη σειρά τα έργα -ή αποσπάσματά τους- Ρομάντζα αρ. 1, έργο 94 για όμποε και πιάνο του Ρόμπερτ Σούμαν (σολίστ ο Ντιμίτρι Σιμονένκο Σαφαριάν), Σύριγξ του Κλοντ Ντεμπισί (Γιώργος Σκριβάνος, φλάουτο), Ελεγεία έργο 24 για βιολοντσέλο και πιάνο του Γκαμπριέλ Φορέ (Βαρβάρα Τσότρα), το τρίτο από τα Φανταστικά Κομμάτια, έργο 73 για κλαρινέτο και πιάνο του Σούμαν (Μάριο Αντρόβερ Πάρντο), Καντιλένα, δεύτερο μέρος από τη Σονάτα για φλάουτο και πιάνο του Φρανσίς Πουλένκ (Ναταλία Γεράκη), Διαγωνιστικό σόλο για κλαρινέτο και πιάνο του Αντρέ Μεσαζέ (Ζαχαρίας Φώτης), Εισαγωγή και Πολωνέζα Μπριγιάν, έργο 3 για βιολοντσέλο και πιάνο του Φρεντερίκ Σοπέν (Κωσταντής Σφέτσας) και Καντάμπιλε του Νικολό Παγκανίνι και Ανδαλουσιανή Ρομάντζα για βιολί και πιάνο του Πάμπλο ντε Σαρασάτε (Ομηρος Γιαβρούμης, που είναι και ο εξάρχων -πρώτο βιολί- της Ορχήστρας). 

Η ακροαματική συγκίνηση αυξανόταν σταδιακά και κορυφώθηκε στο τέλος. Ηταν φανερή η αφοσίωση των ερμηνευτών τόσο στη μουσική που ερμήνευαν όσο και στην ιδέα του νέου εγχειρήματος. Ολοι απέδωσαν τα επιλεγμένα έργα με απόλυτη αίσθηση της ευθύνης και με τη σιγουριά που προσδίδει η γνώση και η εμπειρία. Εμοιαζαν ευτυχισμένοι για αυτό που έκαναν. Και η ευτυχία τους αντικαθρεφτιζόταν και στα πρόσωπά τους και στη μουσική που ερμήνευαν. 

Η προσφορά τους ήταν προάγγελος μουσικών στιγμών ελκυστικών. Θα είμαστε βεβαίως εκεί για να τις απολαύσουμε, για να τους απολαύσουμε.

του Γιώργου Β. Μονεμβασίτη
enet.gr