του Σταύρου Χριστακόπουλου
Στον δυσθεώρητο αριθμό των 597.000 μέτρησαν η UNICEF και το Πανεπιστήμιο
Αθηνών τα φτωχά ή κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά στη χώρα μας για το
2011. Εξ αυτών τα 322.000 ζούσαν σε συνθήκες «σοβαρής υλικής
αποστέρησης». Η εικόνα του 2012 δεν μπορούμε ακόμη να προσεγγίσουμε ποια
θα είναι.
Μάλιστα η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού «προτρέπει την Ελλάδα
όχι μόνο να διατηρήσει τις κοινωνικές παροχές, αλλά να τις επεκτείνει
περαιτέρω και πολύ περισσότερο στα παιδιά», καθώς «η τακτική που
ακολουθείται τα τελευταία χρόνια στην κατανομή των δαπανών κοινωνικής
προστασίας στην Ελλάδα δείχνει ότι τα επιδόματα για την κατηγορία
οικογένεια / παιδιά παρέμεναν σχεδόν σταθερά (από 1,68% του ΑΕΠ το 2000
στο 1,79% το 2010)».
Επιπλέον διαπιστώνεται τραγική ανεπάρκεια του ελληνικού κράτους καθώς
σημειώνονται «η έλλειψη συστηματικών και συγκεκριμένων στοιχείων»,
Ας δούμε όμως με αριθμούς πώς διαμορφώνεται η εικόνα της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα:
● Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του 2011 η παιδική φτώχεια ανέρχεται στο 23,7% και τα φτωχά παιδιά σε 465.000.
● Ο δείκτης «φτώχεια ή κοινωνικός αποκλεισμός» για το 2011 αφορούσε
597.000 παιδιά, δηλαδή ποσοστό 30,4%, που σημαίνει αύξηση κατά 9,1% από
το 2010.
● Τα παιδιά που διαβιούσαν σε «συνθήκες συσσώρευσης πολλαπλών
μειονεξιών», δηλαδή σε νοικοκυριά που χαρακτηρίζονται ταυτοχρόνως από
φτώχεια, από σοβαρή υλική αποστέρηση και από χαμηλή ένταση εργασίας, το
2011 έφθασαν στο 3,5% και ο αριθμός τους εκτινάχτηκε στα 69.000 παιδιά
από 12.000 παιδιά το 2010.
● Το ποσοστό των παιδιών που ζει σε νοικοκυριά στα οποία κανείς δεν εργάζεται έφθανε στο 9,2% το 2011 – αύξηση 2,9% από το 2010.
● Το 16,4% του συνόλου των ανηλίκων (322.000 παιδιά) εμφανίζεται να ζει
σε νοικοκυριά με «σοβαρή υλική αποστέρηση», με αύξηση 89.000 άτομα ή
38,2% από το μεταξύ 2010. Η αντίστοιχη αύξηση μεταξύ 2010 και 2011 για
την ηλικιακή ομάδα 6 έως 11 φθάνει το 46,7%.
● Το 50,8% των νοικοκυριών με παιδιά δηλώνει αδυναμία πληρωμής μιας εβδομάδας διακοπών.
● Το 37,2% δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών,
δόσεων πιστωτικών καρτών και δανείων, το 34,5% δηλώνει οικονομική
αδυναμία αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών.
● Επειδή τα φτωχότερα νοικοκυριά δαπανούν υψηλότερο ποσοστό των
συνολικών τους δαπανών για παιδικά είδη ένδυσης, αναγκάζονται να
περιορίσουν άλλες ανάγκες των παιδιών που σχετίζονται με την
εκπαιδευτική διαδικασία.
Παράλληλα η Eurostat καταγράφει δραματικά στοιχεία για την ανεργία στην Ελλάδα καθώς, σύμφωνα με χθεσινό ρεπορτάζ της Αυγής,
«η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση σε όλες τις μορφές ανεργίας» καθώς «τα
ποσοστά αυτά δεν αντικατοπτρίζουν το τι συνέβαινε τον περασμένο χρόνο,
διότι για φέτος – πρώτο τρίμηνο του 2013 – και με την κατ’
αποκλειστικότητα χρήση της μεθόδου της “παρέκτασης” (extrapollation)
αυτά αυξήθηκαν στη χώρα μας φθάνοντας κοντά στο 37% του ενεργού
πληθυσμού και όχι στο 27% (για τις αρχές του 2013), όπως ισχυρίζονται οι
φωστήρες της Κομισιόν και της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας
Eurostat».
Σημειώνοντας αποσπασματικά κάποια στοιχεία, όπως καταγράφονται στο εν
λόγω ρεπορτάζ, παρατηρούμε ότι, σε σύνολο 270 κοινοτικών περιφερειών, το
2012:
● Η Δυτική Μακεδονία είναι πρώτη στην ανεργία των νέων (15-24 ετών) με
72,5%, δεύτερη στη γυναικεία ανεργία με 36,8% και πέμπτη μεταξύ δέκα
περιφερειών στο σύνολο της ανεργίας με 29,9%.
● Η Στερεά Ελλάδα είναι δέκατη στις δέκα περιφέρειες, με 27,8% και τέταρτη στη γυναικεία ανεργία με 36,3%.
● Η Αττική εμφανίζει 24,0% στην ανεργία των ανδρών.
● Η Θεσσαλία είναι ένατη στην ανεργία των γυναικών με 30,5%.
● Στην ανεργία των νέων (15-24 ετών) η Ελλάδα στις 10 πρώτες θέσεις
εμφανίζει 5 περιφέρειες: Πρώτη η Δυτική Μακεδονία με 72,5%, έκτη η
Πελοπόννησος με 61,4%, όγδοη η Ήπειρος με 60,5%, ένατη η Κεντρική
Μακεδονία με 60,4%, δέκατη η Στερεά Ελλάδα με 59,1%.
● Στην κατηγορία των μακροχρόνιων ανέργων κάθε φύλου και ηλικίας η
Ελλάδα κατέχει 2 από τις 9 πρώτες θέσεις: την πέμπτη η Πελοπόννησος με
68,6% και την όγδοη το Βόρειο Αιγαίο με 67,3%.
Κατόπιν τούτων μπορεί ο υπουργός εργασίας Γιάννης Βρούτσης να μιλάει για
μείωση του... ρυθμού αύξησης των ανέργων, μπορεί να σχεδιάζει με την
Όλγα Κεφαλογιάννη... δυνητικές θέσεις εργασίας στον τουρισμό, όπου η
μαύρη εργασία γνωρίζει ημέρες θριάμβου, αλλά ο ζόφος δεν κρύβεται.
Ως εκ τούτου πολλοί είναι αυτοί που στα ΜΜΕ επιχειρούν να μας πείσουν
ότι η Ελλάδα αλλάζει και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ανάκαμψη, αλλά
αποκρύπτουν σκοπίμως ότι η αλλαγή την οποία ευαγγελίζονται
προσομοιάζουν με τα μοντέλα των «επενδυτικών παραδείσων» που βασίζονται
εξ ολοκλήρου τζάμπα εργασίας, τα οποία έρχονται οσονούπω.
Απλώς η σημαντικότερη προϋπόθεση για την εφαρμογή τους είναι η
δημιουργία μιας τεράστιας στρατιάς απελπισμένων και λιμοκοτονούντων
ανέργων, οι οποίοι θα αποτελέσουν την «καύσιμη ύλη» για τα εργασιακά
γκουλάγκ του είδους της «ανάπτυξης» για την οποία μας προετοιμάζουν.
Πράγματι αυτή είναι όντως μια σπουδαία και ελπιδοφόρος αλλαγή για όλους
τους «επενδυτικούς» γύπες που περιφέρονται πάνω από το πτώμα της
Ελλάδας. Η οποία, διά των τριών τελευταίων κυβερνήσεών της, είναι
πρόθυμη να προσφέρει τα παιδιά της βορά στους εν λόγω γύπες...
