του Σίμου Ρούσσου
Σοβαρό θέμα έχουν δημιουργήσει οι χειρισμοί της διοίκησης του δήμου για τον κοινόχρηστο χώρο στην οδό Ιωαννίνων στην Τούφα, με αποτέλεσμα τόσο τον διχασμό των κατοίκων όσο και τον κίνδυνο να χαθεί ο αθλητικός χώρος για την περιοχή.
Συγκεκριμένα η διοίκηση του δήμου, επικαλούμενη την ανάγκη νομιμοποίησης του αθλητικού χώρου προχώρησε με πρόσφατη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου στον επαναχαρακτηρισμό του από πλατεία και παιδική χαρά σε πλατεία, παιδική χαρά και αθλητικό χώρο. Η ενέργεια αυτή, όπως είπαμε και στο δημοτικό συμβούλιο, είναι διπλά λαθεμένη. Από την μια, δημιουργεί βάσιμες υπόνοιες ότι σχετίζεται με την πάγια, εδώ και χρόνια προσπάθεια του ΦΟΤ, να κλείσει τον χώρο και να δημιουργήσει κλειστό γήπεδο μπάσκετ, πρόθεση που επιβεβαίωσαν κάποιοι από τους διοικούντες τον ΦΟΤ και κατά την διάρκεια του δημοτικού συμβουλίου. Καμιά διαβεβαίωση του αντιδημάρχου ή του δημάρχου δεν μπορεί να πείσει τους ανήσυχους περιοίκους, πολύ περισσότερο αφού αυτή η δυνατότητα καταγράφεται και στο σκεπτικό της γνωμοδότησης του νομικού συμβούλου του δήμου.
Σε αυτήν την γνωμοδότηση, που υπερασπίζεται τις επιλογές της διοίκησης αναφέρεται ρητά ότι «…σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ο περιορισμός κοινόχρηστου χώρου, και μάλιστα πλατείας, με τον σκοπό να δημιουργηθεί χώρος για ανέγερση δημοσίου ή δημοτικού κλπ κτιρίου, μπορεί να αποτελέσει νόμιμο λόγο τροποποιήσεως του ρυμοτομικού σχεδίου» (σημείο 6 της γνωμοδότησης που κατατέθηκε από τον δικηγόρο κ Παπασταθόπουλο στην επιτροπή ποιότητας ζωής.) Άσχετα με την βασιμότητα της ανωτέρω γνωμοδότησης, τα επιχειρήματα φανερώνουν και τις προθέσεις.
Από την άλλη θέτει σε αμφισβήτηση την ίδια την λειτουργία του αθλητικού χώρου, αφού με την βέβαιη δικαστική εμπλοκή είναι δυνατόν να προκαλέσει την κατάργηση του γηπέδου. Σήμερα μάλιστα εκκρεμεί απόφαση κατεδάφισης των αυθαιρέτων κτισμάτων, συμπεριλαμβανομένου του γηπέδου, σύμφωνα με την διοίκηση. Έτσι οι πράξεις των διοικούντων, παρά την προσπάθεια να εγκλωβίσουν τον ΦΟΤ και να φανούν ως οι γνήσιοι υπερασπιστές της ανάγκης ύπαρξης του αθλητικού χώρου κινδυνεύουν να οδηγήσουν στα αντίθετα αποτελέσματα.
Χωρίς καμιά διάθεση κινδυνολογίας ας αναλογιστεί κάποιος τι μπορεί να συμβεί,αν η ιδια "ανάγκη νομιμοποίησης" των υφιστάμενων εδώ και δεκαετίες αθλητικών χώρων σε παιδικές χαρές και πλατείες εφαρμοστεί από την διοίκηση παντού.Αλήθεια υπάρχει πουθενά "νόμιμος" αθλητικός χώρος σε πλατεία του Χαλανδρίου;Και αν η αλλαγή ρυμοτομικού είναι ο μόνος δρόμος για την διατήρηση του υφιστάμενου γηπέδου μπάσκετ,τότε σκοπεύουν να κάνουν το ίδιο για όλες τις πλατείες που φιλοξενούν"παρανόμως" γήπεδα;Και αν ναι,γιατί στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου υπέβαλλαν πρόταση χρηματοδότησης για την διαμόρφωση κοινόχρηστου χώρου πλατείας στο οικοδομικό τετράγωνο 1170 στο Πάτημα,που περιλαμβάνει και γήπεδο μπάσκετ,αφού αυτό κατά τους ίδιους συνιστά παρανομία;Το 1170 δεν είναι κοινόχρηστο πράσινο,κατά το ρυμοτομικό;Και αφού εκεί είναι νόμιμο να υπάρχει γήπεδο μπάσκετ σε χώρο χαρακτηρισμένο ώς πράσινο,γιατί μόνο στην Τούφα είναι παράνομο και χρήζει νομιμοποίησης;
Προβληματισμό προκαλεί επίσης η προσπάθεια διχασμού των κατοίκων της περιοχής σε υποστηρικτές και πολέμιους του ΦΟΤ, προσπάθεια που υπηρετείται με κείμενα υπογραφών που επιμένουν στην ανάγκη διατήρησης του αθλητικού χώρου, όταν μάλιστα κανείς από τους περιοίκους δεν το αμφισβητεί, όπως φαίνεται και στο υπόμνημά τους.Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να υπογράψει ένα κείμενο υπεράσπισης της ύπαρξης του αθλητικού χώρου,θα ήταν παράλογο το αντίθετο.Οι υπογραφές αυτές όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για να δικαιώσουν τις επιλογές και τους χειρισμούς της διοίκησης.Πολύ περισσότερο που σήμερα φαίνεται το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται με αυτές τις επιλογές.
Για εμάς, οι ανάγκες άθλησης, ξεκούρασης και αναψυχής είναι αξεχώριστα δεμένες με την ύπαρξη ζωντανών και λειτουργικών κοινόχρηστων χώρων. Η πόλη έχει ανάγκη και από αθλητικούς χώρους και από παιδικές χαρές και από πλατείες. Στην ακριβοπληρωμένη ,μάλιστα μελέτη αναθεώρησης του γενικού πολεοδομικού αναφέρεται ρητά ότι από την πόλη λείπουν374 στρέμματα πρασίνου και ελεύθερων χώρων και 361 στρέμματα αθλητικών χώρων. Οι πολίτες δεν ευθύνονται για την ολιγωρία και την ανικανότητα των δημοτικών αρχών να τους εξασφαλίσουν και προσφέρει χείριστη υπηρεσία όποιος στρέφει την μια ομάδα κατοίκων εναντίον της άλλης. Δεν μπορεί λοιπόν να αποτελεί επιλογή το μοίρασμα της μιζέριας, ούτε και οι διαμάχες για αποκλειστικότητα στην χρήση των κοινόχρηστων χώρων.
Στην Τούφα υπάρχει αθλητικός χώρος που λειτουργεί πάνω από 30 χρόνια και πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια να εκδιωχθεί ο αθλητικός χώρος, που δίνει ζωή και δυνατότητες άσκησης σε δεκάδες κατοίκους της περιοχής. Στην Τούφα λείπουν αθλητικοί χώροι, συνολικά 44 στρεμμάτων, ενώ συνεχίζουν να υπάρχουν δεσμευμένοι αλλά μη αξιοποιημένοι χώροι πρασίνου, ενδεικτικά αναφέρουμε τους χώρους στα οικοδομικά τετράγωνα:
735(9935τμ),733(2374τμ),718(2595τμ),705(2896τμ),693(4739τμ).Αλήθεια γιατί ουδείς θέτει θέμα για την αξιοποίησή τους;Γιατί κανείς δεν βάζει ζήτημα για την αξιοποίηση του σκεπαστού της Αττικής οδού,αλήθεια πόσα γήπεδα μπάσκετ θα χωρούσαν σε μικρό τμήμα της αντι για γκαζόν;
Ο χώρος της Ιωαννίνων χρησιμοποιείται αλλά δεν ΑΝΗΚΕΙ στον ΦΟΤ, ο οποίος δεν μπορεί να έχει αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης, ούτε μπορεί να εκτραπεί σε επαγγελματική αθλητική χρήση. Οι αθλητικοί σύλλογοι προσφέρουν σπουδαίο έργο αλλά δεν μπορούν και δεν πρέπει να αντικαταστήσουν την δημοτική αθλητική πολιτική ,η οποία πρέπει να προσφέρει ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να λειτουργούν «ως δυνάμει» επαγγελματικά σωματεία, χρησιμοποιώντας τους δημόσιους χώρους, όπως γίνεται με διάφορα άλλα σωματεία εκκόλαψης τοπικών παραγόντων.
Τα παλαιά -από το 2002- σχέδια για δημιουργία κλειστού, αλλοιώνουν τον ερασιτεχνικό χαρακτήρα του αθλητικού χώρου ,ανοίγουν τον δρόμο σε υποβάθμιση του κοινόχρηστου και εμφανώς επιβαρύνουν την χρήση. Είναι δε και αντίθετα με την νομολογία του ΣτΕ ότι υφιστάμενες χρήσεις δεν μπορούν να τροποποιηθούν επί το δυσμενέστερο. Κλειστό μπορεί να γίνει εφόσον αυτό αποτελεί προτεραιότητα της διοίκησης σε κάποιο άλλο χαρακτηρισμένο αθλητικό χώρο.
Απαράδεκτη τέλος είναι και η συμπεριφορά μελών της διοίκησης απέναντι στους κατοίκους που προσέφυγαν ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματά τους. Όχι μόνο δεν τους κάλεσαν σε καμία συνεδρίαση όπου συζητιόταν το θέμα, προκειμένου ανενόχλητοι να καταλογίζουν ότι ήθελαν, αλλά μερικοί έφτασαν -σε μια αποθέωση του αθλητικού τους πνεύματος-στο σημείο να απειλούν ακόμη και με κλωτσιές όσους είχαν αντίθετη άποψη.
Aπό την Στάση
Σοβαρό θέμα έχουν δημιουργήσει οι χειρισμοί της διοίκησης του δήμου για τον κοινόχρηστο χώρο στην οδό Ιωαννίνων στην Τούφα, με αποτέλεσμα τόσο τον διχασμό των κατοίκων όσο και τον κίνδυνο να χαθεί ο αθλητικός χώρος για την περιοχή.
Συγκεκριμένα η διοίκηση του δήμου, επικαλούμενη την ανάγκη νομιμοποίησης του αθλητικού χώρου προχώρησε με πρόσφατη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου στον επαναχαρακτηρισμό του από πλατεία και παιδική χαρά σε πλατεία, παιδική χαρά και αθλητικό χώρο. Η ενέργεια αυτή, όπως είπαμε και στο δημοτικό συμβούλιο, είναι διπλά λαθεμένη. Από την μια, δημιουργεί βάσιμες υπόνοιες ότι σχετίζεται με την πάγια, εδώ και χρόνια προσπάθεια του ΦΟΤ, να κλείσει τον χώρο και να δημιουργήσει κλειστό γήπεδο μπάσκετ, πρόθεση που επιβεβαίωσαν κάποιοι από τους διοικούντες τον ΦΟΤ και κατά την διάρκεια του δημοτικού συμβουλίου. Καμιά διαβεβαίωση του αντιδημάρχου ή του δημάρχου δεν μπορεί να πείσει τους ανήσυχους περιοίκους, πολύ περισσότερο αφού αυτή η δυνατότητα καταγράφεται και στο σκεπτικό της γνωμοδότησης του νομικού συμβούλου του δήμου.
Σε αυτήν την γνωμοδότηση, που υπερασπίζεται τις επιλογές της διοίκησης αναφέρεται ρητά ότι «…σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ο περιορισμός κοινόχρηστου χώρου, και μάλιστα πλατείας, με τον σκοπό να δημιουργηθεί χώρος για ανέγερση δημοσίου ή δημοτικού κλπ κτιρίου, μπορεί να αποτελέσει νόμιμο λόγο τροποποιήσεως του ρυμοτομικού σχεδίου» (σημείο 6 της γνωμοδότησης που κατατέθηκε από τον δικηγόρο κ Παπασταθόπουλο στην επιτροπή ποιότητας ζωής.) Άσχετα με την βασιμότητα της ανωτέρω γνωμοδότησης, τα επιχειρήματα φανερώνουν και τις προθέσεις.
Από την άλλη θέτει σε αμφισβήτηση την ίδια την λειτουργία του αθλητικού χώρου, αφού με την βέβαιη δικαστική εμπλοκή είναι δυνατόν να προκαλέσει την κατάργηση του γηπέδου. Σήμερα μάλιστα εκκρεμεί απόφαση κατεδάφισης των αυθαιρέτων κτισμάτων, συμπεριλαμβανομένου του γηπέδου, σύμφωνα με την διοίκηση. Έτσι οι πράξεις των διοικούντων, παρά την προσπάθεια να εγκλωβίσουν τον ΦΟΤ και να φανούν ως οι γνήσιοι υπερασπιστές της ανάγκης ύπαρξης του αθλητικού χώρου κινδυνεύουν να οδηγήσουν στα αντίθετα αποτελέσματα.
Χωρίς καμιά διάθεση κινδυνολογίας ας αναλογιστεί κάποιος τι μπορεί να συμβεί,αν η ιδια "ανάγκη νομιμοποίησης" των υφιστάμενων εδώ και δεκαετίες αθλητικών χώρων σε παιδικές χαρές και πλατείες εφαρμοστεί από την διοίκηση παντού.Αλήθεια υπάρχει πουθενά "νόμιμος" αθλητικός χώρος σε πλατεία του Χαλανδρίου;Και αν η αλλαγή ρυμοτομικού είναι ο μόνος δρόμος για την διατήρηση του υφιστάμενου γηπέδου μπάσκετ,τότε σκοπεύουν να κάνουν το ίδιο για όλες τις πλατείες που φιλοξενούν"παρανόμως" γήπεδα;Και αν ναι,γιατί στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου υπέβαλλαν πρόταση χρηματοδότησης για την διαμόρφωση κοινόχρηστου χώρου πλατείας στο οικοδομικό τετράγωνο 1170 στο Πάτημα,που περιλαμβάνει και γήπεδο μπάσκετ,αφού αυτό κατά τους ίδιους συνιστά παρανομία;Το 1170 δεν είναι κοινόχρηστο πράσινο,κατά το ρυμοτομικό;Και αφού εκεί είναι νόμιμο να υπάρχει γήπεδο μπάσκετ σε χώρο χαρακτηρισμένο ώς πράσινο,γιατί μόνο στην Τούφα είναι παράνομο και χρήζει νομιμοποίησης;
Προβληματισμό προκαλεί επίσης η προσπάθεια διχασμού των κατοίκων της περιοχής σε υποστηρικτές και πολέμιους του ΦΟΤ, προσπάθεια που υπηρετείται με κείμενα υπογραφών που επιμένουν στην ανάγκη διατήρησης του αθλητικού χώρου, όταν μάλιστα κανείς από τους περιοίκους δεν το αμφισβητεί, όπως φαίνεται και στο υπόμνημά τους.Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να υπογράψει ένα κείμενο υπεράσπισης της ύπαρξης του αθλητικού χώρου,θα ήταν παράλογο το αντίθετο.Οι υπογραφές αυτές όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για να δικαιώσουν τις επιλογές και τους χειρισμούς της διοίκησης.Πολύ περισσότερο που σήμερα φαίνεται το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται με αυτές τις επιλογές.
Για εμάς, οι ανάγκες άθλησης, ξεκούρασης και αναψυχής είναι αξεχώριστα δεμένες με την ύπαρξη ζωντανών και λειτουργικών κοινόχρηστων χώρων. Η πόλη έχει ανάγκη και από αθλητικούς χώρους και από παιδικές χαρές και από πλατείες. Στην ακριβοπληρωμένη ,μάλιστα μελέτη αναθεώρησης του γενικού πολεοδομικού αναφέρεται ρητά ότι από την πόλη λείπουν374 στρέμματα πρασίνου και ελεύθερων χώρων και 361 στρέμματα αθλητικών χώρων. Οι πολίτες δεν ευθύνονται για την ολιγωρία και την ανικανότητα των δημοτικών αρχών να τους εξασφαλίσουν και προσφέρει χείριστη υπηρεσία όποιος στρέφει την μια ομάδα κατοίκων εναντίον της άλλης. Δεν μπορεί λοιπόν να αποτελεί επιλογή το μοίρασμα της μιζέριας, ούτε και οι διαμάχες για αποκλειστικότητα στην χρήση των κοινόχρηστων χώρων.
Στην Τούφα υπάρχει αθλητικός χώρος που λειτουργεί πάνω από 30 χρόνια και πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια να εκδιωχθεί ο αθλητικός χώρος, που δίνει ζωή και δυνατότητες άσκησης σε δεκάδες κατοίκους της περιοχής. Στην Τούφα λείπουν αθλητικοί χώροι, συνολικά 44 στρεμμάτων, ενώ συνεχίζουν να υπάρχουν δεσμευμένοι αλλά μη αξιοποιημένοι χώροι πρασίνου, ενδεικτικά αναφέρουμε τους χώρους στα οικοδομικά τετράγωνα:
735(9935τμ),733(2374τμ),718(2595τμ),705(2896τμ),693(4739τμ).Αλήθεια γιατί ουδείς θέτει θέμα για την αξιοποίησή τους;Γιατί κανείς δεν βάζει ζήτημα για την αξιοποίηση του σκεπαστού της Αττικής οδού,αλήθεια πόσα γήπεδα μπάσκετ θα χωρούσαν σε μικρό τμήμα της αντι για γκαζόν;
Ο χώρος της Ιωαννίνων χρησιμοποιείται αλλά δεν ΑΝΗΚΕΙ στον ΦΟΤ, ο οποίος δεν μπορεί να έχει αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης, ούτε μπορεί να εκτραπεί σε επαγγελματική αθλητική χρήση. Οι αθλητικοί σύλλογοι προσφέρουν σπουδαίο έργο αλλά δεν μπορούν και δεν πρέπει να αντικαταστήσουν την δημοτική αθλητική πολιτική ,η οποία πρέπει να προσφέρει ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να λειτουργούν «ως δυνάμει» επαγγελματικά σωματεία, χρησιμοποιώντας τους δημόσιους χώρους, όπως γίνεται με διάφορα άλλα σωματεία εκκόλαψης τοπικών παραγόντων.
Τα παλαιά -από το 2002- σχέδια για δημιουργία κλειστού, αλλοιώνουν τον ερασιτεχνικό χαρακτήρα του αθλητικού χώρου ,ανοίγουν τον δρόμο σε υποβάθμιση του κοινόχρηστου και εμφανώς επιβαρύνουν την χρήση. Είναι δε και αντίθετα με την νομολογία του ΣτΕ ότι υφιστάμενες χρήσεις δεν μπορούν να τροποποιηθούν επί το δυσμενέστερο. Κλειστό μπορεί να γίνει εφόσον αυτό αποτελεί προτεραιότητα της διοίκησης σε κάποιο άλλο χαρακτηρισμένο αθλητικό χώρο.
Απαράδεκτη τέλος είναι και η συμπεριφορά μελών της διοίκησης απέναντι στους κατοίκους που προσέφυγαν ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματά τους. Όχι μόνο δεν τους κάλεσαν σε καμία συνεδρίαση όπου συζητιόταν το θέμα, προκειμένου ανενόχλητοι να καταλογίζουν ότι ήθελαν, αλλά μερικοί έφτασαν -σε μια αποθέωση του αθλητικού τους πνεύματος-στο σημείο να απειλούν ακόμη και με κλωτσιές όσους είχαν αντίθετη άποψη.
Aπό την Στάση
