του Απόστολου Αλεξόπουλου*
"Οι κυβερνόντες, υπακούοντας πλήρως στις επιταγές και τα προστάγματα της Τρόικα, ξεπουλούν τα πάντα.
Μας άλλαξαν τα φώτα!!! Πότε; τον Ιούλιο
Μας άλλαξαν και τα πετρέλαια!!! Πότε; τον Σεπτέμβριο. Τον Ιούλιο είχαμε την ψήφιση του νομοσχεδίου που αφορούσε την πώληση της λεγόμενης "μικρής ΔΕΗ".
Μας άλλαξαν και τα πετρέλαια!!! Πότε; τον Σεπτέμβριο. Τον Ιούλιο είχαμε την ψήφιση του νομοσχεδίου που αφορούσε την πώληση της λεγόμενης "μικρής ΔΕΗ".
Τον Σεπτέμβριο κυρώθηκαν οι συμβάσεις παραχώρησης των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε περιοχές της Ηπείρου, του Πατραϊκού κόλπου και του Κατακόλου.
Τον Ιούλιο, κάτω από συνθήκες που ευτελίζουν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, ψηφίστηκε ένα ακόμη νομοσχέδιο με το οποίο, ένα ακόμη δημόσιο αγαθό, αυτό της ενέργειας, θα περάσει στα χέρια κερδοσκόπων ιδιωτών.
Τον Σεπτέμβριο, κάτω από ανάλογες κακοποιημένες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, εκχωρούνται, με σκανδαλώδεις ετεροβαρείς συμφωνίες υπέρ των ιδιωτών, τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη χώρα μας.
Δυο βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους θα πρέπει να στηριχθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρα μας, εκχωρούνται στους ιδιώτες.
Ο Ιούλιος φαντάζει μακρινός και ίσως πολλοί από εμάς να μη θυμούνται τι ψηφίστηκε τότε στη Βουλή. Θα προσπαθήσω σε τούτο το σημείωμα να σας θυμίσω, αλλά και να σας κάνω γνωστά, κάποια πράγματα που αφορούν στη ΔΕΗ και που τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ποτέ δεν μετέδωσαν.
Τον Ιούλιο λοιπόν ψηφίστηκε νομοσχέδιο που είχε τον τίτλο: "Δημιουργία νέας καθετοποιημένης εταιρίας ηλεκτρικής ενέργειας". Στους περισσότερους από εσάς είναι γνωστό ως νομοσχέδιο: η "μικρή ΔΕΗ" και στους περισσότερους από εμάς ως η "καλή ΔΕΗ".
Και ψηφίστηκε, με διαδικασίες εξπρές, με μόλις 51 ψήφους από το εκατονταμελές Α΄ θερινό τμήμα της Βουλής, αφού πρώτα αλλάχθηκαν έξι κυβερνητικοί βουλευτές και αφού είχε προηγηθεί η κατάπτυστη, παράνομη και αντισυνταγματική ενέργεια της επιστράτευσης των εργαζομένων της ΔΕΗ, που με απεργιακές κινητοποιήσεις, αντιδρούσαν στην εκποίηση της ΔΕΗ.
Έχουν περάσει 64 χρόνια από τότε που δημοσιεύτηκε ο ιδρυτικός νόμος της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού, της γνωστής μας ΔΕΗ.
Αξίζει να θυμηθούμε κάποια από τα άρθρα του νόμου αυτού. Ενός νόμου που αν μη τι άλλο αναγνώριζε ότι η ηλεκτρική ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό που θα πρέπει να παρέχεται, φτηνά και χωρίς διακρίσεις σε όλους τους καταναλωτές σ όλη την Ελλάδα.
Αντιγράφω μερικές παραγράφους του πρώτου άρθρου του ιδρυτικού νόμου 1468/1950:
"α. Ιδρύεται οργανισμός υπο την επωνυμίαν Δημόσια Επιχείρησης Ηλεκτρισμού, σκοπόν έχων την κατασκευή και εκμετάλλευσιν υδροηλεκτρικών και θερμοηλεκτρικών εργοστασίων καθ' άπασαν την χώραν, την εγκατάστασιν εθνικού δικτύου προς μεταφοράν της παραγομένης ηλεκτρικής ενέργειας και την διάθεσην αυτής.
β. Ο οργανισμός αυτός αποτελεί δημοσίαν επιχείρησιν ανήκουσαν εξ ολοκλήρου εις το Ελληνικόν Δημόσιον, λειτουργούσαν χάριν του δημοσίου συμφέροντος, απολαμβάνουσαν διοικητικής και οικονομικής αυτοτελείας.
γ) Η ΔΕΗ υποχρεούται όπως παρέχει την παραγόμενην ηλεκτρικήν ενέργειαν προς τους αγροτικούς και αστικούς πληθυσμούς εις την ευθυνοτέραν δυνατήν τιμήν, αποφεύγει τας αδικαιολογήτους διακρίσεις κατά την παροχήν ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των διαφόρων περιοχών της χώρας και κατά τον καθορισμόν των τιμολογίων μεταξύ καταναλωτών της αυτής κατηγορίας.
δ. Διαθέτει τα πραγματοποιούμενα έσοδα αποκλειστικώς προς προς τελειοποίησιν και συμπλήρωσιν των εγκαταστάσεων, βελτίωσιν των όρων εξυπηρέτησης του κοινού και μείωσιν της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας."
Αργότερα, το 1956, με νέο νόμο, θεσπίζεται ότι: "Η ΔΕΗ δεν δύναται να μεταβιβάσει η οπωσδήποτε εκχωρήσει εις οποιονδήποτε τρίτον προνόμια αυτής αφορώντα εις την παραγωγήν, μεταφοράν ή διανομήν της ηλεκτρικής ενέργειας".
Έτσι λοιπόν, με κεφάλαια που προήλθαν από τις ιταλικές πολεμικές επανορθώσεις, από το σχέδιο Μάρσαλ και από τον κρατικό προϋπολογισμό, άρχισε η ΔΕΗ την κατασκευή υδροηλεκτρικών εργοστασίων, εκμεταλλεύτηκε τα λιγνιτικά αποθέματα, που με συστηματικές έρευνες εντόπισε το γνωστό μας ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και μεταλλευτικών ερευνών), που σήμερα η κυβέρνηση απαξιώνει και διαλύει, κι άπλωσε σ' όλη την χώρα, σαν τον ιστό της αράχνης, τα δίκτυα μεταφοράς του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος. Με την πάροδο του χρόνου, στέριωσε και θέριεψε η ΔΕΗ. Και ο πιο μικρός οικισμός της πατρίδα μας είχε ηλεκτρικό ρεύμα. Και ήταν καθοριστικός ο ρόλος της στην ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας μετά την έξοδο της Ελλάδας από τον εμφύλιο πόλεμο.
Γίνεται μια ισχυρή, κερδοφόρα βιομηχανία, καθίσταται ο μεγαλύτερος επενδυτικός φορέας, δίνει δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους και κρατά ζωντανή την επαρχία. Ταυτόχρονα δημιουργεί το πρώτο αιολικό πάρκο και την πρώτη φωτοβολταϊκή εγκατάσταση.
Όμως, από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της, ποικιλόμορφα οικονομικά συμφέροντα άρχισαν να εποφθαλμιούν την ΔΕΗ. Και οι κυβερνήσεις, από τότε μέχρι σήμερα, εξυπηρετώντας πειθήνια τα συμφέροντα αυτά, με διαδοχικές τροποποιήσεις του ιδρυτικού της νόμου και την ψήφιση νέων νόμων, κατάφεραν να καταχρεώσουν την ΔΕΗ, να τη διασπάσουν σε τρία κομμάτια, (παραγωγή και εμπορία, μεταφορά, διανομή της ενέργειας) και να αρχίσουν την εκποίησή της.
Πράξη πρώτη: Νόμος 2773 του 1999. Καθορίζονται οι αρχές της λεγόμενης απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Μπαίνουν οι βάσεις για την άλωση της ΔΕΗ από τα ελληνικά και ξένα παρασιτικά οικονομικά αρπακτικά.
Πράξη δεύτερη: Προεδρικό διάταγμα υπ' αριθμ. 333. Με αυτό το διάταγμα της 20-12-2000 μετατρέπεται τη ΔΕΗ σε Ανώνυμη Εταιρεία και το 49% των μετοχών της εκχωρείται σε ιδιώτες, με την είσοδό της στο Χρηματιστήριο.
Ακολουθούν διαδοχικά νομοθετήματα που εν ονόματι μιας ψευδεπίγραφης απελευθέρωσης της ενέργειας, μιας απελευθέρωσης που εδώ και 15 χρόνια έχει επιβάλει με οδηγία της στα κράτη μέλη της η Ευρωπαϊκή Ένωση, η πολύπαθη ΔΕΗ, χάνει σήμερα το 30% του εναπομείναντος δυναμικού της. Και όλα αυτά προκειμένου να συμβάλλουμε κι εμείς με τον "ευσεβή" στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης" «να απολαμβάνουν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες το αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας με τη μέγιστη ποιότητα και το ελάχιστο κόστος».
Στα πλαίσια δε αυτής της ψευδεπίγραφης απελευθέρωσης της ενέργειας και της εισόδου των ιδιωτών στην παραγωγή, εμπορία και μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας, και στα πλαίσια του "υγιούς! και ελευθέρου ανταγωνισμού", απαγορεύεται στη ΔΕΗ να επενδύσει σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας κι ας είναι ο πρώτος φορέας που κατασκεύασε το πρώτο φωτοβολταϊκό και το πρώτο αιολικό πάρκο στην Ελλάδα.
Προτελευταία Πράξη: στις 10 Απριλίου 2014, το Ελληνικό Δημόσιο μεταβίβασε άνευ ανταλλάγματος 39.440.000 μετοχές της ΔΕΗ (ποσοστό 17%) στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) Α.Ε., σε εκτέλεση της υπ΄ αριθμ. Αποφ. 249/2014 (ΦΕΚ 864/Β) απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ) και των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 2 του Ν. 3986/2011 «Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015» (ΦΕΚ 152/Α΄).
Τελευταία πράξη: στις 9 Ιουνίου 2014, κάτω από συνθήκες που ευτελίζουν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, ολοκληρώθηκε η συζήτηση και η ψήφιση από την κυβέρνηση της μειοψηφίας του νόμου που αφορούσε στη: "Δημιουργία νέας καθετοποιημένης εταιρίας ηλεκτρικής ενέργειας". Ψηφίστηκε η ταφόπλακα της γνωστής μας ΔΕΗ και με τον νόμο αυτό, ένα ακόμη δημόσιο αγαθό, αυτό της ενέργειας, θα περάσει στα χέρια κερδοσκόπων ιδιωτών
Αντιγράφω από τον πρώτο άρθρο του νόμου αυτού: "Προς το σκοπό απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας προβλέπεται η δημιουργία νέας καθετοποιημένης εξ απόψεως στοιχείων ενεργητικού, παθητικού, ανθρώπινου δυναμικού και πελατειακής βάσεως ανώνυμη εταιρεία ηλεκτρισμού.
Η περιουσία της νέας εταιρίας θα δημιουργηθεί από την ΔΕΗ ΑΕ με εισφορά στη νέα εταιρία ποσοστού που αγγίζει το 30% του παραγωγικού δυναμικού τη ΔΕΗ ΑΕ και της πελατειακής της βάσεως ".
Μιλά λοιπόν ο νόμος αυτός για απελευθέρωση μια ήδη απελευθερωμένης από το 1990 αγοράς, και που όλοι έχουμε δει πόσο η απελευθέρωση αυτή εξυπηρέτησε τον ευγενή στόχο της διάθεσης άφθονης και φτηνής ενέργειας σε όλους τους πολίτες της ΕΕ.
Μιας αγοράς που εδώ στην πατρίδα μας οι ιδιώτες κατέχουν ήδη κοντά στο 50 % της παραγόμενης ενέργειας και που με την εξάπλωση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), σε λιγότερο από 2 – 3 χρόνια η ΔΕΗ, από κυρίαρχος στον χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας, θα "σβήσει" και αυτό θα γίνει κατανοητό από αυτά που θα αναφέρω στη συνέχεια.
Πουθενά, μα πουθενά στον κόσμο, η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας δεν οδήγησε σε μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Ενδεικτικά, στη Σουηδία είχαμε αύξηση των τιμολογίων κατά 71%, στην Ιρλανδία 84% στη Δανία 63%, στην Ιταλία 44,5% και στην Φιλανδία 36%, στη δε χώρα μας, την περίοδο 2000-2013, οι αυξήσεις ήταν της τάξης του 102% στα νοικοκυριά και 76,3% στην βιομηχανία.
Στόχος λοιπόν των κυβερνώντων είναι η παράδοσή της ΔΕΗ σε ιδιωτικά και ξένα προς το ελληνικό δημόσιο συμφέροντα, παράδοση της, ξεπούλημά της σε πολυεθνικούς κολοσσούς και σε πέντε έξι ελληνικά παρασιτικά οικονομικά αρπακτικά που λειτουργούν ως μεσίτες των πολυεθνικών και που κάποια είναι οι γνωστοί μας "εθνικοί εργολάβοι".
Μέχρι την ψήφιση του νόμου της "Μικρής ΔΕΗ" η είσοδος των ιδιωτών στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας που τόσο σκανδαλωδώς έχει ευνοηθεί από τις κυβερνήσεις, έχει δημιουργήσει στρεβλώσεις που τις έχει ακριβοπληρώσει η ΔΕΗ, το ελληνικό Δημόσιο αλλά και όλοι εμείς οι καταναλωτές. Σ αυτό συνεπικουρεί ένα άλλο εξαιρετικό "κατασκεύασμα" των κυβερνόντων, μιας κατ' επίφαση ανεξάρτητης αρχής, της γνωστής Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), πίσω από την οποία κρύβονται οι κυβερνήσεις κάθε φορά που θέλουν να κάνουν αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος ή να "ρυθμίσουν" θέματα σχετικά με την ηλεκτρική ενέργεια.
Μίλησα για στρεβλώσεις. Θα προσπαθήσω να πω με δυο λόγια ποιές είναι οι στρεβλώσεις αυτές.
Η διαρκής αύξηση της ζήτησης Ηλεκτρικής Ενέργειας μέχρι και το 2009, προκάλεσε ένα επενδυτικό κύμα, με την ανάπτυξη μονάδων παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από ιδιώτες, χρησιμοποιώντας ως καύσιμο υλικό το φυσικό αέριο. Η προτίμηση στο φυσικό αέριο οφείλεται στο χαμηλό σχετικά κόστος επένδυσης (η κατασκευή ενός εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με την καύση φυσικού αερίου είναι 3-4 φορές μικρότερο του λιγνίτη, και απείρως μικρότερη από την κατασκευή ενός υδροηλεκτρικού φράγματος).
Αν και η προσφορά ενέργειας μετά βίας κάλυπτε τη ζήτηση, την ίδια περίοδο η ΔΕΗ, με διάφορες παρεμβάσεις και μεθοδεύσεις εμποδιζόταν να κατασκευάσει δικές της μονάδες, ακόμη και να αντικαταστήσει παλιές χωρίς να προσθέσει νέα ισχύ.
Η ύφεση ωστόσο που ακολούθησε με τη μεγάλη μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, σε συνδυασμό με τη ραγδαία εισαγωγή των ΑΠΕ, δημιούργησαν μια κατάσταση πλήρους ανισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης.
Η παραγωγική ικανότητα (ισχύς) των συμβατικών Μονάδων ΔΕΗ και ιδιωτών ανέρχεται σήμερα σε 13.074 MW, που μπορεί να φτάσει στις 17.000 MW.
Στον αντίποδα η μέση ζήτηση ανέρχεται στα 6.000 MW, με αιχμή (μικρές περιόδους του έτους) τα 9.150 MW.
Εύλογα τίθεται το ερώτημα: πώς επιβιώνουν οι παραγωγοί, ιδιαίτερα οι ιδιώτες, σε αυτές τις συνθήκες;
Η απάντηση βρίσκεται στα ειδικά μέτρα - στρεβλώσεις της αγοράς, σε βάρος της ΔΕΗ και των καταναλωτών - τα οποία έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα.
Θα αναφερθώ μόνο στις δύο βασικότερες στρεβλώσεις: στα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ) και στον Μηχανισμό Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΑΜΚ).
Με το μηχανισμό των ΑΔΙ κάθε παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας αποζημιώνεται από τους προμηθευτές Ηλεκτρικής Ενέργειας με ένα πάγιο ποσό το χρόνο για κάθε Μονάδα παραγωγής που κατέχει, ανεξάρτητα εάν η Μονάδα αυτή παράγει ή όχι.
Το ποσό αυτό είναι σήμερα 56.000 ευρώ ανά εγκατεστημένο MW, και σε κάποιες περιπτώσεις 90.000 ευρώ.
Έτσι για μια Μονάδα Φυσικού Αερίου ισχύος 300 MW ο ιδιοκτήτης εισπράττει κάθε χρόνο 17-18 εκατ. ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι σε περίπου 10 χρόνια ανακτά το κεφάλαιο που επένδυσε, ακόμη και χωρίς να χρειαστεί να παραγάγει ούτε μια κιλοβατώρα!!!.
Με βάση τοn Μηχανισμό ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους, οι Μονάδες Παραγωγής θα πρέπει να λειτουργούν στα λεγόμενα «τεχνικά ελάχιστα» και την παραγόμενη Ηλεκτρική Ενέργεια να την αγοράζει, υποχρεωτικά, το σύστημα με τιμή ίση με το μεταβλητό κόστος (καύσιμο) συν 10%. Αυτό σημαίνει ότι, ανεξάρτητα από τη ζήτηση, οι παραγωγοί πωλούν το 50%-60% της ενέργειας που μπορούν να παράγουν με ένα εύλογο κέρδος.
Συνεπεία των ανωτέρω, και των λοιπών στρεβλώσεων της αγοράς οι ιδιώτες παραγωγοί επιδοτούνται από τη ΔΕΗ, λόγω του ότι είναι ο μοναδικός προμηθευτής (98% μερίδιο αγοράς) των καταναλωτών και ως εκ τούτου και ο μοναδικός αγοραστής της παραγόμενης Ηλεκτρικής Ενέργειας με 300-350 εκατ. ευρώ το χρόνο. Προφανώς τα ποσά αυτά μετακυλίονται στους καταναλωτές μέσω της τιμής της KWH.
Δεν υπάρχει προηγούμενο σε άλλο κλάδο της οικονομίας, π.χ. κλωστοϋφαντουργία, οι επιχειρηματίες, λόγω της μειωμένης ζήτησης, να επιδοτούνται από το κράτος για την ύπαρξη των εγκαταστάσεών τους, και ταυτόχρονα το κράτος να υποχρεώνει τους πολίτες να αγοράζουν το 50%-60% της παραγωγής τους.
Παρά ταύτα με τον νόμο που ψηφίστηκε τον Ιούλιο επιτέλους η ΔΕΗ θα αποκτήσει ανταγωνιστή! Πώς:
Αποσπώντας από αυτήν το 30% του παραγωγικού και λοιπού δυναμικού της που θα διατεθεί προς πώληση σε ιδιωτικά συμφέροντα, που με τη σειρά τους θα ανταγωνιστούν στη συνέχεια ΔΕΗ. Δημιουργώντας μια νέα εταιρία που σ αυτή εισφέρονται τα εξής στοιχεία του παραγωγικού ιστού της σημερινής ΔΕΗ:
- Μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο λιγνίτη Δυναμικότητας 930 MW
- Αδεια ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο λιγνίτη (Μελίτη ΙΙ)
- Ορυχεία με 550 εκατομμύρια τόνους αρίστης ποιότητας λιγνίτη, ανυπολόγιστης αξίας
- Έξι μονάδες υδροηλεκτρικές δυναμικότητας 1000 MW
- Την μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο φυσικό αέριο στην Κομοτηνή, δυναμικότητας 500 MW.
- Επιπλέον δίδονται ως προίκα στην Μικρή ΔΕΗ και 2.000.000 πελάτες της σημερινής ΔΕΗ, μη επιτρέποντας στη ΔΕΗ να δράσει για ένα διάστημα ανταγωνιστικά για να πάρει τους πελάτες της πίσω.
Όλα τα παραπάνω συγκροτούν την "μικρή ΔΕΗ" που η κυβέρνηση με τον ψηφισθέντα νόμο θα πουλήσει, θα χαρίσει, σε φιλόδοξους κερδοσκόπους επενδυτές.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για έγκλημα, για εθνική προδοσία και δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε την ολοκλήρωση αυτού του εγκλήματος.
Στη Βουλή ρωτήσαμε τον Υπουργό ¨πόσο θα πωληθεί η νέα εταιρία". Ο υπουργός δεν ήξερε να απαντήσει. Είπε μάλιστα ότι δεν τον νοιάζει!! Τον ενδιαφέρει μόνο να σπάσει το μονοπώλιο για να πέσουν οι τιμές!
Ξέρουμε πόσο πέφτουν οι τιμές όταν υπάρχουν ανταγωνιστές. Σήμερα βλέπουμε πόσο έπεσε η τιμή γάλακτος ή και άλλων απελευθερωμένων προϊόντων
Με τι χρήματα θα αγοραστεί; Με χρήματα και τρόπο ανάλογο με αυτόν που αγοράστηκε ο ΟΠΑΠ;
Πόσο λοιπόν θα αγοραστεί η Μικρή ΔΕΗ;
Ακούσαμε ότι η τιμή πώλησής της θα είναι ίση με τη λογιστική της αξία. Ξέρετε πόση είναι αυτή; Μάλλον όχι. Ορισμένοι ανεβάζουν την λογιστική αξία στα 4,5 δις.
Διαδίδεται ότι όλα τα παραπάνω που θα συγκροτήσουν την "μικρή ΔΕΗ", θα πιάσουν δε θα πιάσουν τα 2-2,5 δις ευρώ!
Όμως:
Τα φράγματα του Θησαυρού και της Πλατανόβρυσης κόστισαν σε σημερινές τιμές 1,086 δις.
Ο θερμοηλεκτρικός σταθμός της Μελίτης κόστισε 961 εκ. ευρω
Το κόστος κατασκευής της λιγνιτικής μονάδας Πτολεμαΐδας 5 είναι 1,4 δις ευρώ. Μέχρι εδώ λοιπόν έχουμε σύνολο 3,447 δις ευρώ.
Για προσθέστε την αξία του ορυκτού πλούτου (λιγνιτών), των νερών των υδροηλεκτρικών φραγμάτων, την αξία των παραλίμνιων και παραποτάμιων περιοχών που είναι ανυπολόγιστες και τότε πες τε μου, είναι ή δεν είναι ξεπούλημα αυτό που θα συντελεστεί;
Μας καθησύχασαν στη Βουλή οι κυβερνώντες λέγοντάς μας ότι όλα τα χρήματα από την πώληση των παραπάνω, θα πάνε στην εναπομείνασα ΔΕΗ για επενδύσεις και ανάπτυξη κυρίως της δυτικής Μακεδονίας.
Μα τότε γιατί τόσα χρόνια την "πνίγουν" τη ΔΕΗ μη επιτρέποντάς την να επενδύσει σε ΑΠΕ, στα Υδροηλεκτρικά, σε νέες τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας με την καύση λιγνίτη;
Κι όμως παρά τις απαγορεύσεις και το "μπάσταρδο" ιδιοκτησιακό καθεστώς η ΔΕΗ, όλο αυτό το διάστημα, έχει προχωρήσει σε επενδύσεις. Είναι η μόνη επιχείρηση που σε περίοδο κρίσης έχει κάνει και κάνει επενδύσεις, παρά το γεγονός ότι την "αρμέγουν" από παντού και βάζουν συνεχώς εμπόδια στην ανάπτυξή της. Ενδεικτικά σημειώνω ότι το 2013 η ΔΕΗ πραγματοποίησε επενδύσεις 718 εκ. ευρώ.
Απλά μαθήματα αριθμητικής:
Το δημόσιο κατέχει το 51/% των μετοχών της ΔΕΗ, το άλλο 49% το έχουν ιδιώτες. Άρα από την πώληση θα οικονομήσουν και πάλι οι ιδιώτες
Το 17% των μετοχών της ΔΕΗ έχει μπει στο ΤΑΙΠΕΔ, και τα χρήματα αυτά μόνο για επενδύσεις δεν θα πάνε. Θα μπουν κι αυτά στο τρύπιο βαρέλι της εξυπηρέτησης του τεράστιου δημόσιου χρέους, θα δοθούν στους "τοκογλύφους" δανειστές μας.
Αν πωληθεί λοιπόν η "μικρή ΔΕΗ, τι μένει στη ΔΕΗ για επενδύσεις;
Τίποτα!!!
Μένουν τόσο λίγα που αναρωτιέται κανείς: Ποιος λογικός επιχειρηματίας θα πουλούσε εργοστάσια, υποδομές, καύσιμη ύλη και νερό, που παράγουν περί τα 4.000 ΜW, για να μπορέσει με τα χρήματα που θα εισπράξει να κατασκευάσει μόλις μόνο ένα εργοστάσιο που θα παράγει μόνο 300 MW, εκχωρώντας ταυτόχρονα στον ανταγωνιστή του και δυο εκατομμύρια πελάτες;
Η πώληση της Μικρής ΔΕΗ θα είναι καταστροφική και για τον δικό μας ενεργειακό σχεδιασμό, για τον ενεργειακό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Βασικός μας στόχος είναι η σταδιακή απεξάρτηση της χώρας μας από την χρήση ορυκτών καυσίμων. Στόχος μας είναι να αλλάξουμε σταδιακά το σημερινό "ενεργειακό μίγμα" και να προκρίνουμε σταθερά στην παραγωγή ενέργειας την χρήση των άφθονων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που διαθέτει η χώρα μας, με σωστό χωροταξικό και ενεργειακό σχεδιασμό.
Ταυτόχρονα δημιουργούνται τεράστια νομικά ζητήματα που θα δυσκολέψουν αφάνταστα την ομαλή επιστροφή της τη ΔΕΗ σε δημόσιο έλεγχο. Γι αυτό η αφύπνιση όλων μας και η παρεμπόδιση εκποίησης της ΔΕΗ είναι ύψιστο καθήκον μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται τον δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ, όχι όμως τη σημερινή μορφή της εταιρείας που:
- αγοράζει από ιδιώτες ρεύμα σε τιμή ακριβότερη απ' ό,τι το παράγει η ίδια,
- πουλάει το ρεύμα με προνομιακό τιμολόγιο σε κεφαλαιοκράτες,
- την απομυζούν τρωκτικά και λοιποί «εθνικοί προμηθευτές», οι ίδιοι που έγιναν και «ανταγωνιστές» της στην ηλεκτροπαραγωγή.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι στο χώρο της ενέργειας, απαιτούνται ουσιώδεις αλλαγές. Γι αυτές τις αλλαγές όμως θα μας δοθεί ευκαιρία να μιλήσουμε αναλυτικά σε επόμενο σημείωμά μας, στο οποίο συν τοις άλλοις θα παρουσιάσουμε το νέο έγκλημα της κυβέρνησης που αφορά στην εκχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας κι εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων της χώρας μας σε ιδιωτικές εταιρίες, με όρους εξαιρετικά δυσμενείς για το δημόσιο συμφέρον.
* O Απόστολος Αλεξόπουλος είναι Αναπληρώτης Καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του
