Η συναυλία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Περιφέρειας Αττικής ένωσε ανθρώπους από κάθε γειτονιά της πόλης, αλλά και του πλανήτη. Έγινε η πιο δημοκρατική γιορτή. Η Αθήνα στα καλύτερά της!
της Κατερίνας I. Ανέστη
Το θερμόμετρο δείχνει 8 βαθμούς Κελσίου. Σκούφοι, γάντια, κασκόλ, χάρτινα ποτήρια με ζεστά ροφήματα στα χέρια, σώματα που λικνίζονται καθώς μονωδοί της Λυρικής Σκηνής τραγουδούν «La donna e mobile», «L’amour est un oiseau rebelle», «Pa pa pa… Papagenο».
Απόγευμα της 28ης Δεκεμβρίου, καθώς το σκοτάδι πέφτει, στην είσοδο του Πεδίου του Αρεως η συναυλία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής ένωσε ανθρώπους από κάθε γειτονιά της πόλης, αλλά και του πλανήτη.
της Κατερίνας I. Ανέστη
Το θερμόμετρο δείχνει 8 βαθμούς Κελσίου. Σκούφοι, γάντια, κασκόλ, χάρτινα ποτήρια με ζεστά ροφήματα στα χέρια, σώματα που λικνίζονται καθώς μονωδοί της Λυρικής Σκηνής τραγουδούν «La donna e mobile», «L’amour est un oiseau rebelle», «Pa pa pa… Papagenο».
Απόγευμα της 28ης Δεκεμβρίου, καθώς το σκοτάδι πέφτει, στην είσοδο του Πεδίου του Αρεως η συναυλία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής ένωσε ανθρώπους από κάθε γειτονιά της πόλης, αλλά και του πλανήτη.
Έχουμε μάθει καλά πια τις δράσεις της Λυρικής στον δημόσιο χώρο, δράσεις που ενώνουν τους πολίτες, δημιουργούν κύματα συμμετοχής και αισιοδοξίας, ενεργοποιώντας ταυτόχρονα χώρους της πόλης στους οποίους δεν ζούμε πλέον, απλώς τους προσπερνούμε. Όμως η δράση αυτή που έγινε στο Πεδίον του Αρεως έφερε νέα στοιχεία στην εξωστρέφεια της Λυρικής,σε αυτό το άνευ προηγουμένου άνοιγμα στην πόλη και στον πολίτη που εισήγαγε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Μύρων Μιχαηλίδης. Δεν ήταν απλά η πρώτη συναυλία που έγινε μέσα στην καρδιά του χειμώνα, με τους ηρωικούς μουσικούς, μονωδούς και την παιδική χορωδία χωρίς εκπτώσεις να προσφέρουν τον καλύτερό εαυτό τους πάνω στην ανεμοδαρμένη σκηνή.
Η συναυλία της 28ης Δεκεμβρίου ένωσε μοναδικά, όπως ποτέ άλλοτε, όλες τις ψηφίδες που συνθέτουν την πραγματική ανθρωπογεωγραφία της Αθήνας. Πολίτες που έφτασαν από πολλές και διαφορετικές περιοχές, μετανάστες που ζουν στις περιοχές γύρω από το Πεδίον του Αρεως και στην Κυψέλη, τουρίστες που επέλεξαν να κάνουν Χριστούγεννα στην Αθήνα. Καθώς η συγκλονιστική Ειρήνη Καράγιαννη τραγουδούσε «Una voce poco fa» από την πρώτη πράξη της όπερας «Ο κουρέας της Σεβίλλης» είδα έναν ενθουσιασμένο τουρίστα, με μια τσάντα με το λογότυπο Grande Bretagne επάνω (προφανώς ένοικο του ξενοδοχείου του Συντάγματος) μαζί με την παρέα του να ψιθυρίζουν τα λόγια του λιμπρέτο. Λίγο πιο πέρα δύο ζευγάρια με τα έξι παιδία τους με πολύχρωμα σκουφιά (τα μικρότερα στους ώμους των μπαμπάδων) και αριστερά μια παρέα Πακιστανών, με τα χέρια στις τσέπες του μπουφάν για να ζεσταθούν, να χαμογελούν καθώς λικνίζονταν στον ρυθμό του Ροσσίνι.
Η πιο δημοκρατική γιορτή της πόλης, η νίκη της συνύπαρξης χωρίς όρια, έγινε στο Πεδίον του Αρεως με αφορμή τη Λυρική. Για χάρη της Λυρικής. Καθώς έβλεπα τον βαρύτονο Χάρη Ανδριανό, χωρίς πανωφόρι, γεμάτο ενέργεια να σαρώνει τη σκηνή τραγουδώντας «Largo al factotum» (Mετριάστε να περάσει ο πολυπράγμωνας), μια παρέα φοιτητών απορούσε «μα δεν κρυώνει», ενώ χέρια υψώνονταν προκειμένου τα κινητά να φωτογραφίσουν ή να βιντεοσκοπήσουν. Η νύχτα έπεφτε, η θερμοκρασία έπεφτε και ο κόσμος πύκνωνε αντί να αποχωρεί. Μια κοινή εμπειρία βιώθηκε, από το πιο πολυσυλλεκτικό πλήθος της πόλης. Υπό τους ήχους των σπουδαίων της όπερας, πλάι στην λεωφόρο Αλεξάνδρας με τα φώτα σβηστά – μόνο ο Χριστουγεννιάτικος διάκοσμος φώτιζε το δρόμο – κάτω από τα παράθυρα της Μαυροματαίων με τις τραβηγμένες κουρτίνες και τα εντυπωσιακά στολισμένα δέντρα.
(Η αντιπεφερειάρχης Εύη Αποστολάκη, ο καλλιτεχνικός διευθυντής Μύρων Μιχαηλίδης και η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου)
Η Ρένα Δούρου βρέθηκε μπροστά στη σκηνή τουλάχιστον δέκα λεπτά πριν αρχίσει η συναυλία και έφυγε αρκετή ώρα μετά την ολοκλήρωσή της, με πολίτες να την πλησιάζουν κάθε τόσο για να της μιλήσουν. Εκεί και η Μάνια Παπαδημητρίου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ενώ δεν διακρίναμε κανέναν εκπρόσωπο του Δήμου Αθηναίων που ήταν συνδιοργανωτής της βραδιάς. Εκτός από το μικρό ελικοπτεράκι του Δήμου που συγκέντρωνε πλάνα της εκδήλωσης κάνοντας πολλούς παρευρισκόμενους να απορούν ή και να εκνευρίζονται εξαιτίας του μικρού θορύβου που έκανε.
(πάνω από την σκηνή το ελικοπτεράκι για τη λήψη φωτογραφιών)
Η συναυλία που διηύθυνε η Μάτα Κατσούλη ανέδειξε για μία ακόμα φορά την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στην παιδική χορωδία της Λυρικής – την θαυμάσαμε στη Φόνισσα του Γιώργου Κουμεντάκη τον Νοέμβριο και τώρα και σε αυτή τη βραδινή συναυλία της Λυρικής. Απέδειξε επίσης τη μοναδική επικοινωνία με το κοινό που έχουν η σοπράνο Μαρία Μητσοπούλου, η μεσόφωνος Ειρήνη Καράγιαννη, ο τενόρος Νίκος Στεφάνου και ο βαρύτονος Χάρης Ανδριανός. Αλλά και την ικανότητα των μουσικών της Λυρικής να ξεπερνούν στερεότυπα και όρια. Αξίζει να θυμίσουμε πως την ομάδα σχεδιασμού αυτών των δράσεων της Λυρικής απαρτίζουν ο Βασίλης Λούρας, ο Αλεξανδρος Ευκλείδης και ο Δημήτρης Οικονομόπουλος. Η δράση της Λυρικής υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής σε συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων με τη συμβολή της Τεχνόπολης στην παραγωγή.
Και κάπως έτσι, το ιστορικό άλσος της Αθήνας έγινε για περίπου μία ώρα προορισμός. Και η Αθήνα που γιορτάζει αμήχανα τα φετινά Χριστούγεννα έλαμψε. «Βερολίνο γίναμε» ψιθύρισε κάποιος δίπλα μου. Η Αθήνα στα καλύτερά της γίναμε. Εστω για μία ώρα. Με τη πρόποση από την πρώτη πράξη της Τραβιάτα «Libiamo, libiamo ne’lieti calici». Ας πιούμε, ας πιούμε και μες τα ποτήρια κάθε ομορφιά θε να βρούμε. Πάνω στην ανεμοδαρμένη σκηνή, ζεστά ντυμένοι και κάτω από σόμπες μανιτάρια βρέθηκαν οι μουσικοί Ειρήνη Αντωνιάδου (πιάνο), Διονύσης Βεριτσιώτης (βιολί), Ράνια Ζέττα (βιόλα), Λευκή Κολοβού (βιολοντσέλο), Θεοδώρα Ιορδανίδου (φλάουτο), ΑΛεξ Κάλτσο (φαγκότο), Δημήτρης Πολυμέρης (κόρνο).
Πηγή: http://www.iefimerida.gr/
