Το Πλαίσιο Δράσης της Αγωνιστικής Συνεργασίας Γονέων Χαλανδρίου

Δημοσιεύουμε σήμερα το Πλαίσιο Δράσης της Αγωνιστικής Συνεργασίας Γονέων Χαλανδρίου, όπως παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα στην Γενική Συνέλευση της Ένωσης Γονέων
 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

Συνάδελφοι γονείς,

Εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, μικροεπαγγελματίες, άνεργοι…

Εμείς που ζούμε το άγχος να φροντίσουμε τα παιδιά μας για να τους εξασφαλίσουμε όσο περισσότερα μορφωτικά εφόδια, βλέπουμε να τα καταδικάζουν στην ημιμάθεια, στην υπερεκμετάλλευση και την ανεργία.

Ενώ σήμερα ο πλούτος και τα υλικά αγαθά αφθονούν, αποτελεί κραυγαλέα αντίφαση το ότι η βασική εκπαίδευση αντί να διευρύνεται, περιορίζεται σε μια ανακατασκευασμένη εκδοχή των στοιχειωδών γνώσεων και δεξιοτήτων.

Αποτελεί ανάγκη της εποχής, η εξασφάλιση βασικής-γενικής εκπαίδευσης ως τα 18 χρόνια που ο άνθρωπος ενηλικιώνεται ψυχικά, πνευματικά, κοινωνικά, βιολογικά, μέσα σε ένα Ενιαίο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΔΩΡΕΑΝ, Δωδεκάχρονο Υποχρεωτικό Σχολείο, με σκοπό την ολόπλευρη μόρφωση και καλλιέργεια της προσωπικότητας κάθε νέου πριν την επαγγελματική επιλογή. Αυτό εκφράζει τη προσδοκία όλων μας στην ισότιμη παροχή του δικαιώματος στη μόρφωση, ενώ ταυτόχρονα αντανακλά τις απαιτήσεις της σύγχρονης παραγωγής για υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο από αυτό των προηγούμενων γενιών.

Πριν φτάσει στην Βασική Εκπαίδευση το παιδί θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει την προσχολική του αγωγή, που πρέπει να είναι δίχρονη & υποχρεωτική και να εξασφαλίζεται μέσα από κρατικό αναβαθμισμένο δημόσιο σύστημα παιδικών κέντρων.

ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ;

Αυτή η πρόταση, είναι τόσο ρεαλιστική, που αναγκάζει όλους ακόμα και την κάθε κυβέρνηση να μιλούν για δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, όχι όμως ενιαία και κοινή για όλους, με το επιχείρημα ότι δεν μπορούν να αποκτούν όλοι υψηλού επίπεδου μόρφωση. Απορρίπτουμε τη θεωρία ότι υπάρχουν μαθητές που δεν παίρνουν τα γράμματα και γι’ αυτό δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τη γενική εκπαίδευση και πρέπει να αρκούνται μόνο στα στοιχειώδη. Παιδαγωγικοί και προπαντός ταξικοί είναι οι λόγοι που ορισμένοι μαθητές παρουσιάζουν υστέρηση στις μαθητικές τους επιδόσεις. Υποκριτικό είναι το επιχείρημα τους ότι η πρόωρη επαγγελματική εκπαίδευση προετοιμάζει καλύτερα τα παιδιά μας για την επαγγελματική ζωή.

Η ΜΟΡΦΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΝΩΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΖΩΗΣ

Η μόρφωση δεν είναι αυτοσκοπός, στόχος της είναι να βελτιώσει τη ζωή μας, να συμβάλει στην κοινωνική πρόοδο. Είναι λοιπόν απαραίτητο να εντάσσεται σε ένα κεντρικό σχεδιασμό τέτοιο που να μπορεί να καλύπτει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Γι’ αυτό δεν μπορεί παρά ο σχεδιασμός της εκπαίδευσης να είναι υποχρέωση του κράτους.

Δηλώνουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην οικοδόμηση του «νέου» σχολείου, του «αποκεντρωμένου-αυτόνομου-αυτοδιαχειριζόμενου» του σχολείου της αγοράς, που για τη λαϊκή οικογένεια μόνο δεινά φέρνει.

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΟΥΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Το  «νέο» σχολείο είναι φτιαγμένο με τα παλιά υλικά! Τα υλικά της ημιμάθειας, του ανταγωνισμού και των ταξικών φραγμών. Και παλιά και τώρα στόχος των κυβερνήσεων ήταν μέσα από το σχολείο να φτιάχνεται ένα συγκεκριμένο μοντέλο εργαζόμενου και ένα συγκεκριμένο μοντέλο συνείδησης. Τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Αποδεικνύεται και ιστορικά ότι τα εκπαιδευτικά συστήματα έρχονται να καλύψουν τις ανάγκες της παραγωγικής διαδικασίας.

Βασικός μοχλός για την προώθηση του διαφοροποιημένου σχολείου, της υποβάθμισης της μόρφωσης και της κατάργησης του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας είναι η υποχρηματοδότηση. Τα αποτελέσματά της βιώνουμε σε κάθε σχολείο και σε ορισμένες περιπτώσεις κινδυνεύουν οι ζωές των παιδιών μας. Υπάρχουν σχολεία που πέφτουν σοβάδες, περνάει νερό από τις καλωδιώσεις τους (7^ο -10^ο  Δημοτικό, 9^ο Δημοτικό κλπ). Καταργούνται-συγχωνεύονται σχολεία (4^ο-8^ο, 3^ο-15^ο Δημοτικά, 2^ο Γυμνάσιο). Τα τμήματα γίνονται με 30-35 μαθητές. Καθαρίστριες-φύλακες κάθε χρόνο απολύονται, τα χρήματα στις Σχολικές Επιτροπές μειώνονται στο ελάχιστο, δεν αρκούν ούτε για πετρέλαιο, τα σχολεία αναγκάζονται να λειτουργούν με 500 € το μήνα, οι πρώην ΔΕΚΟ είναι απλήρωτες. Όμως η υποχρηματοδότηση είναι η αφορμή και όχι η αιτία του προβλήματος. Η αιτία του προβλήματος έγκειται στο ότι ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. Το νέο σχολείο σχεδιάζεται πολύ πριν από την εμφάνιση της κρίσης στην Ελλάδα. Στις χώρες της Ε.Ε. αλλά και παγκοσμίως υλοποιείται πολλά χρόνια τώρα.

 Σαν Αγωνιστική Συνεργασία Γονέων Χαλανδρίου οι πρωτοβουλίες που πήραμε γίνονταν με στόχο την αποκάλυψη και το αντιπάλεμα των παραπάνω εξελίξεων σε τοπικό αλλά και γενικό επίπεδο. Γνωρίζουμε ότι για να γίνει αυτό θα έπρεπε να δίνουμε μάχη συνεχή για:

-       ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ των γονιών μέσα από τους Συλλόγους Γονέων για το αντιεκπαιδευτικό περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής μέσα από την «αναμόρφωση – αναδιάρθρωση» που επιχειρούνται στην εκπαίδευση μέσω της Αποκέντρωσης και της Δια βίου μάθησης.

-       ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ: Είναι απαραίτητο να βρουν οι γονείς, τη θέση τους μέσα στους συλλόγους και να μπολιαστούν οι σύλλογοι με την εμπειρία τους. Αυτό είναι καθοριστικό, τόσο για την αποτελεσματικότητα του αγώνα, όσο και για την πολιτική ωρίμανση των συλλόγων, που πρέπει να ξεκόψουν απόλυτα και κατηγορηματικά από τις λογικές του καλού διαχειριστή (π.χ  βάψιμο τοίχων, αλλαγή κουρτινών με λεφτά του συλλόγου  κλπ), του ενεργού γονιού χορηγού (αγορά εξοπλισμού και αναλώσιμων), του εθελοντιστή ή του χειροκροτητή της όποιας εξουσίας (Διευθυντή, Δημοτική αρχή κλπ). 

-       ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ: Είναι απαραίτητο να σφυρηλατηθεί μια συμμαχία με φορείς της πόλης μας , όσο και σε παναττικό - πανελλαδικό επίπεδο (Ομοσπονδία - ΑΣΓΜΕ), που θα συμφωνεί στην ανάγκη για μια άλλη παιδεία.

-       ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ δημοκρατικών κεκτημένων των μαθητικών κοινοτήτων, γνωριμία των μαθητών με αρχές και αξίες αγώνα και συλλογικότητας.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ

-  Δικαιούνται όλοι οι νέοι άνθρωποι την ίδια γενική μόρφωση; 

-  Χρειαζόμαστε υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο από ότι οι προηγούμενες γενιές;

-  Η ολοκληρωμένη γνώση περνά  μέσα από τη διαμόρφωση κοινωνικής προσωπικότητας;

Αν απαντάμε ναι, τότε μπορούμε και πρέπει να έχουμε το παρακάτω Αγωνιστικό Πλαίσιο Δράσης:         

Ø  Ενιαίο, 12χρονο, υποχρεωτικό σχολείο που θα εξασφαλίζει την αναγκαία βασική γενική μόρφωση ως τα 18 χρόνια κάθε παιδιού, χωρίς βαθμίδες, δέσμες και κατευθύνσεις.

Ø  Επαγγελματικές Σχολές που θα παρέχουν πτυχίο με επαγγελματική επάρκεια και ουσιαστική ειδίκευση για την ολοκληρωμένη άσκηση επαγγέλματος, χωρίς να χρειάζεται διαδικασίες πιστοποίησης.

Ø  Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν, γενναία χρηματοδοτημένη, που θα υπηρετεί την επιστημονική και κοινωνική εξέλιξη και θα δίνει πτυχία με επιστημονική αξία για εργασία και ζωή με δικαιώματα.

Ø  2χρονη προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν.

Ø  Δωρεάν παιδικοί σταθμοί για όλα τα παιδιά χωρίς προϋποθέσεις και αποκλεισμούς.

Ø  Απόρριψη της νέας Διοικητικής δομής στο σχολείο. Καμιά κατάργηση-συγχώνευση σχολικών μονάδων.  Καμιά σύμπτυξη τάξεων. Καμιά τάξη πάνω από 15 μαθητές για νηπιαγωγείο και α΄, β ’ Δημοτικού και 20 μαθητές ανά τάξη στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Ø  Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% από τον κρατικό προϋπολογισμό. Εδώ και τώρα χρήματα για τις σχολικές επιτροπές-ούτε δεκάρα από την τσέπη των γονιών. Κατάργηση ΦΠΑ στις αγορές των σχολικών επιτροπών.

Ø  Όχι στην εμπορευματοποίηση της παιδείας. Καμιά επιχειρηματική δράση μέσα στα σχολεία, καμιά παρέμβαση ιδιωτικών συμφερόντων στη διαμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων και το αυτό-αξιολογούμενο σχολείο.

Ø  Κανένας αποχαρακτηρισμός οικοπέδου χαρακτηρισμένο για σχολείο ή παιδικό σταθμό.  Άμεση ανέγερση σχολείων και παιδικών σταθμών από δημόσιο φορέα που θα έχει τη συνολική ευθύνη, όχι στην κατάργηση του ΟΣΚ.

Ø  Μαζικοί διορισμοί μόνιμου επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού.

Είναι τυχαία όμως η αποδόμηση της Παιδείας και μπορούμε να παλεύουμε μόνο για την Παιδεία και να την αποκόψουμε από ότι άλλο συμβαίνει γύρω μας; 

Μπορεί να λειτουργήσει το σχολείο χωρίς Γραμματειακή Υποστήριξη, Καθαρίστριες, Κτηριοφύλακες , Καθηγητές και Δασκάλους. Είναι δυνατόν να μην είναι στους στόχους πάλης του Γονεϊκού κινήματος  οι συμβάσεις, οι μισθοί, οι σχέσεις εργασίας  όσων ασχολούνται με τη φροντίδα και τη μόρφωση των παιδιών μας; 

Μπορούμε να παλεύουμε για ποιοτικό σχολείο, όντας άνεργοι οι περισσότεροι από εμάς ή με την απόλυση προ των πυλών,  απλήρωτοι για μήνες ή πληρωμένοι με μισθούς πείνας και εξαθλιωμένοι, χωρίς Δημόσια Δωρεάν Υγεία με τα ασφαλιστικά ταμεία υπό κατάρρευση, με βασικό μισθό στα 500 ευρώ και ακόμα χαμηλότερα εντός ολίγου.

Στην Αγωνιστική Συνεργασία πιστεύουμε, ότι χρωστάμε σε εμάς και τα παιδιά μας να παλέψουμε συνολικά για όλα τα παραπάνω ζητήματα και να μην αποπροσανατολίζουμε τον κόσμο λέγοντάς του ότι κάποια από τα παραπάνω δεν μας αφορούν.

Δεν  είναι κάποιου άλλου προβλήματα. Είναι όλων μας και των παιδιών μας που θα τα βρουν πολύ σύντομα μπροστά τους.

Σας καλούμε σε αγωνιστική συστράτευση με την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ. 

ΜΑΖΙ στις εκλογές της Ένωσης Γονέων ΜΑΖΙ στους αγώνες για τις ανάγκες των παιδιών μας που είναι αναπόσπαστα δεμένοι με τους αγώνες για τα δίκαια και τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας.