Την πρόσφατη συνάντηση που είχε η ΟΛΜΕ με τον υπουργό Παιδείας κατέθεσε σχετικό υπόμνημα, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει τις εκτιμήσεις της ειδικά για το θέμα της Αξιολόγησης των εκπαιδευτικών:
"Με την ψήφιση του νέου μισθολόγιου – βαθμολόγιου (ν.4024/11), συνδέθηκε η μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών με την αξιολόγηση. Επίσης σύμφωνα με τα μνημόνια που ψηφίστηκαν και τις δηλώσεις των τότε αρμόδιων Υπουργών οι σχεδιαζόμενες απολύσεις στο δημόσιο συνδέονται με την αξιολόγηση.
Με το ν. 4072/12 (αρ. 329 παρ. 1) λήγει στις 14 Αυγούστου 2012 (!) η προθεσμία για την έκδοση ΠΔ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Την ίδια ώρα στα ΜΜΕ διοχετεύτηκε η «πληροφορία» πως οι επιδόσεις των μαθητών θα καθορίζουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Είναι προφανές, ότι παρά το γεγονός πως όλοι όσοι ασχολούνται με την εκπαίδευση γνωρίζουν πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης, η πολιτική αυτή στοχεύει ξεκάθαρα μέσα από την καθιέρωση της αξιολόγησης στην απόλυτη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών.
"Με την ψήφιση του νέου μισθολόγιου – βαθμολόγιου (ν.4024/11), συνδέθηκε η μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών με την αξιολόγηση. Επίσης σύμφωνα με τα μνημόνια που ψηφίστηκαν και τις δηλώσεις των τότε αρμόδιων Υπουργών οι σχεδιαζόμενες απολύσεις στο δημόσιο συνδέονται με την αξιολόγηση.
Με το ν. 4072/12 (αρ. 329 παρ. 1) λήγει στις 14 Αυγούστου 2012 (!) η προθεσμία για την έκδοση ΠΔ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Την ίδια ώρα στα ΜΜΕ διοχετεύτηκε η «πληροφορία» πως οι επιδόσεις των μαθητών θα καθορίζουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Είναι προφανές, ότι παρά το γεγονός πως όλοι όσοι ασχολούνται με την εκπαίδευση γνωρίζουν πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης, η πολιτική αυτή στοχεύει ξεκάθαρα μέσα από την καθιέρωση της αξιολόγησης στην απόλυτη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών.
Από την άλλη μεριά, η λεγόμενη αξιολόγηση ή αυτοαξιολόγηση των σχολείων θα οδηγήσουν στην κατηγοριοποίηση και τελικά στο κλείσιμο αρκετών από αυτά. Τόσο η κατεύθυνση της εφαρμοζόμενης τροϊκανής πολιτικής, όσο και η διεθνής εμπειρία όπου εφαρμόστηκε εκεί οδηγούν.
Είναι πλέον σαφές πως δεν οδηγεί αυτή η πολιτική σε διαδικασίες για το πώς θα βελτιωθεί το δημόσιο σχολείο.
Το δημόσιο σχολείο που με την πολιτική των κυβερνήσεων και της τρόικας με τα μνημόνια επιχειρείται να διαλυθεί: δραματική και συνεχής μείωση δαπανών, συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων και υποστηρικτικών εκπαιδευτικών δομών, μαθητές χωρίς βιβλία, κατάργηση βιβλιοθηκών, κατάργηση ενισχυτικής διδασκαλίας και ΠΔΣ κ.λπ.
Ως συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών θα αντισταθούμε για να μην περάσει η αξιολόγηση – χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, που φέρνει την υποταγή, τη διάσπαση του κλάδου, τη μισθολογική καθήλωση, την άρση της μονιμότητας και τις απολύσεις.
Ορισμένες βασικές εκτιμήσεις για την αξιολόγηση:
- Βασική λειτουργία της αξιολόγησης είναι η απόκρυψη-συσκότιση των ευθυνών της πολιτείας για τη κατάσταση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και η μεταφορά των ευθυνών για τα προβλήματα, τα κενά, και τις στρεβλώσεις του σχολείου στις πλάτες των Εκπαιδευτικών.
- Το σχέδιο «αξιολόγησης» συνδέεται άμεσα με το νέο σχολείο της αγοράς, του ανταγωνισμού, της φτηνής κατάρτισης, της αποσπασματικής και επιφανειακής γνώσης που θέλουν να δημιουργήσουν.
- Η κύρια πλευρά της αξιολόγησης θα είναι η διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Εκτός από τη μισθολογική και εργασιακή καθήλωση, μέσω κυρίως της κατηγοριοποίησης των εκπαιδευτικών θα υπάρξει σοβαρή επίπτωση στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και τελικά θα λειτουργήσει σαν βόμβα στη μονιμότητα, αντιμετωπίζοντας έτσι οι εκπαιδευτικοί για πρώτη φορά τον εφιάλτη των απολύσεων.
- Είναι αποκαλυπτικό πως σύμφωνα με το ίδιο το νόμο για το βαθμολόγιο-μισθολόγιο, δεν φτάνει να είσαι «καλός» και «αποδοτικός», αλλά χρειάζεται για να έχει ο εκπαιδευτικός μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη να υπερτερεί άλλων. Η αξιολόγηση έχει ήδη προκαθοριστεί, αφού υπάρχουν συγκεκριμένα ποσοστά εκπαιδευτικών (από αυτούς που θα κρίνονται «ικανοί»). Για παράδειγμα μόνο το 50% των εκπαιδευτικών θα προάγεται στον Β΄ βαθμό και μόλις το 15% στον Α΄ βαθμό! Ο ανταγωνισμός και η μετατροπή των ανθρώπινων σχέσεων μέσα στο σχολείο σε «ζούγκλα» θα είναι το επακόλουθο αυτής της πολιτικής, η οποία βεβαίως δεν μπορεί παρά να εκφραστεί και στην εκπαιδευτική διαδικασία.
- Η «αξιολόγηση» της σχολικής μονάδας, η οποία στην πιο ακραία έκφραση της μπορεί να συνδέεται με τις εξεταστικές επιδόσεις των μαθητών εκτός του ισοπεδωτικού της χαρακτήρα, θα χωρίζει τα σχολεία σε κατηγορίες, θα οξύνει τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, δηλητηριάζοντας εκπαιδευτικές και κοινωνικές σχέσεις, διαφοροποιώντας τους τρόπους χρηματοδότησης, βάζοντας τους χορηγούς από το παράθυρο και τους γονείς να στηρίζουν οικονομικά τη λειτουργία, οδηγώντας πολλά σχολεία στο μαρασμό και τελικά στο κλείσιμο.
- Η «αξιολόγηση» του Εκπαιδευτικού θα πλήξει την ίδια την ουσία του Εκπαιδευτικού λειτουργήματος, χειραγωγώντας τη συνείδησή του, υπονομεύοντας την παιδαγωγική ελευθερία και ανεξαρτησία του που είναι βασικές προϋποθέσεις της ύπαρξης και λειτουργίας του Δημόσιου Σχολείου.
- Το πλαίσιο της αξιολόγησης που επιβάλλουν ορίζει τον διευθυντή και τον σχολικό σύμβουλο ως κριτές που με τις εκθέσεις τους θα καθορίζουν τις τύχες και την εξέλιξη των Εκπαιδευτικών. Δίνοντας τέτοιες εξουσίες σε μονοπρόσωπα όργανα διοίκησης δημιουργούν τους όρους της από τα πάνω επιβολής με αυθαίρετο και υποκειμενικό τρόπο των εκπαιδευτικών επιλογών τους.
Οι διαδικασίες αυτές θα έχουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην εκπαιδευτική λειτουργία:
α) Υπονομεύεται ο επιστημονικός ρόλος των σχολικών συμβούλων που μετατρέπονται σε μηχανισμό ιδεολογικής επιβολής της κυρίαρχης εκπαιδευτικής άποψης.
β) Υπονομεύεται η δυνατότητα δημοκρατικής λειτουργίας στο σχολείο από το Σύλλογο Εκπαιδευτικών αφού θα επικυρώνει απλώς τις αποφάσεις των Διευθυντών. Οι όποιες αντίθετες απόψεις συναδέλφων και αντιστάσεις τους θα φιμώνονται και θα διαλύονται αφού η πλειοψηφία του συλλόγου θα πηγαίνει με την «πλευρά» του διευθυντή. Αρκετοί εκπαιδευτικοί θα «διαγκωνίζονται» να μπουν στην ομάδα των «ημετέρων» του διευθυντή αλλοιώνοντας βασικά στοιχεία της προσωπικότητάς τους, σε ανταγωνισμό με άλλους συναδέλφους τους, σε καθεστώς δουλικότητας και υποταγής για να μην «πέσουν» στη δυσμένεια του διευθυντή.
γ) Οι συνδικαλιστικές λειτουργίες, οι αγώνες για δικαιώματα, οι εκπαιδευτικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες της άλλης άποψης θα θεωρούνται εκ των προτέρων προβληματικές, «παράνομες» και οι φορείς τους θα απομονώνονται και θα διώκονται.
Ζητάμε την ακώλυτη
μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών και την κατάργηση
της σχετικής διάταξης του ν.4024/11 που συνδέει αξιολόγηση με
μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη."