Σελίδες

Τα 3 «κλειδιά» της κυβερνητικής αντεπίθεσης: Σταθερότητα, «δόση-μαμούθ», ρύθμιση χρέους

του Γιώργου Μελιγγώνη

Στην αντεπίθεση έχει περάσει ήδη από χθες το βράδυ η κυβέρνηση, αμέσως μετά την απόφαση του Eurogroup η οποία και «κλειδώνει» τη συμφωνία επί της πρώτης αξιολόγησης. Την ώρα που το Μαξίμου δίνει οδηγίες σε υπουργούς, βουλευτές και στελέχη για… «συγκρατημένους πανηγυρισμούς», ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για «φυγή προς τα εμπρός», εκμεταλλευόμενος συγκεκριμένα σημεία-«κλειδιά» της συμφωνίας Αθήνας-δανειστών. 

Στην κυβέρνηση δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για το αποτέλεσμα της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, καθώς όπως λένε χαρακτηριστικά, επιβεβαιώθηκαν οι συμμαχίες που είχε συνάψει η Αθήνα το προηγούμενο διάστημα. Ταυτόχρονα, κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι «απομονώθηκαν ακραίες φωνές», «φωτογραφίζοντας» τόσο τις απαιτήσεις του ΔΝΤ, όσο και την υπόγεια στήριξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς τις απαιτήσεις αυτές.


 Με το βλέμμα στις λεπτομέρειες
Τούτων δοθέντων, η κυβέρνηση ήδη από χθες το βράδυ στέκεται σε συγκεκριμένα σημεία της απόφασης, προκειμένου να προβάλει τις διαπραγματευτικές νίκες και τα κέρδη της από την απόφαση: δηλαδή, το Μαξίμου υπογραμμίζει την μη νομοθέτηση προληπτικών μέτρων, την «δόση-μαμούθ», της οποίας η εκταμίευση προγραμματίζεται, αλλά και την έναρξη της συζήτησης για την διευθέτηση του ελληνικού χρέους. Βεβαίως, την ίδια στιγμή, στο Μαξίμου, αλλά και στο οικονομικό επιτελείο τελούν σε επιφυλακή, καθώς η διαπραγμάτευση σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων συνεχίζεται και πλέον, η προσοχή όλων στρέφεται στις λεπτομέρειες. Σ’ αυτές τις λεπτομέρειες, για την ακρίβεια, στις οποίες μπορεί να… κρύβεται ο διάβολος, όπως φέρεται να προειδοποιεί και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας τους συνομιλητές του. Η ελληνική πλευρά, λοιπόν, στέκεται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι  από τον «αυτόματο μηχανισμό διόρθωσης» δεν εξαιρούνται οι μισθοί και οι συντάξεις –κάτι που ήδη «σηκώνει» η ΝΔ, για να δείξει ότι η κυβέρνηση υποχώρησε. Σύμφωνα με πληροφορίες, λοιπόν, σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, αλλά και στις επόμενες φάσεις της διαπραγμάτευσης ως την υπογραφή της τελικής συμφωνίας την 24η Μαΐου, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να διασφαλίσει αυτό που ήδη περιγράφεται, grosso modo, στη χθεσινή απόφαση του Eurogroup: ότι, δηλαδή, το «μείγμα» της οικονομικής πολιτικής, αν ο μη γένοιτο χρειαστεί η ενεργοποίηση του «διορθωτή», θα ρυθμίζεται από την ελληνική πλευρά. Μ’ άλλα λόγια, η κυβέρνηση θέλει να διασφαλίσει ότι θα αποφασίζει ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών από πού θα βρει τα χρήματα, αν θα κόψει δαπάνες, αν θα αναζητήσει νέα έσοδα, ποιες δαπάνες θα κόψει, πώς θα ψάξει έσοδα.

«Δε θα χρειαστεί ο κόφτης»
Σε κάθε περίπτωση, η «γραμμή» της κυβέρνησης δεν είναι μόνο ότι οι μισθοί και οι συντάξεις θα μείνουν, τελικώς, εκτός του «αυτόματου μηχανισμού», αλλά και πως η όλη συζήτηση δεν… έχει νόημα. «Αν δει κανείς τους στόχους που πρέπει να πιάσουμε φέτος και του χρόνου για πλεόνασμα, αλλά και το πώς υπεραπέδωσε η ελληνική οικονομία πέρυσι, θα καταλάβει ότι οι στόχοι θα πιαστούν. Όσο για το 2018, αν βρισκόμαστε για 1,5 χρόνο σε ανάπτυξη, τότε και ο στόχος για 3,5% του ΑΕΠ πλεόνασμα θα επιτευχθεί επίσης», υποστηρίζει υψηλόβαθμος κυβερνητικός παράγοντας, διαβεβαιώνοντας ότι ο «κόφτης» είναι ένας μηχανισμός, που δεν προβλέπει νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων.

Αντεπίθεση Τσίπρα
Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική πλευρά προσμετρά στις νίκες και τα κέρδη της διαπραγματευτικής τακτικής της το γεγονός ότι αποκρούστηκαν οι αξιώσεις του ΔΝΤ για νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων. «Ως τώρα, γινόταν ό,τι έλεγε το ΔΝΤ. Τώρα, αυτό αλλάζει», υποστηρίζουν πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, ενώ στην απόκρουση των αξιώσεων για νομοθέτηση επιπλέον μέτρων θα σταθεί σήμερα ιδιαίτερα και ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός συγκαλεί στη μία το μεσημέρι το υπουργικό συμβούλιο και, κατά πληροφορίες, η εισήγησή του θα κινηθεί σε κλίμα… «λελογισμένης ικανοποίησης», αφού είναι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας που έχει προειδοποιήσει τους συνεργάτες του ότι «δεν είναι ώρα πανηγυρισμών» -τουλάχιστον έως ότου μπουν και οι τελικές υπογραφές στη συμφωνία και φανεί και η στάση που θα τηρήσει εν τέλει το ΔΝΤ.

Όπως και να έχει, το σημερινό υπουργικό συμβούλιο αποτελεί και την απαρχή της στρατηγικής αντεπίθεσης της κυβέρνησης. Το Μαξίμου θεωρεί πως, με δεδομένες αυτές τις εξελίξεις, η υπερψήφιση από τη Βουλή των υπόλοιπων προαπαιτούμενων (δημοσιονομικά μέτρα 1% του ΑΕΠ, ρύθμιση για «κόκκινα δάνεια», ταμείο αποκρατικοποιήσεων, θεσμοθέτηση μηχανισμού δημοσιονομικής διόρθωσης) θα έχουν διαδικαστικό και… διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, χωρίς να αποτελέσουν τεστ συνοχής και επιβίωσης για την κυβέρνηση και την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός επιστρατεύει τρία σημεία-κλειδιά της συμφωνίας, ούτως ώστε να πάρει «ανάσα» και να προβεί σε «φυγή προς τα εμπρός». Το πρώτο στοιχείο αφορά την επίτευξη συμφωνίας αυτή καθεαυτήν. Στο Μαξίμου εκτιμάται ότι με την συμφωνία, η οικονομία θα γυρίσει σελίδα, η ψυχολογία των πολιτών, αλλά και της αγοράς θα αποκατασταθεί, το κλίμα σταθερότητας θα εμπεδωθεί και αυτό θα αρχίσει να «βγαίνει» και στα νούμερα της οικονομίας. Παράλληλα, στην κυβέρνηση ελπίζουν ότι η αλλαγή της ψυχολογίας και η επανεκκίνηση της οικονομίας θα βοηθηθεί και από την έναρξη της συζήτησης για την ρύθμιση του ελληνικού χρέους, καίτοι η διαδικασία αυτή έχει τρία στάδια (βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο, μακροπρόθεσμο) και προφανώς δεν τελειώνει αύριο το πρωί. Τέλος, το τρίτο σημείο-«κλειδί» για την αντεπίθεση της κυβέρνησης είναι η πρόβλεψη της συμφωνίας που ορίζει πως η Ελλάδα δε θα πάρει μόνο την δόση των 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ που ορίζεται στο τρίτο Μνημόνιο, αλλά και αρκετά περισσότερα χρήματα, ώστε να εξοφληθούν ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς ιδιώτες και επιχειρήσεις. Στο Μαξίμου εκτιμάται ότι τα χρήματα αυτά της «δόσης-μαμούθ» θα «αναθερμάνουν» την αγορά και, σε συνδυασμό με την σταθερότητα και μία καλή τουριστική περίοδο, το φθινόπωρο μπορεί το οικονομικό προφίλ της Ελλάδας να είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό το πρώτο 5μηνο του τρέχοντος έτους.  Με ό,τι, βεβαίως, αυτό συνεπάγεται για την περαιτέρω σταθεροποίηση της κυβέρνησης και για την στρατηγική επανάκτησης των πολιτικών και κοινωνικών απωλειών, που ήδη χαράσσει το Μέγαρο Μαξίμου…