Τι
ζούμε σήμερα στην Ευρώπη και την Ελλάδα; Γιατί η προσφυγική κρίση έχει
γίνει πρώτη είδηση σε όλα τα ΜΜΕ της γηραιάς ηπείρου; Για λόγους
προφανείς… Εδώ και χρόνια η ευρύτερη γειτονιά μας Βόρεια Αφρική, Μέση
Ανατολή και πέρα, Ανατολική Ευρώπη σπαράσσεται από εμφύλιες συρράξεις,
από πολέμους, από αποσταθεροποίηση κυβερνήσεων, είτε με την ανοχή είτε
με τη συνενοχή των Μεγάλων Δυνάμεων. Υπάρχει λοιπόν ένα στοιχείο
υποκρισίας σε όσους εκπλήσσονται από τις χιλιάδες προσφύγων και
μεταναστών που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη.
Ειρήνη
λοιπόν, αδιαπραγμάτευτο αγαθό για τις κοινωνίες και τους πολίτες που
ζουν σ’ αυτές. Αλήθεια δεν προκαλούν ανατριχίλα οι συγκρίσεις των
εικόνων της Συρίας πριν και μετά τους βομβαρδισμούς;
Η
Ελλάδα, αλλά όχι μόνο η Ελλάδα μαζί με όλους όσους αντιλαμβάνονται την
ανάγκη να αντιμετωπιστεί το προσφυγικό ως ευρωπαϊκό και διεθνές
ζήτημα, ζητά και απαιτεί να μοιραστεί η ευθύνη των μεγαλύτερων
προσφυγικών ροών από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μετά, σε όλη την
Ευρωπαϊκή Ένωση. Να πάψει η Ευρώπη των τειχών και των φρακτών να
υπονομεύει την ευρωπαϊκή συνοχή, να μπει ένα θεσμικό φρένο σε
κυβερνητικές αποφάσεις και αντιδράσεις που ευνοούν την άνοδο της
μισαλλοδοξίας, του σκοταδισμού, της ακροδεξιάς, του ρατσισμού. Ζητά το
λογικό, το ρεαλιστικό, το αυτονόητο, να παραμείνει Ευρώπη και να
ακυρώσει στην πράξη τα σενάρια που τη μετατρέπουν σε ζούγκλα σύγκρουσης
εθνών – κρατών.
Θα
δώσουμε τη μάχη να κερδίσουν οι αξίες της αλληλεγγύης, του
ανθρωπισμού, τα όσα περιγράφει η συνθήκη της Γενεύης έναντι της λογικής
του «not in my back yard» και των απάνθρωπων συμπεριφορών. Μπορούμε να
διασώσουμε στο και πέντε τις αρχές και τις αξίες για τις οποίες η
Ευρώπη στο μέλλον θα μπορεί να είναι περήφανη. Να μην γραφτούν φαιές
και ντροπιαστικές σελίδες στην ευρωπαϊκή ιστορία. Κινήσεις αλληλεγγύης
πολιτών, η αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, μη κυβερνητικές
οργανώσεις πρέπει να συνεργαστούν με την κεντρική διοίκηση για το
καλύτερο αποτέλεσμα.
Ως
Ελλάδα θα συνεχίσουμε να κάνουμε το αυτονόητο, θα συμπεριφερθούμε ως
λαός που έχει ζήσει έχει κλάψει και έχει πονέσει από προσφυγιά και
μετανάστευση. Αυτό που κάναμε όταν ξέσπασε ο εμφύλιος στην Αλβανία και
τη Γιουγκοσλαβία, κι ας βλέπουμε σήμερα τους ηγέτες των κρατών αυτών
και των διαδοχών κρατών τους, να κλείνουν τα σύνορα. Τα αποθέματα
αλληλεγγύης και ανθρωπιάς του λαού μας αποδεικνύονται στην πράξη
γιγαντιαία. Οι ελάχιστες εκδηλώσεις ρατσιστικού μίσους που εκδηλώθηκαν,
ήδη, έχουν περιθωριοποιηθεί αξιακά και ηθικά.
Στην
Ευρώπη δίνεται μια μάχη αρχών και αξιών που αναδιατάσσει πολιτικές
ισορροπίες και στρατόπεδα στην Ε.Ε. Από την μια πλευρά βρίσκονται οι
δυνάμεις που πολιτικά προσδιορίζονται από τις ευρωπαϊκές αρχές και
αξίες της αλληλεγγύης, της φιλοξενίας, της ανεκτικότητας, της
ανθρωπιάς. Από την άλλη μια Ευρώπη, μη Ευρώπη, με τείχη, φράκτες,
μισαλλοδοξία, σκοταδισμό, άνοδο της ακροδεξιάς και του ναζισμού. Στην
Ευρώπη οι περισσότεροι αναγνωρίζουν την τεράστια προσπάθεια που
καταβάλει η Ελλάδα. Δεν ευλογούμε τα γένια μας, δεν λέμε ότι όλα είναι
καλώς καμωμένα, αλλά κάναμε ότι είχαμε δεσμευθεί. Η μικρή και σε κρίση
Ελλάδα έδωσε, θετικά δείγματα για την ευρωπαϊκή οικογένεια και για το
ήθος και για την ανθρωπιά και για τη φιλοξενία. Και η κυβέρνησή της,
ακριβώς αυτό εκπροσωπεί στην ευρωπαϊκή μεγάλη διαπραγμάτευση.
Οι
άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι αυτές που είναι ασυνεπείς σε όσα
συμφωνήθηκαν. Ο κ. Σουλτς πρόσφατα παραδέχτηκε ότι από τις 160.000
πρόσφυγες που θα κατανέμονταν στην Ε.Ε. έχουν κατανεμηθεί ελάχιστοι.
Η
Ευρώπη δυστυχώς αποδεικνύεται ανέτοιμη να διαχειριστεί και αυτή την
κρίση με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Η ανυπαρξία ευρωπαϊκών δομών
έδωσε και δίνει χώρο σε ακραίες συντηρητικές φωνές να ζητούν να
κουκουλωθούν τα προβλήματα κάτω από τη σκέπη του έθνους – κράτους και
όχι να αναζητηθούν ευρωπαϊκές λύσεις. Ανυπαρξία συντονισμένης
εξωτερικής πολιτικής, ανυπαρξία στρατηγικής για τη φύλαξη των
ευρωπαϊκών συνόρων. Όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τα λογιστικά πρότυπα
της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, η Ευρώπη αποδεικνύεται ανήμπορη να
αντιμετωπίσει τις κρίσεις.
Η
εκρηκτική άνοδος της γερμανικής ακροδεξιάς (AfD) είναι ήττα όλων των
δημοκρατών της Ευρώπης. Κανένας ευρωπαίος δημοκράτης να μην ξεχνά ότι
την ακροδεξιά τη συρρικνώνεις πολεμώντας την ατζέντα της κι όχι
ενσωματώνοντάς την.
Του κ. Κώστα Ζαχαριάδη, Διευθυντή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: http://thehellenicmail.gr/
