Συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό "Κόκκινο 105,5" και στον Κώστα Αρβανίτη έδωσε σήμερα ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σημειώνοντας χαρακτηριστικά:
«Αν έκανα αυτό που έλεγε η καρδιά μου "να τα βροντήξω", όταν έδινα τη μάχη 17 ώρες μόνος, ήξερα ήξερα πως σε 48 ώρες θα τελείωνε η ρευστότητα, η ΕΚΤ θα αποφάσιζε το επιπλέον κούρεμα των ελληνικών τραπεζών, την κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών, δηλαδή δεν θα υπήρχαν αποταμιεύσεις. Έδωσα τη μάχη γνωρίζοντας ότι αν θα φύγω θα ξαναγυρίσω ίσως με δυσμενέστερους όρους. Το να επικρατήσει στην τελική απόφαση η προστασία των λαϊκών στρωμάτων, της χώρας και της αριστεράς, από μια εκδικητική πολιτική, ήταν μια ορθή επιλογή».
Με εκπλήσσει η στάση ορισμένων συντρόφων που ενώ μοιραζόμασταν την ίδια αγωνία, "να μην κλείσει μια τράπεζα", μετά τη διαπραγμάτευση, αφού εξασφαλίσθηκε ότι "δεν θα κλείσει", είπαν ότι "εσύ μπορείς να ψηφίζεις" και "εμείς θα κρατήσουμε την ιδεολογική καθαρότητα".
Μια στάση συντροφικότητας θα ήταν να στηρίξουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ώσπου να κλείσει η συμφωνία και μετά να θέσουν ζητήματα. Φοβάμαι ότι αυτή η διαφοροποίηση ήταν προσχεδιασμένη. Εγώ εκ του Καταστατικού είμαι ο εγγυητής της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ, θα το παλέψω ως το τέλος, αλλά ενότητα με εκβιασμούς δεν γίνεται.
Μια στάση συντροφικότητας θα ήταν να στηρίξουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ώσπου να κλείσει η συμφωνία και μετά να θέσουν ζητήματα. Φοβάμαι ότι αυτή η διαφοροποίηση ήταν προσχεδιασμένη. Εγώ εκ του Καταστατικού είμαι ο εγγυητής της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ, θα το παλέψω ως το τέλος, αλλά ενότητα με εκβιασμούς δεν γίνεται.
Εγώ δεν βγήκα να πω στον ελληνικό λαό ότι κάνω δημοψήφισμα "για να σε βγάλω από το ευρώ". Επιχειρείται τώρα μια λαθροχειρία. Ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε για έξοδο από το ευρώ.
Απαντώντας στην ερώτηση αν άξιζε το κόπο η πολύμηνη διαπραγμάτευση, ο Αλέξης Τσίπρας είπε: "Δεν μετανοιώνω ούτε στιγμή. Άξιζε το κόπο η Ελλάδα να πρωταγωνιστεί στα διεθνή πρωτοσέλιδα, άξιζε το κόπο να κυματίζουν οι σημαίες στις εκδηλώσεις αλληλεγύης στην Ευρώπη. Θεωρείται ήττα για τους μικρόμυαλους που ονειρεύονται εφόδους στα χειμερινά ανάκτορα.
Σχετικά με την οικονομία εξέφρασε την αιδιοδοξία του: "Έχει συντελεστεί ζημιά από τα κάπιταλ κοντρόλς, αλλά τα πράγματα είναι αναστρέψιμα. Η χώρα ήταν υποχρεωμένη να έχει πρωτογενή πλεονάσματα μεγάλα, ενώ σήμερα έχει τη δυνατότητα να φτάσει το 2018 το 3,5%. Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική αλλαγή και η διαπραγμάτευση γλίτωσε 35 δισ. ... Η μάχη είναι και θα είναι διαρκής. Κερδίσαμε και πράγματα. Απολύσεις δεν έχουμε, ίσα - ίσα είχαμε προσλήψεις των απολυμένων. Δεν έχουμε μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Όλοι έχουμε πικρία, αλλά μην αυτομαστιγωνόμαστε κιόλας. Επιθυμούσαμε έναν έντιμο συμβιβασμό, με μικρότερα πλεονάσματα και μέτρα που δεν είναι αποτελεσματικά όπως η αύξηση του ΦΠΑ. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η αύξηση της εισπραξιμότητας του ΦΠΑ, να αντιμετωπισθεί η φοροδιαφυγή δηλαδή. Να μη φορολογηθούν κλάδοι που έχουν υποστεί ζημιά. Να εξορθολογιστεί η δημόσια διοίκηση, εκείνους που λειτουργούν χωρίς το κριτήριο της δικαιοσύνης".
Αναφερόμενος στον εκβιασμό και τις εναλλακτικές απεγκλωβισμού, τόνισε: "Οι εναλλακτικές που είχαμε ήταν είτε η άτακτη χρεωκοπία ή συμφωνία. Ο ελληνικός λαός δίνει μια μάχη να δραπετεύσει από τη λιτότητα, ο τρόπος να γλιτώσουμε από αυτή τη φυλακή και την απομόνωση είναι να δημιουργήσουμε ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης, ώστε να φύγει από τα δεσμά του ο λαός. Ζούμε στα πλαίσια μια παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, πως θα καλύπτει τις ανάγκες της η χώρα; Είμαστε αναγκασμένοι να δούμε την πραγματικότητα, και να δούμε τις ανάσες αναδιανομής, τις δυνατότητες που έχουμε. Τι να κάνουμε; Να πούμε στον ελληνικό λαό εμείς φεύγουμε και πάρε ξανά το προηγούμενο πολιτικό προσωπικό να διαχειριστεί, το οποίο δεν διαπραγματευόταν αλλά συνωμοτούσε με την τρόικα; Να πούμε ότι πάμε σε εκλογές και να απέχουμε όπως έκανε το ΚΚΕ το 46;"
Αναφερόμενος στον εκβιασμό και τις εναλλακτικές απεγκλωβισμού, τόνισε: "Οι εναλλακτικές που είχαμε ήταν είτε η άτακτη χρεωκοπία ή συμφωνία. Ο ελληνικός λαός δίνει μια μάχη να δραπετεύσει από τη λιτότητα, ο τρόπος να γλιτώσουμε από αυτή τη φυλακή και την απομόνωση είναι να δημιουργήσουμε ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης, ώστε να φύγει από τα δεσμά του ο λαός. Ζούμε στα πλαίσια μια παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, πως θα καλύπτει τις ανάγκες της η χώρα; Είμαστε αναγκασμένοι να δούμε την πραγματικότητα, και να δούμε τις ανάσες αναδιανομής, τις δυνατότητες που έχουμε. Τι να κάνουμε; Να πούμε στον ελληνικό λαό εμείς φεύγουμε και πάρε ξανά το προηγούμενο πολιτικό προσωπικό να διαχειριστεί, το οποίο δεν διαπραγματευόταν αλλά συνωμοτούσε με την τρόικα; Να πούμε ότι πάμε σε εκλογές και να απέχουμε όπως έκανε το ΚΚΕ το 46;"
