Οι νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές που επιβλήθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα ήρθαν να αποτελειώσουν το ήδη ημιθανές μοντέλο ανάπτυξης που εφάρμοζαν δεκαετίες τώρα οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στη χώρα.
Ένα μοντέλο ανάπτυξης προβληματικό στον πυρήνα του το οποίο στηρίχθηκε σε «μονοκαλλιέργειες» κυρίως υπηρεσιών και τουριστικών προϊόντων. Ταυτόχρονα, η πλήρης απορρύθμιση της αγοράς, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και η πλήρης απαξίωση της εργατικής νομοθεσίας, συνέβαλαν στην οριστική αποσύνθεση της όποιας παραγωγικής βάσης της χώρας.
Το σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που προτείνει ΣΥΡΙΖΑ απέχει από το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης που προωθήθηκε τα τελευταία χρόνια και αναζητά νέους τρόπους. Πρόκειται για ένα σχέδιο πραγματικής ανάπτυξης το οποίο καθίσταται μακροπρόθεσμα βιώσιμο κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά. Θέλει να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο κατανάλωσης, παραγωγής και διανομής με τέτοιο τρόπο ώστε να συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάκαμψη της οικονομίας, με επίκεντρο την προστασία της εργασίας και την αναβάθμιση του περιβάλλοντος. Ένα μοντέλο που δεν θα στηρίζεται στη φτηνή εργατική δύναμη και στις αμφιβόλου επενδύσεις-επιδοτήσεις βραχύβιας και αμφίβολης απόδοσης. Ο συνολικός παραγωγικός μετασχηματισμός να προσανατολίζεται στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών που ανταποκρίνονατι στις κοινωνικές ανάγκες.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι πάγιες θέσεις της Αριστεράς για βιώσιμη ανάπτυξη συναρθρώνονται με τα σύγχρονα αιτήματα της πολιτικής οικολογίας: το μοντέλο παραγωγικής ανασυγκρότησης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ως βασικούς άξονες την προστασία των κοινών αγαθών και τη συνακόλουθη απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών σε αυτά, την προστασία και διεύρυνση του δημόσιου χώρου, δίνει έμφαση στο ιδιαίτερα αξιόλογο και ανεκμετάλλευτο αγροκτηνοτροφικό και βιοτεχνικό δυναμικό της χώρας, προσπαθεί να διαμορφώσει ένα ενεργειακό μοντέλο που μειώνει το μείγμα υδρογοναναθράκων και αναπτύσσει τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, δημιουργεί χώρο για την ανάπτυξη δομών αλληλέγγυας-κοινωνικής οικονομίας, προβλέπει παρεμβάσεις στην επιστημονική και εφαρμοσμένη έρευνα, στρέφεται προς μια χρηστή διαχείριση απορριμμάτων μέσω της μείωσης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης. Και άλλα πολλά που θα διαμορφωθούν μέσα από την αμφίδρομη σχέση με τις τοπικές κοινωνίες, τους παραγωγικούς φορείς, την τοπική αυτοδιοίκηση. Όπως προσπαθήσαμε να κάνουμε μέχρι τώρα μέσα και από τις Περιφερειακές διασκέψεις.
Η ανασύσταση του παραγωγικού δικτύου της χώρας αποτελεί ανάγκη επιτακτική. Είναι ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που έρχεται να αντικαταστήσει το μνημόνιο: αφορά την Ελλάδα που παράγει και δημιουργεί, σε πλαίσιο δικαιότερης κατανομής του παραγόμενου πλούτου και κοινωνικής ευημερίας, όντας ταυτόχρονα οικονομικά αποτελεσματική.
* Ο Χρήστος Στάικος είναι υποψήφιος Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α' Αθήνας, Χημικός - περιβαλλοντολόγος, Μέλος ΚΕ και Γραφείου Τύπου ΣΥΡΙΖΑ
