του Γιάννη Μπαλάφα*
Το κλίμα των τελευταίων ημερών μετά τις καταγγελίες Χαϊκάλη για απόπειρα εξαγοράς της ψήφου του, είναι ένα κλίμα φθοράς, απαξίας της δημοκρατίας, μεγάλης διαπλοκής και υπόγειων διαδρομών. Θέμα συζήτησης όλων μας, είναι το τι ακριβώς συνέβη στην υπόθεση αυτή. Η δικαιοσύνη βιαστικά μας είπε οτι μπαίνει στο αρχείο. Όμως η υπόθεση αυτή αναδεικνύει ευρύτερα προβλήματα και παθογένειες της δημοκρατίας μας. Αναδεικνύει και μια προκατασκευασμένη «υστερία» των κυρίαρχων κύκλων, αυτού που όλοι αποκαλούμε «σύστημα».
Το ότι πλέον οι άνθρωποι του «συστήματος» αδυνατούν να επιβάλουν λύσεις, τους τρελαίνει.
-Δεν μπορούν να «πείσουν» τους βουλευτές να ψηφίσουν τον εκλεκτό τους. Ορισμένοι μάλιστα βουλευτές αναφέρονται και σε ονόματα «απαγορευμένα» επιχειρηματιών, κυριολεκτικά «βγάζουν γλώσσα στο σύστημα»…
-Τα ΜΜΕ που ελέγχουν, δεν μπορούν να πείσουν τους πολίτες για το ότι «έρχεται ο Αρμαγεδών» εάν και εφόσον πάμε σε εκλογές και κυριαρχήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Φοβούνται ότι «θα τους πάρει το ποτάμι» και στήνουν ποταμίσια αναχώματα… Η αμηχανία και η αγωνία είναι έκδηλη σε αυτά τα ΜΜΕ. Το ερώτημα που πλανάται είναι «και τώρα ποιος θα ρυθμίζει τα χρέη μας»;;;
-Ο διεθνής παράγοντας και οι κυρίαρχοι κύκλοι και αυτοί επεμβαίνουν ωμά στα εσωτερικά μιας κυρίαρχης χώρας. Προσπαθούν να εκβιάσουν συνειδήσεις, να φοβίσουν, να μας κάνουν να υποταχθούμε στις απειλές του Γιούνκερ που θέλει «φιλικά πρόσωπα», του Μοσχοβισί που «φοβάται Grexit», της Μέρκελ η οποία «δεν δίνει τίποτα χωρίς ανταλλάγματα», μέρους των διεθνών ΜΜΕ που προβλέπουν καταστροφές…
Είναι τόσο αδίστακτοι που δεν καταλαβαίνουν ότι για να διατηρηθεί το «σύστημα» στην εξουσία, πριονίζουν και την ίδια τη δημοκρατία. Απαξιώνοντας θεσμούς και πρόσωπα, «απλώνουν χαλί» στις ακροδεξιές αντιλήψεις (αν και αυτό το τελευταίο μάλλον δεν ενοχλεί τον κ.Σαμαρά και τη παρέα του)… Η απαξίωση της πολιτικής, το «όλοι είναι ίδιοι» ή «όλοι τα ίδια θα κάνουν, όλοι τα παίρνουν», βοηθά τις φασιστικές αντιλήψεις και τους ομόσταυλους σχηματισμούς. Αυτά τα φαινόμενα αφήνουν χώρο δράσης όχι μόνο σε Χρυσαυγίτες, αλλά και σε Μπαλτάκους, Καρατζαφέρηδες κλπ.
Το περίεργο είναι ότι συνοδεύουν αυτή την πρακτική τους με επιχειρήματα τύπου «είναι ανήθικο» ή «είναι συνταγματική εκτροπή να μην προτείνει η αντιπολίτευση κάποιον για Πρόεδρο Δημοκρατίας» και ταυτόχρονα φροντίζουν να ψηφίζουν δεκάδες (ν)τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια για να «κλείσουν υποχρεώσεις» τους, περνούν με μια ακόμα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου τη δίμηνη παράταση του μνημονίου, γενικά εξευτελίζουν κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού και λειτουργίας θεσμών. Τα τελευταία χρόνια δεν έχουν αφήσει ούτε ένα άρθρο του Συντάγματος το οποίο δεν έχουν παραβιάσει.
Η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, οφείλει να ανορθώσει το κύρος των θεσμών με σημαντικές παρεμβάσεις. Το πρώτο πρέπει να είναι η αλλαγή τρόπου λειτουργίας του κράτους. Δυστυχώς έχουμε μια ανορθολογική πολυνομία ενώ ταυτόχρονα το υφιστάμενο κράτος ανέχεται μια γενικευμένη ανομία και επιδεικνύει πλήρη απουσία βούλησης να επιβάλει στοιχειωδώς τους νόμους (ας σκεφθούμε τις εφορίες, τις πολεοδομίες κλπ).
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αλλάξει το πλαίσιο δημοκρατικής οργάνωσης της συλλογικής ζωής, με δημόσια λογοδοσία, κοινωνικό και δημοκρατικό έλεγχο και προγραμματισμό, που θα διασφαλίζονται από τη συνολική αναδιάρθρωση των δημοκρατικών θεσμών. Έτσι θα ενθαρρύνεται η ενεργητική συμμετοχή των πολιτών σε κάθε τομέα της ζωής, της παραγωγής, της κοινωνίας. Αυτά θα αποτελούν εγγύηση προκειμένου οι πολίτες να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν με καχυποψία κάθε πολιτική δραστηριότητα.
Σε ότι αφορά την διαφθορά και τη διαπλοκή η Αριστερά δεν μπορεί να ασκεί κριτική με όρους σκανδαλολογίας ή ηθικολογίας, αλλά με όρους αυστηρά πολιτικούς. Το κύριο είναι πως η πολιτική διαφθορά, οι αδιαφανείς συναλλαγές υπονομεύουν και νοθεύουν το δημόσιο αγαθό εν γένει. Το ιδιωτικό συμφέρον παρεισφρέει στη δημόσια και πολιτική σφαίρα. Στο πρόγραμμα μας προτείνουμε μια σειρά άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα θεσμικής θωράκισης της πολιτικής ζωής από παρεμβάσεις και δοσοληψίες.
Η δημόσια συζήτηση το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει επικεντρωθεί στην οικονομία και το πώς θα ανταποκριθεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (ή με βασικό κορμό από τον ΣΥΡΙΖΑ) στις παντοειδείς πιέσεις που θα ασκηθούν για υποταγή σε μνημονιακά κελεύσματα.
Όμως για την αριστερά η λειτουργία της δημοκρατίας είναι εξ ίσου σημαντικό ζήτημα. Είναι προνομιακό πεδίο για εμάς διότι όχι μόνο δεν χρειάζεται (σημαντικά) κονδύλια για να λειτουργήσει, αλλά αντιθέτως μπορεί να εξοικονομήσει χρήματα μειώνοντας ή και εξαλείφοντας τη διαφθορά και τη διαπλοκή…
*Ο Γιάννης Μπαλάφας είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ την οποία εκπροσωπεί στην Επιτροπή Προγράμματος
