Ένα πρωτοποριακό σχολείο Τέχνης και Πολιτισμού για παιδιά λειτουργεί εδώ και μερικές μέρες στην Αθήνα, τις απογευματινές ώρες. Δημιουργήθηκε από τις Μορφές Έκφρασης, που έκλεισαν 21 χρόνια ζωής, και ο πρωταρχικός στόχος τους είναι, όπως λένε οι άνθρωποι, «να μπορεί να εμφυσηθεί στα παιδιά και στους εφήβους η λαχτάρα για ελευθερία και ομορφιά, να δώσει εφόδια που οι νέοι να μπορούν να κατανοήσουν τις πραγματικές τους ανάγκες και τους προσωπικούς τους στόχους».
Τα παιδιά διδάσκονται μουσική, κινήσεις και χορούς κατάλληλα διαμορφωμένους, η φοίτηση είναι τετραετής (και δωρεάν!), η διδασκαλία θα είναι δυο φορές την εβδομάδα και το σχολείο απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6 έως 14 χρόνων.
Η διδασκαλία θα πραγματοποιείται από τον Θωμά Κινδύνη, ο οποίος είναι και ο υπεύθυνος σπουδών, και από μια ομάδα επιδέξιων μουσικοπαιδαγωγών και εκπαιδευτών διαφόρων άλλων ειδικοτήτων, όπως ο Δημήτρης Παλαιογιάννης, η Νάνσυ Κλαμπάτσα, η Άννα-Σεβαστή Τζίμα και η Βλασία Βερβέρη. Το σχολείο θα καλύπτει όλα τα λειτουργικά έξοδα με δωρεές - εισφορές μελών και χορηγίες. Τα παιδιά επιλέγονται κατόπιν συστηματικής ακρόασης που διαρκεί τέσσερα ωριαία μαθήματα. Στην ακρόαση αυτήν, αυτό που ζητούν οι υπεύθυνοι του προγράμματος είναι τα παιδιά και οι έφηβοι να έχουν όρεξη να μάθουν να παίζουν όργανα που θα τους βοηθήσουν να ασκήσουν την επιδεξιότητά τους, να διδαχθούν πρακτικές περί της Λογικής και της Ηθικής για να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες και τα προβλήματα στη ζωή τους.
Ο Θωμάς Κινδύνης, ιδρυτής και υπεύθυνος των Μορφών Έκφρασης, μας μίλησε για το πρωτοποριακό αυτό σχολείο.
Πώς σκεφτήκατε την ιδέα περί αρμονικής ανάπτυξης παιδιών και εφήβων;
Μόρφωση σημαίνει δίνω μορφή στο ασχημάτιστο ώστε να το καταστήσω εύμορφο. Σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει να εξημερώσω κάποιον και, από ατίθασο και αμόρφωτο, να τον καταστήσω υποδουλωμένο και χαλιναγωγημένο. Έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά που βρίσκονται στην προσχολική ηλικία είναι ευφυή και σιγά - σιγά κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους στο δημοτικό και στο γυμνάσιο γίνονται λιγότερο έξυπνα και ικανά. Αυτό γίνεται γιατί ακριβώς εξασκείται πάνω τους η εξημέρωση και η ποδηγέτησή τους σ’ ένα λούκι στα μέτρα αυτών που καθορίζουν την ευτέλειά μας και που αγνοούν συνειδητά τις οποιεσδήποτε ανάγκες μας. Το να θεωρείς τον άνθρωπο ζώο, οπότε δικαιολογείται η διαδικασία της εξημέρωσης, είναι νοοτροπία που επιβλήθηκε από κάποια ανήμπορη «επιστήμη» που της ήταν αδύνατο να κατανοήσει ότι ο άνθρωπος είναι κάτι περισσότερο από σώμα, δηλαδή από μια μηχανή. Όχι ότι ήξεραν πώς δουλεύει η μηχανή αυτή, αλλά πειραματίστηκαν αυθαίρετα κι έτσι εφάρμοσαν ό,τι αυτοσχεδιασμό κατέβαινε στην κούτρα τους και εν τέλει ξεχαρβάλωσαν κι αυτήν τη μηχανή. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι μόνο μηχανή, ούτε ένα ζώο, είναι μια πνευματική οντότητα που έχει νόηση, συναίσθημα και κίνηση και πρέπει να τη σέβεσαι και να την αγαπάς. Και εμείς σκεφτήκαμε κάτι περισσότερο: να της δώσουμε τον χώρο, την ευκαιρία και τη γνώση να αναπτυχθεί αρμονικά.
Πώς είναι η σχέση σας με τα παιδιά; Είναι «δύσκολοι» μαθητές;
Είναι η ίδια μ’ αυτήν που οραματίζομαι το μέλλον. Θέλω να έχω το δικαίωμα να ζω ευτυχισμένα και να οραματίζομαι ένα μέλλον γεμάτο δημιουργία, αγάπη και πρόνοια για όλους τους ανθρώπους. Οπότε είναι φυσικό να οραματίζομαι τα παιδιά και στο παρόν να δημιουργώ σχέσεις μαζί τους για να μπορώ να τους παραδώσω δεδομένα κατάλληλα για να μπορούν να διαχειριστούν τη ζωή τους με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε η επιβίωσή τους να είναι σε αφθονία. Στοχεύω, λοιπόν, να δημιουργήσω συνθήκες κατάλληλες που να μπορεί να εμφυσηθεί στα παιδιά και στους εφήβους η λαχτάρα για ελευθερία και ομορφιά. Να δώσω αρμόζοντα εφόδια που οι νέοι να μπορούν να κατανοήσουν τις πραγματικές τους ανάγκες και τους προσωπικούς τους στόχους. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιθυμώ να συμβάλω ώστε τα παιδιά και οι έφηβοι να αναπτυχθούν σε πνευματικά υγιή όντα.
Το θέατρο για παιδιά πόσο διαφορετικό είναι;
Για να δημιουργήσεις μια παράσταση, πρέπει να στοχεύεις στην αυθεντικότητα, στην αλήθεια και σε μεταφορά μηνυμάτων τέτοιων που να βοηθούν τους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι. Αυτός για μένα είναι ο στόχος του θεάτρου και γενικότερα της Τέχνης. Όταν λοιπόν απευθύνεσαι σε παιδιά, τα ως άνω συστατικά της παράστασης πρέπει να είναι στο έπακρον. Γιατί τα παιδιά δεν μπορείς να τα ξεγελάσεις, μπορείς όμως να τα αποβλακώσεις έτσι ώστε να γίνουν μια χαρά αυριανοί υπήκοοι. Οπότε το καθήκον των ανθρώπων της τέχνης που ασχολούνται με παιδιά είναι υψηλό και υπεύθυνο. Καταρχάς θα πρέπει να δημιουργήσουν με γνώμονα την υψηλή αισθητική, να υπάρχει μήνυμα που να μη διδάσκει από έδρας, αλλά να διδάσκει έμμεσα, αναπτύσσοντας τη φαντασία του παιδιού. Να προκαλεί χωρίς να τραυματίζει, να εξυψώνει χωρίς να κομπάζει. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, χρειάζεται γνώση, αλλά όχι σοβαρότητα, πάντα με το αίσθημα του παιχνιδιού.
INFO Τρίτη 21.10 στις 17.00 (για παιδιά από 10-14 χρ.), Τετάρτη 22.10 στις 17.00 (για παιδιά από 6-10 χρ.). Μορφές Έκφρασης, Αλκμήνης 13, Κ. Πετράλωνα. Πληροφορίες: 210-3464903, 210-3464002
WHO IS WHO
Ο Θωμάς Κινδύνης σπούδασε θέατρο πλάι στο Δημήτρη Ροντήρη και τον Πέλο Κατσέλη. Αποφοίτησε από την Ανώτερη Δραματική Σχολή του Π. Κατσέλη το 1973. Υπήρξε βοηθός του Δ. Ροντήρη για 11 χρόνια. Οι σπουδές του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα: Μουσική στο Εθνικό Ωδείο, Βυζαντινή Μουσική πλάι στον Απόστολο Βαληνδρά, απ’ όπου και πήρε Δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή του Σίμωνα Καρά. Είναι κάτοχος πτυχίων Ευρωπαϊκής Μουσικής, Μουσικοδιδασκαλίας, Ειδικής Αρμονίας καθώς και Μουσικοκινητικής Αγωγής Συστήματος C. ORFF. Σπούδασε Κίνηση, Χορό και Έκφραση πλάι στην France Schott Billmann και είναι πτυχιούχος της μεθόδου χοροθεραπείας με βάση την Πρωτόγονη Έκφραση. Έχει διδάξει σε δραματικές σχολές και ωδεία. Ως σκηνοθέτης έχει σκηνοθετήσει την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, δημοτικά τραγούδια, όπερα («La martire») του Σαμάρα στο Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας, διάφορες παραστάσεις παιδικού θεάτρου, αλλά και έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου: Μπρεχτ, Άλμπυ, Τ. Ουίλιαμς, Λόρκα, κ.ά. Επίσης έχει σκηνοθετήσει στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου τη «Λαμπηδόνα».
topontiki.gr