του Θωμά Μπιζά* / αναδημοσίευση από askota
Στην προεκλογική εκστρατεία σχεδόν όλων των συνδυασμών για την περιφέρεια Αττικής κυριάρχησε η συζήτηση για την διαχείριση των απορριμμάτων.
Κατ’ αρχή η γνώμη μου είναι πως η αναθεώρηση αυτή, ή θα είναι ριζική, ή θα είναι μόνο μια κατ’ επίφαση αναθεώρηση με σκοπό να νομιμοποιηθούν οι επιλογές των κυκλωμάτων των σκουπιδιών και να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση των προβλεπόμενων μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ).
Με τις ΣΔΙΤ, είτε έχουν εγγυημένες ποσότητες είτε όχι, θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο της διαχείρισης και συνεπώς εξασφαλισμένα κέρδη σε κάθε περίπτωση.
Άρα το πρώτο ζήτημα στην αναθεώρηση του ΠΕΣΔ Αττικής είναι οι νέες ΜΕΑ με ΣΔΙΤ , οι οποίες πρέπει να βγουν από τον σχεδιασμό αν θέλουμε να μιλάμε για τομή στην διαχείριση και εναλλακτικά μοντέλα φιλικά προς στο περιβάλλον.
Το δεύτερο ζήτημα είναι η ΟΕΔΑ Φυλής. Με τον υφιστάμενο σχεδιασμό εκεί θα επεξεργάζεται και με τις νέες ΜΕΑ σχεδόν το 90% του όγκου των απορριμμάτων της Αττικής για τις επόμενες δεκαετίες.
Η Φυλή έχει χαρακτηρισθεί ως μνημείο περιβαλλοντολογικού χάους, ανθρώπινου πόνου και αρρώστιας από την λειτουργία της χωματερής στην περιοχή για 40 και πλέον χρόνια.
Το τρίτο ζήτημα είναι οι χωροθετήσεις για τις νέες εγκαταστάσεις διαχείρισης.
* Ο Θωμάς Μπιζάς είναι μέλος του Γ.Σ της ΠΟΕ –ΟΤΑ και του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ
Στην προεκλογική εκστρατεία σχεδόν όλων των συνδυασμών για την περιφέρεια Αττικής κυριάρχησε η συζήτηση για την διαχείριση των απορριμμάτων.
Ορισμένες παρατάξεις όπως η «Δύναμη Ζωής» που κέρδισε και τις εκλογές και η «ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» έκαναν και ειδικές εκδηλώσεις για να παρουσιάσουν την πρόταση τους για την διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική. Πριν από τις εκλογές, από την πρώτη Απριλίου το ίδιο το ΥΠΕΚΑ άνοιξε την υπόθεση της αναθεώρησης του ΠΕΣΔ Αττικής.
Όπως είναι απολύτως λογικό λοιπόν μετά την ήττα του κ. Γ. Σγουρού στην περιφέρεια Αττικής, άνοιξε η συζήτηση για την αναθεώρηση του ΠΕΣΔ Αττικής σε νέες βάσεις.
Επειδή υποθέτω πως θα υπάρξει ένας κύκλος συζητήσεων για το βάθος της αναθεώρησης και το τι μπορεί να περιλαμβάνει αυτή, θέλω να καταθέσω σύντομα δυο –τρεις σκέψεις για την αναθεώρηση του ΠΕΣΔ Αττικής.
Κατ’ αρχή η γνώμη μου είναι πως η αναθεώρηση αυτή, ή θα είναι ριζική, ή θα είναι μόνο μια κατ’ επίφαση αναθεώρηση με σκοπό να νομιμοποιηθούν οι επιλογές των κυκλωμάτων των σκουπιδιών και να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση των προβλεπόμενων μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ).
Για να το πω πιο καθαρά μια αναθεώρηση του ΠΕΣΔ Αττικής που θα έχει ως παραδοχές τις νέες προωθούμενες ΜΕΑ, την συνέχιση της λειτουργίας της ΟΕΔΑ Φυλής και τις υφιστάμενες χωροθετήσεις σε Γραμματικό και Κερατέα για τις νέες ολοκληρωμένες εγκαταστάσεις (ΟΕΔΑ), θα είναι αναθεώρηση μαϊμού.
Η υπόθεση με τις εγγυημένες ποσότητες που αποκάλυψε η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, μπορεί να δημιουργεί προβλήματα και καθυστερήσεις στην διαδικασία των διαγωνισμών για τις νέες ΜΕΑ, αλλά είναι ξεκάθαρο πως το πρόβλημα δεν βρίσκεται στις εγγυημένες ποσότητες.
Νομίζω πως το πρόβλημα αυτό, το κύκλωμα έχει την δυνατότητα να το ξεπεράσει εύκολα.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι οι ίδιες οι ΜΕΑ γιατί με τις ΜΕΑ χτίζεται ένα μοντέλο διαχείρισης μη φιλικό στο περιβάλλον με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων.
Το μοντέλο αυτό, έχει στηθεί για να εξυπηρετήσει μόνο τους επενδυτές και τους κατασκευαστές και κανένα άλλο.
Με τις ΣΔΙΤ, είτε έχουν εγγυημένες ποσότητες είτε όχι, θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο της διαχείρισης και συνεπώς εξασφαλισμένα κέρδη σε κάθε περίπτωση.
Με τις ΣΔΙΤ, το κράτος θα κάνει την «βρώμικη» και δύσκολη δουλειά των χωροθετήσεων και οι επενδυτές θα εγκαθιστούν εκεί τις ΜΕΑ και θα έχουν τα τεράστια κέρδη.
Άρα το πρώτο ζήτημα στην αναθεώρηση του ΠΕΣΔ Αττικής είναι οι νέες ΜΕΑ με ΣΔΙΤ , οι οποίες πρέπει να βγουν από τον σχεδιασμό αν θέλουμε να μιλάμε για τομή στην διαχείριση και εναλλακτικά μοντέλα φιλικά προς στο περιβάλλον.
Το δεύτερο ζήτημα είναι η ΟΕΔΑ Φυλής. Με τον υφιστάμενο σχεδιασμό εκεί θα επεξεργάζεται και με τις νέες ΜΕΑ σχεδόν το 90% του όγκου των απορριμμάτων της Αττικής για τις επόμενες δεκαετίες.
Η Φυλή έχει χαρακτηρισθεί ως μνημείο περιβαλλοντολογικού χάους, ανθρώπινου πόνου και αρρώστιας από την λειτουργία της χωματερής στην περιοχή για 40 και πλέον χρόνια.
Η συγκεκριμένη περιοχή λοιπόν, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί πλέον να φιλοξενεί καμιά νέα εγκατάσταση ΜΕΑ και πρέπει να υπάρξει στα πλαίσια του νέου ΠΕΣΔ Αττικής αυστηρό χρονοδιάγραμμα για το οριστικό κλείσιμο της ΟΕΔΑ Φυλής.
Το τρίτο ζήτημα είναι οι χωροθετήσεις για τις νέες εγκαταστάσεις διαχείρισης.
Εδώ υπάρχουν πολλά ερωτήματα.
Με τι κριτήρια θα γίνουν οι νέες χωροθετήσεις; Ποιοι επιστημονικοί φορείς, ποιοί κρατικοί φορείς και ποιοι φορείς της αυτοδιοίκησης θα υποδείξουν τους νέους χώρους; Υπάρχουν χώροι που μπορούν να γίνουν τέτοιες εγκαταστάσεις;
Η γνώμη μου είναι πως εδώ πρώτα πρέπει να περιγράψουμε με μεγάλη ακρίβεια το είδος, τον χαρακτήρα και το μέγεθος των εγκαταστάσεων και μετά να αναζητηθούν οι κατάλληλοι χώροι που θα τις υποδεχτούν.
Είναι λογικό άλλο χώρο να χρειάζεται ένας απλός μηχανικός κομποστοποιητής, άλλο ένας ΣΜΑ και άλλο ένας χώρος τελικής διάθεσης.
Ορισμένοι χώροι επεξεργασίας υπάρχουν και στον υφιστάμενο ΠΕΣΔΑ που θα πρέπει να ληφθούν υπ όψη, να επανασχεδιαστούν κλπ.
Μόνο με την έννοια αυτή ο νέος ΠΕΣΔ Αττικής, δεν θέλει κατάργηση όπως λένε ορισμένοι αλλά θέλει μια ριζική αναθεώρηση.
Αυτή όμως η ριζική αναθεώρηση δεν μπορεί να γίνει σε «λευκό χαρτί».
Τα δύσκολα αρχίζουν μόλις τώρα για την νέα περιφερειάρχη και την παράταξη της.
Η «Δύναμη Ζωής» επιβάλλεται να δώσει δείγμα γραφής στο μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων ξεκινώντας από την ριζική αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ και φτάνοντας στον Φορέα διαχείρισης.
Να χτίσει ένα νέο οικοδόμημα στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Νέο οικοδόμημα με σύγχρονα και άφθαρτα υλικά.
* Ο Θωμάς Μπιζάς είναι μέλος του Γ.Σ της ΠΟΕ –ΟΤΑ και του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ