• Η αδυναμία της κυβέρνησης να αρθρώσει πολιτικό σχέδιο έξω από τις μνημονιακές λογικές θα γίνεται ολοένα και πιο ορατή. Οι εσωτερικές αντιφάσεις των συγκυβερνούντων θα πάρουν μεγαλύτερες διαστάσεις. Η κοινωνία θα αναζητήσει το πολιτικό σχέδιο που θα τη βγάλει από τα αδιέξοδα. Η πρώτη της ματιά θα πέσει στο κόμμα μας, η μεγάλη της ελπίδα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ
Τα πανηγύρια μας όμως δεν πρέπει να θολώσουν την πολιτική μας κρίση. Δεν πρέπει να μας εμποδίσουν να δούμε τις αδυναμίες μας, τα λάθη στην τακτική μας, τις λανθασμένες επιλογές προσώπων, το θέμα των συμμαχιών, τα προβλήματα που έχουμε στην επικοινωνία κ.λπ. Όλα αυτά που μας εμπόδισαν να μετατρέψουμε την νίκη σε θρίαμβο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την Κ.Ε. μέχρι την τελευταία Ο.Μ. πρέπει να διαβουλευθεί και να βγάλει τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα. Κι αυτό πρέπει να γίνει τώρα, γιατί οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και ο πολιτικός χρόνος ιδιαίτερα πυκνός. Να εξετάσουμε με προσοχή τις πολιτικές μας, να αναγνωρίσουμε με θάρρος τα λάθη μας, να εξαλείψουμε τα φαινόμενα διχασμού που εμφανίσθηκαν στις οργανώσεις μας, να διαμορφώσουμε με τόλμη και αποφασιστικότητα τον πολιτικό σχεδιασμό που θα οδηγήσει το κόμμα μας στην επικράτηση στις εθνικές εκλογές.

Τα λάθη μας εμφανίσθηκαν με ιδιαίτερη ένταση στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Δεν αξιολογήσαμε την αντοχή του καταρρέοντος συστήματος στις τοπικές κοινωνίες. Εκεί όπου η πολιτική μπερδεύεται με τις προσωπικές σχέσεις, με τις παρέες, τις κουμπαριές και τα μικροσυμφέροντα. Εκεί που υπάρχουν ακόμα τοπικά στελέχη από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. τα οποία διατηρούν υψηλό ποσοστό κοινωνικής και πολιτικής καταξίωσης. Βάλαμε απέναντί τους στενούς κομματικούς υποψήφιους, εγκλωβιστήκαμε σε συναισθηματικές αντιλήψεις για «τους συντρόφους μας που κράτησαν το κόμμα ζωντανό στα δύσκολα χρόνια», επιτρέψαμε να αναδειχθούν προσωπικές στρατηγικές, ανεχθήκαμε λογικές παρέας, δεν αναζητήσαμε συμμαχίες με συλλογικότητες και προσωπικότητες που θα επηρέαζαν ευρύτερα στρώματα και θα καταδείκνυαν την αντίληψή μας για ένα ανοικτό κόμμα, γειωμένο στην κοινωνία και στα προβλήματά της. Αγνοήσαμε συλλογικότητες με κοινωνική καταξίωση χρόνων και προτιμήσαμε τη δημιουργία κομματικών δημοτικών σχημάτων υπερτιμώντας τη δυναμική του κόμματος και υποτιμώντας την κοινωνία. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις -και είναι δυστυχώς πολλές- το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: Επικράτηση των «ανεξάρτητων» υποψηφίων και χαμηλά ποσοστά για τους συνδυασμούς μας, που αρκέσθηκαν να κυνηγούν ασθμαίνοντας τα εκλογικά ποσοστά του κόμματος. Οι μεγάλες μας επιτυχίες ήρθαν όπου εμπιστευθήκαμε την κοινωνία, εκεί που οι οργανώσεις μας αξιοποίησαν αυτοδιοικητικές εμπειρίες και αγωνιστικές διαδρομές. Στο Χαλάνδρι, στην Αγ. Παρασκευή, στη Ν. Φιλαδέλφεια, στην Καισαριανή, στο Αιγάλεω, στην Κέρκυρα, στη Λάρισα κλπ. Εκεί όπου υπηρετήσαμε τον θεσμό της Αυτοδιοίκησης σε βάθος χρόνου και δεν τον θυμηθήκαμε με την ευκαιρία των εκλογών.

Το εκλογικό αποτέλεσμα δρομολογεί ήδη πολιτικές εξελίξεις. Η αδυναμία της κυβέρνησης να αρθρώσει πολιτικό σχέδιο έξω από τις μνημονιακές λογικές θα γίνεται ολοένα και πιο ορατή. Οι εσωτερικές αντιφάσεις των συγκυβερνούντων θα πάρουν μεγαλύτερες διαστάσεις. Η κοινωνία θα αναζητήσει το πολιτικό σχέδιο που θα τη βγάλει από τα αδιέξοδα. Η πρώτη της ματιά θα πέσει στο κόμμα μας, η μεγάλη της ελπίδα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Στις εκλογές, ιδιαίτερα τη δεύτερη Κυριακή, αποδείχθηκε ότι οι δυνητικοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ υπερβαίνουν κατά πολύ το εκλογικό μας ποσοστό και υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Πρέπει να τους εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη και να τους κερδίσουμε. Οφείλουμε να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα ανασυγκρότησης. Οφείλουμε να επικοινωνήσουμε τις προτάσεις μας με ακόμα πιο πειστικό τρόπο στο σύνολο της κοινωνίας. Οφείλουμε να διευρύνουμε τις πολιτικές συμμαχίες μας σε πολιτικούς χώρους που, ακόμα κι αν έχουν πολιτικές διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζουν και σέβονται τον πρωταγωνιστικό του ρόλο, αποδέχονται τον γενικότερο πολιτικό μας σχεδιασμό και είναι διατεθειμένοι να ενταχθούν σε ένα παλλαϊκό πατριωτικό μέτωπο κοινωνικής σωτηρίας.

Ο Τσίπρας έκανε ήδη την αρχή… Οι οκτώ προγραμματικές δεσμεύσεις στη συνέλευση του ΣΕΒ για την παραγωγική ανασυγκρότηση, την προστασία της εργασίας, τον ρόλο των επιχειρηματιών, είναι δείγμα υπεύθυνης, φιλολαϊκής, ενωτικής πολιτικής που μπορεί και πρέπει να διαπεράσει τον πολιτικό λόγο και την καθημερινότητα της πρακτικής αλλά και της εκφοράς λόγου του κόμματός μας.

ecoleft.gr/ avgi.gr