Θέλετε
να συμμετέχει ισότιμα ο άντρας σας στις δουλειές του σπιτιού και την
φροντίδα των παιδιών; Τότε ετοιμαστείτε για μία ζωή χωρίς σεξ.
Αυτό
είναι το συμπέρασμα ενός άρθρου που δημοσιεύθηκε στους «New York Times»
και έκτοτε κάνει το γύρο του διαδικτύου, πυροδοτώντας εκ νέου τη μάχη
των φύλων. Το άρθρο υπογράφει η Λόρι Γκότλιμπ, ψυχοθεραπεύτρια στο Λος
Άντζελες και συγγραφέας.
Η κυρία Γκότλιμπ αφηγείται στην αμερικανική εφημερίδα τις περιπτώσεις ζευγαριών που επιστρατεύουν την ισότητα εντός και εκτός σπιτιού για να αντέξουν τις απαιτήσεις της καθημερινότητας, αλλά στην πορεία σβήνουν τα φώτα της κρεβατοκάμαρας. Γράφει επίσης για καθ’ όλα ισότιμα ζευγάρια, που δηλώνουν ότι βαριούνται το σεξ ή ότι η ερωτική τους ζωή είναι μέτρια και άνευ ενδιαφέροντος – ενίοτε και παντελώς απούσα.
«Ο γάμος μόνο αφροδισιακός δεν θεωρείται, αλλά στη σύγχρονη εποχή πολλά έχουν αλλάξει», τονίζει. «Υπάρχει περισσότερη ευελιξία όταν το θέμα είναι ποιος θα φέρει τα λεφτά στο σπίτι, ποιος θα βάλει μπουγάδα και θα πλύνει τα πιάτα, ποιος θα είναι ο συνοδηγός στο ταξίδι και ποιος θα χτενίσει τα παιδιά».
Όλα αυτά, συμπληρώνει, είναι απολύτως αποδεκτά από την συντριπτική πλειονότητα των νέων ζευγαριών, που δηλώνουν ότι αυτού του είδους η «εγγύτητα» αυξάνει την ικανοποίηση που αποκομίζουν από την σχέση τους. Την ίδια στιγμή, όμως, η εγγύτητα «μπορεί να έχει απρόσμενα αρνητικό αντίκτυπο στην σεξουαλική ζωή του ζευγαριού», συμπληρώνει η κυρία Γκότλιμπ.
Στο πολυσέλιδο άρθρο της επικαλείται μία μελέτη, που τιτλοφορείται «Ισότητα, Οικιακές Εργασίες και Σεξουαλική Συχνότητα στο Γάμο» που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «The American Sociological Review» και έδειξε πως οι άντρες που κάνουν «γυναικείες» δουλειές στο σπίτι, όπως η μπουγάδα, το μαγείρεμα και η ηλεκτρική σκούπα, κάνουν κατά μέσον όρο 20 φορές λιγότερο σεξ τον χρόνο με την σύζυγό τους, σε σύγκριση με όσους κάνουν πιο «αντρικές» δουλειές, όπως το να βγάζουν τα σκουπίδια έξω ή να φτιάχνουν το αυτοκίνητο.
Αντιθέτως, τα ζευγάρια στα οποία ο άντρας έκανε άφθονες μεν, αλλά αμιγώς «αντρικές δουλειές» ανέφεραν κατά 17,5% υψηλότερη σεξουαλική συχνότητα σε σύγκριση με εκείνα στα οποία ο άντρας δεν κουνούσε το δακτυλάκι του για να βοηθήσει τη γυναίκα του.
Η κυρία Γκότλιμπ ξεκαθαρίζει πως αυτά αποτελούν απλώς συσχετίσεις και ότι «οι συσχετίσεις δεν αποδεικνύουν σχέση αιτίας-αποτελέσματος».
Ωστόσο υποδηλώνουν πως «ναι μεν οι γυναίκες θέλουν βοήθεια από τους άντρες τους», αλλά μάλλον πιο «προσαρμοσμένη στο φύλο τους», ειδάλλως η ερωτική τους ζωή υποφέρει.
Η κυρία Γκότλιμπ αφηγείται στην αμερικανική εφημερίδα τις περιπτώσεις ζευγαριών που επιστρατεύουν την ισότητα εντός και εκτός σπιτιού για να αντέξουν τις απαιτήσεις της καθημερινότητας, αλλά στην πορεία σβήνουν τα φώτα της κρεβατοκάμαρας. Γράφει επίσης για καθ’ όλα ισότιμα ζευγάρια, που δηλώνουν ότι βαριούνται το σεξ ή ότι η ερωτική τους ζωή είναι μέτρια και άνευ ενδιαφέροντος – ενίοτε και παντελώς απούσα.
«Ο γάμος μόνο αφροδισιακός δεν θεωρείται, αλλά στη σύγχρονη εποχή πολλά έχουν αλλάξει», τονίζει. «Υπάρχει περισσότερη ευελιξία όταν το θέμα είναι ποιος θα φέρει τα λεφτά στο σπίτι, ποιος θα βάλει μπουγάδα και θα πλύνει τα πιάτα, ποιος θα είναι ο συνοδηγός στο ταξίδι και ποιος θα χτενίσει τα παιδιά».
Όλα αυτά, συμπληρώνει, είναι απολύτως αποδεκτά από την συντριπτική πλειονότητα των νέων ζευγαριών, που δηλώνουν ότι αυτού του είδους η «εγγύτητα» αυξάνει την ικανοποίηση που αποκομίζουν από την σχέση τους. Την ίδια στιγμή, όμως, η εγγύτητα «μπορεί να έχει απρόσμενα αρνητικό αντίκτυπο στην σεξουαλική ζωή του ζευγαριού», συμπληρώνει η κυρία Γκότλιμπ.
Στο πολυσέλιδο άρθρο της επικαλείται μία μελέτη, που τιτλοφορείται «Ισότητα, Οικιακές Εργασίες και Σεξουαλική Συχνότητα στο Γάμο» που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «The American Sociological Review» και έδειξε πως οι άντρες που κάνουν «γυναικείες» δουλειές στο σπίτι, όπως η μπουγάδα, το μαγείρεμα και η ηλεκτρική σκούπα, κάνουν κατά μέσον όρο 20 φορές λιγότερο σεξ τον χρόνο με την σύζυγό τους, σε σύγκριση με όσους κάνουν πιο «αντρικές» δουλειές, όπως το να βγάζουν τα σκουπίδια έξω ή να φτιάχνουν το αυτοκίνητο.
Αντιθέτως, τα ζευγάρια στα οποία ο άντρας έκανε άφθονες μεν, αλλά αμιγώς «αντρικές δουλειές» ανέφεραν κατά 17,5% υψηλότερη σεξουαλική συχνότητα σε σύγκριση με εκείνα στα οποία ο άντρας δεν κουνούσε το δακτυλάκι του για να βοηθήσει τη γυναίκα του.
Η κυρία Γκότλιμπ ξεκαθαρίζει πως αυτά αποτελούν απλώς συσχετίσεις και ότι «οι συσχετίσεις δεν αποδεικνύουν σχέση αιτίας-αποτελέσματος».
Ωστόσο υποδηλώνουν πως «ναι μεν οι γυναίκες θέλουν βοήθεια από τους άντρες τους», αλλά μάλλον πιο «προσαρμοσμένη στο φύλο τους», ειδάλλως η ερωτική τους ζωή υποφέρει.
matrix24.gr
