Ξύπνησε η ρωσική αρκούδα, μας πληροφορούν τα σχετικά δημοσιεύματα. Και με τον πρώτο βρυχηθμό της -τα στρατιωτικά γυμνάσια στα σύνορα με την Ουκρανία- έπαθαν κρίση μετριοπάθειας και αποδοκιμάζουν τις ακρότητες ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, οι υπουργοί εξωτερικών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, όλοι όσοι μέχρι χθες δεν έβρισκαν ακραίο τίποτε από όσα γίνονταν στην Ουκρανία. Αρκεί να ξεμπέρδευαν με τον προηγούμενο -εκλεγμένο, αλλά who gives a shit- και να ενθρόνιζαν κάποιον πιο δεκτικό βοηθείας από το Βερολίνο και το ΔΝΤ.

Το ζήτημα φυσικά δεν είναι να καταγγέλλει κανείς το παιγνίδι εις βάρος μιας χώρας και ενός λαού, γιατί το ξέρουν πια οι πάντες ότι στα γεωπολιτικά όλων των μεγάλων δεν έχουν καμιά θέση ούτε η δημοκρατία ούτε το δικαίωμα ενός λαού να καθορίζει το μέλλον του. Το ζήτημα είναι ότι εμφανίζεται πάλι στο λεγόμενο δυτικό στρατόπεδο το επικίνδυνο σύνδρομο που ο Φουλμπράιτ είχε βαφτίσει αλαζονεία της δύναμης. Τα κατάφεραν στην Γιουγκοσλαβία με πόλεμο, τα καταφέρνουν αλλού με διαφθορά και δολάρια, αλλού με επιτόκια και μνημόνια. Πίστεψαν λοιπόν, όπως φαίνεται, ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όπου θέλουν.

Ναι, αλλά κι ο άλλος έχει τα δικά του γεωπολιτικά. Διεκδικεί τον δικό του ζωτικό χώρο. Η Ουκρανία είναι η αυλή του, η μισή έχει μητρική γλώσσα τα ρωσικά και η Κριμαία είναι η Κριμαία ΤΟΥ. Ποιος ηλίθιος υπολόγιζε ότι η Μόσχα θα βλέπει με σταυρωμένα χέρια να κυνηγούν οι φασίστες τους "δικούς της" και να μετατρέπουν οι δυτικοί την Ουκρανία σε προγεφύρωμα εναντίον της; Και θα μουγκρίσει και θα δαγκώσει. Έρχονται οι Ρώσοι λοιπόν. Αναμείνατε ως εκ τούτου τα χειρότερα - θηριομαχίες μετά τις οδομαχίες. Και προσοχή στην αρκούδα. Αυτή είναι μια καλή συμβουλή για τον Βενιζέλο, που έχει πάθει ουκρανικό γλωσσοδέτη...