Το ταξικότερο Λύκειο που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα, και μάλιστα σε συνθήκες εξαθλίωσης της ελληνικής οικογένειας, θεσμοθετεί η κυβέρνηση του Μνημονίου. Το νέο Λύκειο, που θα καθιερωθεί από τη φετινή σχολική χρονιά, θα είναι ένας εφιάλτης και για τους τρεις παράγοντες της εκπαιδευτικής κοινότητας: Τα παιδιά, τους γονείς και τους καθηγητές.
Τα παιδιά από την Α' Λυκείου θα αναγκάζονται σε εξετάσεις πανελλαδικού τύπου σε όλα τα διδασκόμενα μαθήματα, που φτάνουν τα 36. Αν καταφέρουν να περάσουν τις εξεταστικές συμπληγάδες και να απολυθούν από το Λύκειο, θα διαγωνίζονται σε πανελλαδικό επίπεδο σε τέσσερα μαθήματα για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Σύνολο εξεταζόμενων μαθημάτων: 40. Το σύστημα Αρσένη, που ξεσήκωσε μέχρι και τις πέτρες, ωχριά μπροστά σ' αυτό το Λύκειο-καρμανιόλα που πάει να περάσει, μέσα στο καλοκαίρι, η κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ.
Αν τα παιδιά θα δεινοπαθούν από τις συνεχείς εξετάσεις προαγωγής-απόλυσης και εισαγωγής, οι γονείς θα σηκώνουν τον δικό τους σταυρό του μαρτυρίου, καθώς θα αδυνατούν να στηρίξουν οικονομικά την προσπάθεια των παιδιών τους, καταφεύγοντας σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα. Όλοι το ξέρουν και πολλοί το βιώνουν ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις εκτοξεύουν την ανάγκη για φροντιστήριο. Το ζήσαμε την εποχή του Αρσένη. Τώρα όμως η ελληνική οικογένεια δεν δύναται. Δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα βασικά. Ακόμη και τα έξι μαθήματα των τωρινών πανελλαδικών εξετάσεων φαίνονται βουνό, ενώ μειώνονται δραστικά οι ώρες φροντιστηρίων στις μικρότερες τάξεις. Πώς λοιπόν θα αντέξουν οι γονείς το κόστος εξετάσεων πανελλαδικού τύπου από την Α' Λυκείου; Θυμίζουμε ότι με τις πανελλαδικές εξετάσεις του Αρσένη πάνω από το 30% των μαθητών κρινόταν μη προακτέο. Και τα θέματα δεν ήταν όπως αυτά στα οποία πειραματίζεται τώρα η εξεταστική επιτροπή... Για διαγωνισμούς ταλέντων δηλαδή...
Αν η Ελλάδα περηφανευόταν ότι κατέχει, διεθνώς, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά νέων που αποφοιτούν από το Λύκειο, με το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας είναι βέβαιο ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα η λυκειακή βαθμίδα θα αρχίσει να μετράει απώλειες. Χιλιάδες παιδιά θα εκδιωχθούν από το Λύκειο, καθώς θα αδυνατούν να δώσουν τη μάχη ή δεν θα κατανοούν τον λόγο που θα πρέπει να δώσουν αυτή τη μάχη. Η εκπαίδευση εδώ και αρκετές δεκαετίες έχει χάσει τη δύναμή της να σε περνάει από την άλλη πλευρά του λόφου, έχει σταματήσει δηλαδή να λειτουργεί ως μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας. Δυστυχώς, έχει χάσει και τη χρησιμοθηρική της αξία. Όμως το χειρότερο απ' όλα είναι ότι έχει ακυρωθεί από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα η γνώση ως αυταξία.
Κάνοντας σκληρότερο το Λύκειο, απλώς διώχνεις μια μεγάλη μερίδα παιδιών που δεν βλέπουν κανένα λόγο να βασανιστούν επί τρία χρόνια για να πάρουν απολυτήριο. Το Λύκειο που θεσμοθετεί ο Κ. Αρβανιτόπουλος και η κυβέρνησή του, δεν απευθύνεται σε όλα τα παιδιά. Δεν απευθύνεται στα παιδιά των απολυμένων, των ανέργων, των ανθρώπων που από τα μέσα του μήνα γυρνούν τις τσέπες τους ανάποδα μήπως και βρουν πενηνταράκι, δεν απευθύνεται στα παιδιά αυτών που δουλεύουν απλήρωτοι για μήνες, αυτών που βγαίνουν σε διαθεσιμότητα. Το Λύκειο του Κ. Αρβανιτόπουλου απευθύνεται στα εναπομείναντα γερά πορτοφόλια, στα προνομιούχα παιδιά και σε γονείς που μπορούν ακόμη να σηκώσουν το κόστος της πανάκριβης προετοιμασίας πανελλαδικών εξετάσεων σε 40 μαθήματα!
Οι μνημονιακές πολιτικές περνούν απ' την εκπαίδευση σαν τον... λίβα που καίει τα σπαρτά... Και καίγονται παιδιά, ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα από ένα άφιλο σχολείο που σε θεωρεί ανεπιθύμητο...
Σπάει η σχέση μαθητή - καθηγητή
Και πάμε στους καθηγητές. Το Λύκειο που φτιάχνει η κυβέρνηση του Μνημονίου σπάει τη θεμελιώδη σχέση μαθητή-καθηγητή. Όλοι μας αγαπήσαμε ένα μάθημα και πήραμε πολύτιμα μαθήματα ζωής γιατί «αγαπήσαμε» τον καθηγητή ή την καθηγήτριά μας, εμπνευστήκαμε απ' αυτόν ή απ' αυτήν και θελήσαμε να του ή να της μοιάσουμε. Αυτή τη σχέση την υπονομεύει χρόνια το εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα. Όμως δεν φτάνει. Δεν τους φτάνει. Τη διάλυση επιδιώκουν, που θα την πετύχουν καθιερώνοντας τον θεσμό του εκπαιδευτικού delivery ή του αναλώσιμου καθηγητή. Με τα νέα ωρολόγια προγράμματα και με την αύξηση του ωραρίου, μια μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών δεν θα μπορεί να συμπληρώσει ωράριο. Κανένα πρόβλημα. Οι εκπαιδευτικοί θα μπορούν πλέον να διανέμουν το εκπαιδευτικό τους πακέτο μέχρι σε τέσσερα διαφορετικά σχολεία. Αυτό φέτος. Του χρόνου μπορεί να είναι παραπάνω. Κι αυτό για τους τυχερούς. Οι άτυχοι θα δουν την πόρτα εξόδου μέσα από τα προγράμματα κινητικότητας...
Πηγή: Αυγή
Αν τα παιδιά θα δεινοπαθούν από τις συνεχείς εξετάσεις προαγωγής-απόλυσης και εισαγωγής, οι γονείς θα σηκώνουν τον δικό τους σταυρό του μαρτυρίου, καθώς θα αδυνατούν να στηρίξουν οικονομικά την προσπάθεια των παιδιών τους, καταφεύγοντας σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα. Όλοι το ξέρουν και πολλοί το βιώνουν ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις εκτοξεύουν την ανάγκη για φροντιστήριο. Το ζήσαμε την εποχή του Αρσένη. Τώρα όμως η ελληνική οικογένεια δεν δύναται. Δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα βασικά. Ακόμη και τα έξι μαθήματα των τωρινών πανελλαδικών εξετάσεων φαίνονται βουνό, ενώ μειώνονται δραστικά οι ώρες φροντιστηρίων στις μικρότερες τάξεις. Πώς λοιπόν θα αντέξουν οι γονείς το κόστος εξετάσεων πανελλαδικού τύπου από την Α' Λυκείου; Θυμίζουμε ότι με τις πανελλαδικές εξετάσεις του Αρσένη πάνω από το 30% των μαθητών κρινόταν μη προακτέο. Και τα θέματα δεν ήταν όπως αυτά στα οποία πειραματίζεται τώρα η εξεταστική επιτροπή... Για διαγωνισμούς ταλέντων δηλαδή...
Αν η Ελλάδα περηφανευόταν ότι κατέχει, διεθνώς, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά νέων που αποφοιτούν από το Λύκειο, με το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας είναι βέβαιο ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα η λυκειακή βαθμίδα θα αρχίσει να μετράει απώλειες. Χιλιάδες παιδιά θα εκδιωχθούν από το Λύκειο, καθώς θα αδυνατούν να δώσουν τη μάχη ή δεν θα κατανοούν τον λόγο που θα πρέπει να δώσουν αυτή τη μάχη. Η εκπαίδευση εδώ και αρκετές δεκαετίες έχει χάσει τη δύναμή της να σε περνάει από την άλλη πλευρά του λόφου, έχει σταματήσει δηλαδή να λειτουργεί ως μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας. Δυστυχώς, έχει χάσει και τη χρησιμοθηρική της αξία. Όμως το χειρότερο απ' όλα είναι ότι έχει ακυρωθεί από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα η γνώση ως αυταξία.
Κάνοντας σκληρότερο το Λύκειο, απλώς διώχνεις μια μεγάλη μερίδα παιδιών που δεν βλέπουν κανένα λόγο να βασανιστούν επί τρία χρόνια για να πάρουν απολυτήριο. Το Λύκειο που θεσμοθετεί ο Κ. Αρβανιτόπουλος και η κυβέρνησή του, δεν απευθύνεται σε όλα τα παιδιά. Δεν απευθύνεται στα παιδιά των απολυμένων, των ανέργων, των ανθρώπων που από τα μέσα του μήνα γυρνούν τις τσέπες τους ανάποδα μήπως και βρουν πενηνταράκι, δεν απευθύνεται στα παιδιά αυτών που δουλεύουν απλήρωτοι για μήνες, αυτών που βγαίνουν σε διαθεσιμότητα. Το Λύκειο του Κ. Αρβανιτόπουλου απευθύνεται στα εναπομείναντα γερά πορτοφόλια, στα προνομιούχα παιδιά και σε γονείς που μπορούν ακόμη να σηκώσουν το κόστος της πανάκριβης προετοιμασίας πανελλαδικών εξετάσεων σε 40 μαθήματα!
Οι μνημονιακές πολιτικές περνούν απ' την εκπαίδευση σαν τον... λίβα που καίει τα σπαρτά... Και καίγονται παιδιά, ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα από ένα άφιλο σχολείο που σε θεωρεί ανεπιθύμητο...
Σπάει η σχέση μαθητή - καθηγητή
Και πάμε στους καθηγητές. Το Λύκειο που φτιάχνει η κυβέρνηση του Μνημονίου σπάει τη θεμελιώδη σχέση μαθητή-καθηγητή. Όλοι μας αγαπήσαμε ένα μάθημα και πήραμε πολύτιμα μαθήματα ζωής γιατί «αγαπήσαμε» τον καθηγητή ή την καθηγήτριά μας, εμπνευστήκαμε απ' αυτόν ή απ' αυτήν και θελήσαμε να του ή να της μοιάσουμε. Αυτή τη σχέση την υπονομεύει χρόνια το εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα. Όμως δεν φτάνει. Δεν τους φτάνει. Τη διάλυση επιδιώκουν, που θα την πετύχουν καθιερώνοντας τον θεσμό του εκπαιδευτικού delivery ή του αναλώσιμου καθηγητή. Με τα νέα ωρολόγια προγράμματα και με την αύξηση του ωραρίου, μια μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών δεν θα μπορεί να συμπληρώσει ωράριο. Κανένα πρόβλημα. Οι εκπαιδευτικοί θα μπορούν πλέον να διανέμουν το εκπαιδευτικό τους πακέτο μέχρι σε τέσσερα διαφορετικά σχολεία. Αυτό φέτος. Του χρόνου μπορεί να είναι παραπάνω. Κι αυτό για τους τυχερούς. Οι άτυχοι θα δουν την πόρτα εξόδου μέσα από τα προγράμματα κινητικότητας...
Πηγή: Αυγή
Το ταξικότερο Λύκειο που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα, και μάλιστα σε συνθήκες εξαθλίωσης της ελληνικής οικογένειας, θεσμοθετεί η κυβέρνηση του Μνημονίου. Το νέο Λύκειο, που θα καθιερωθεί από τη φετινή σχολική χρονιά, θα είναι ένας εφιάλτης και για τους τρεις παράγοντες της εκπαιδευτικής κοινότητας: Τα παιδιά, τους γονείς και τους καθηγητές.
Τα παιδιά από την Α' Λυκείου θα αναγκάζονται σε εξετάσεις πανελλαδικού τύπου σε όλα τα διδασκόμενα μαθήματα, που φτάνουν τα 36. Αν καταφέρουν να περάσουν τις εξεταστικές συμπληγάδες και να απολυθούν από το Λύκειο, θα διαγωνίζονται σε πανελλαδικό επίπεδο σε τέσσερα μαθήματα για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Σύνολο εξεταζόμενων μαθημάτων: 40. Το σύστημα Αρσένη, που ξεσήκωσε μέχρι και τις πέτρες, ωχριά μπροστά σ' αυτό το Λύκειο-καρμανιόλα που πάει να περάσει, μέσα στο καλοκαίρι, η κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ.
Αν τα παιδιά θα δεινοπαθούν από τις συνεχείς εξετάσεις προαγωγής-απόλυσης και εισαγωγής, οι γονείς θα σηκώνουν τον δικό τους σταυρό του μαρτυρίου, καθώς θα αδυνατούν να στηρίξουν οικονομικά την προσπάθεια των παιδιών τους, καταφεύγοντας σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα. Όλοι το ξέρουν και πολλοί το βιώνουν ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις εκτοξεύουν την ανάγκη για φροντιστήριο. Το ζήσαμε την εποχή του Αρσένη. Τώρα όμως η ελληνική οικογένεια δεν δύναται. Δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα βασικά. Ακόμη και τα έξι μαθήματα των τωρινών πανελλαδικών εξετάσεων φαίνονται βουνό, ενώ μειώνονται δραστικά οι ώρες φροντιστηρίων στις μικρότερες τάξεις. Πώς λοιπόν θα αντέξουν οι γονείς το κόστος εξετάσεων πανελλαδικού τύπου από την Α' Λυκείου; Θυμίζουμε ότι με τις πανελλαδικές εξετάσεις του Αρσένη πάνω από το 30% των μαθητών κρινόταν μη προακτέο. Και τα θέματα δεν ήταν όπως αυτά στα οποία πειραματίζεται τώρα η εξεταστική επιτροπή... Για διαγωνισμούς ταλέντων δηλαδή...
Αν η Ελλάδα περηφανευόταν ότι κατέχει, διεθνώς, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά νέων που αποφοιτούν από το Λύκειο, με το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας είναι βέβαιο ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα η λυκειακή βαθμίδα θα αρχίσει να μετράει απώλειες. Χιλιάδες παιδιά θα εκδιωχθούν από το Λύκειο, καθώς θα αδυνατούν να δώσουν τη μάχη ή δεν θα κατανοούν τον λόγο που θα πρέπει να δώσουν αυτή τη μάχη. Η εκπαίδευση εδώ και αρκετές δεκαετίες έχει χάσει τη δύναμή της να σε περνάει από την άλλη πλευρά του λόφου, έχει σταματήσει δηλαδή να λειτουργεί ως μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας. Δυστυχώς, έχει χάσει και τη χρησιμοθηρική της αξία. Όμως το χειρότερο απ' όλα είναι ότι έχει ακυρωθεί από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα η γνώση ως αυταξία.
Κάνοντας σκληρότερο το Λύκειο, απλώς διώχνεις μια μεγάλη μερίδα παιδιών που δεν βλέπουν κανένα λόγο να βασανιστούν επί τρία χρόνια για να πάρουν απολυτήριο. Το Λύκειο που θεσμοθετεί ο Κ. Αρβανιτόπουλος και η κυβέρνησή του, δεν απευθύνεται σε όλα τα παιδιά. Δεν απευθύνεται στα παιδιά των απολυμένων, των ανέργων, των ανθρώπων που από τα μέσα του μήνα γυρνούν τις τσέπες τους ανάποδα μήπως και βρουν πενηνταράκι, δεν απευθύνεται στα παιδιά αυτών που δουλεύουν απλήρωτοι για μήνες, αυτών που βγαίνουν σε διαθεσιμότητα. Το Λύκειο του Κ. Αρβανιτόπουλου απευθύνεται στα εναπομείναντα γερά πορτοφόλια, στα προνομιούχα παιδιά και σε γονείς που μπορούν ακόμη να σηκώσουν το κόστος της πανάκριβης προετοιμασίας πανελλαδικών εξετάσεων σε 40 μαθήματα!
Οι μνημονιακές πολιτικές περνούν απ' την εκπαίδευση σαν τον... λίβα που καίει τα σπαρτά... Και καίγονται παιδιά, ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα από ένα άφιλο σχολείο που σε θεωρεί ανεπιθύμητο...
Σπάει η σχέση μαθητή - καθηγητή
Και πάμε στους καθηγητές. Το Λύκειο που φτιάχνει η κυβέρνηση του Μνημονίου σπάει τη θεμελιώδη σχέση μαθητή-καθηγητή. Όλοι μας αγαπήσαμε ένα μάθημα και πήραμε πολύτιμα μαθήματα ζωής γιατί «αγαπήσαμε» τον καθηγητή ή την καθηγήτριά μας, εμπνευστήκαμε απ' αυτόν ή απ' αυτήν και θελήσαμε να του ή να της μοιάσουμε. Αυτή τη σχέση την υπονομεύει χρόνια το εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα. Όμως δεν φτάνει. Δεν τους φτάνει. Τη διάλυση επιδιώκουν, που θα την πετύχουν καθιερώνοντας τον θεσμό του εκπαιδευτικού delivery ή του αναλώσιμου καθηγητή. Με τα νέα ωρολόγια προγράμματα και με την αύξηση του ωραρίου, μια μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών δεν θα μπορεί να συμπληρώσει ωράριο. Κανένα πρόβλημα. Οι εκπαιδευτικοί θα μπορούν πλέον να διανέμουν το εκπαιδευτικό τους πακέτο μέχρι σε τέσσερα διαφορετικά σχολεία. Αυτό φέτος. Του χρόνου μπορεί να είναι παραπάνω. Κι αυτό για τους τυχερούς. Οι άτυχοι θα δουν την πόρτα εξόδου μέσα από τα προγράμματα κινητικότητας...
Tης Π. Στεφανάκου
Πηγή: Αυγή
Αν τα παιδιά θα δεινοπαθούν από τις συνεχείς εξετάσεις προαγωγής-απόλυσης και εισαγωγής, οι γονείς θα σηκώνουν τον δικό τους σταυρό του μαρτυρίου, καθώς θα αδυνατούν να στηρίξουν οικονομικά την προσπάθεια των παιδιών τους, καταφεύγοντας σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα. Όλοι το ξέρουν και πολλοί το βιώνουν ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις εκτοξεύουν την ανάγκη για φροντιστήριο. Το ζήσαμε την εποχή του Αρσένη. Τώρα όμως η ελληνική οικογένεια δεν δύναται. Δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα βασικά. Ακόμη και τα έξι μαθήματα των τωρινών πανελλαδικών εξετάσεων φαίνονται βουνό, ενώ μειώνονται δραστικά οι ώρες φροντιστηρίων στις μικρότερες τάξεις. Πώς λοιπόν θα αντέξουν οι γονείς το κόστος εξετάσεων πανελλαδικού τύπου από την Α' Λυκείου; Θυμίζουμε ότι με τις πανελλαδικές εξετάσεις του Αρσένη πάνω από το 30% των μαθητών κρινόταν μη προακτέο. Και τα θέματα δεν ήταν όπως αυτά στα οποία πειραματίζεται τώρα η εξεταστική επιτροπή... Για διαγωνισμούς ταλέντων δηλαδή...
Αν η Ελλάδα περηφανευόταν ότι κατέχει, διεθνώς, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά νέων που αποφοιτούν από το Λύκειο, με το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας είναι βέβαιο ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα η λυκειακή βαθμίδα θα αρχίσει να μετράει απώλειες. Χιλιάδες παιδιά θα εκδιωχθούν από το Λύκειο, καθώς θα αδυνατούν να δώσουν τη μάχη ή δεν θα κατανοούν τον λόγο που θα πρέπει να δώσουν αυτή τη μάχη. Η εκπαίδευση εδώ και αρκετές δεκαετίες έχει χάσει τη δύναμή της να σε περνάει από την άλλη πλευρά του λόφου, έχει σταματήσει δηλαδή να λειτουργεί ως μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας. Δυστυχώς, έχει χάσει και τη χρησιμοθηρική της αξία. Όμως το χειρότερο απ' όλα είναι ότι έχει ακυρωθεί από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα η γνώση ως αυταξία.
Κάνοντας σκληρότερο το Λύκειο, απλώς διώχνεις μια μεγάλη μερίδα παιδιών που δεν βλέπουν κανένα λόγο να βασανιστούν επί τρία χρόνια για να πάρουν απολυτήριο. Το Λύκειο που θεσμοθετεί ο Κ. Αρβανιτόπουλος και η κυβέρνησή του, δεν απευθύνεται σε όλα τα παιδιά. Δεν απευθύνεται στα παιδιά των απολυμένων, των ανέργων, των ανθρώπων που από τα μέσα του μήνα γυρνούν τις τσέπες τους ανάποδα μήπως και βρουν πενηνταράκι, δεν απευθύνεται στα παιδιά αυτών που δουλεύουν απλήρωτοι για μήνες, αυτών που βγαίνουν σε διαθεσιμότητα. Το Λύκειο του Κ. Αρβανιτόπουλου απευθύνεται στα εναπομείναντα γερά πορτοφόλια, στα προνομιούχα παιδιά και σε γονείς που μπορούν ακόμη να σηκώσουν το κόστος της πανάκριβης προετοιμασίας πανελλαδικών εξετάσεων σε 40 μαθήματα!
Οι μνημονιακές πολιτικές περνούν απ' την εκπαίδευση σαν τον... λίβα που καίει τα σπαρτά... Και καίγονται παιδιά, ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα από ένα άφιλο σχολείο που σε θεωρεί ανεπιθύμητο...
Σπάει η σχέση μαθητή - καθηγητή
Και πάμε στους καθηγητές. Το Λύκειο που φτιάχνει η κυβέρνηση του Μνημονίου σπάει τη θεμελιώδη σχέση μαθητή-καθηγητή. Όλοι μας αγαπήσαμε ένα μάθημα και πήραμε πολύτιμα μαθήματα ζωής γιατί «αγαπήσαμε» τον καθηγητή ή την καθηγήτριά μας, εμπνευστήκαμε απ' αυτόν ή απ' αυτήν και θελήσαμε να του ή να της μοιάσουμε. Αυτή τη σχέση την υπονομεύει χρόνια το εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα. Όμως δεν φτάνει. Δεν τους φτάνει. Τη διάλυση επιδιώκουν, που θα την πετύχουν καθιερώνοντας τον θεσμό του εκπαιδευτικού delivery ή του αναλώσιμου καθηγητή. Με τα νέα ωρολόγια προγράμματα και με την αύξηση του ωραρίου, μια μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών δεν θα μπορεί να συμπληρώσει ωράριο. Κανένα πρόβλημα. Οι εκπαιδευτικοί θα μπορούν πλέον να διανέμουν το εκπαιδευτικό τους πακέτο μέχρι σε τέσσερα διαφορετικά σχολεία. Αυτό φέτος. Του χρόνου μπορεί να είναι παραπάνω. Κι αυτό για τους τυχερούς. Οι άτυχοι θα δουν την πόρτα εξόδου μέσα από τα προγράμματα κινητικότητας...
Tης Π. Στεφανάκου
Πηγή: Αυγή
