Επιστολή
του Συλλόγου μας προς το Υπουργείο
Περιβάλλοντος [ΥΠΕΚΑ], μετά τη σύσταση ομάδας εργασίας για τη μελέτη της
εφαρμογής του από 09.08/1995 Π Δ/τος [ΦΕΚ 659/Δ/1995] «Χαρακτηρισμός του χειμαρρικού ρέματος Πεντέλης-Χαλανδρίου ως προστατευόμενου τοπίου...»
Αριθ. πρωτ. 560
Χαλάνδρι, 03-06-2013
Αναφερόμενοι στο α σχετ., το οποίο μας κοινοποιήθηκε, έχουμε την τιμή να σας εκθέσουμε τις απόψεις μας σχετικά με
το θέμα, προϊόν της υπερεικοσαετούς ενασχόλησής μας με την προστασία της
Ρεματιάς Πεντέλης- Χαλανδρίου και την εφαρμογή του ανωτέρω διατάγματος, δυνάμει
του καταστατικού μας [αποφ 1175/90 και 8558/2001
του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών]. Άλλωστε, το έννομο συμφέρον μας για την τήρησή
του, έχει αναγνωριστεί, με την γ σχετ. απόφαση του ΣτΕ.
Α. Κατ’
αρχάς χαιρετίζουμε την συγκρότηση της αναφερόμενης
στο έγγραφό σας ομάδας εργασίας, θεωρώντας
εκ προοιμίου βέβαιο, ότι αυτή θα ασχοληθεί με όλα τα θέματα εφαρμογής του ανωτέρω Π. Δ/τος και όχι μόνο με τα εκκρεμή στη Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού αιτήματα ιδιωτών. Γιατί είναι γεγονός γνωστό
στο Υπουργείο, από την πληθώρα εγγράφων του συλλόγου μας προς την ΔΕΕΑΠ, την Υπηρεσία Επιθεωρητών
Περιβάλλοντος και τις υπηρεσίες πολεοδομίας, πως στα σχεδόν 20 χρόνια ισχύος
του ανωτέρω Π Δ/τος ελάχιστα έχουν γίνει για την εφαρμογή του και υπάρχει
πληθώρα εκκρεμών υποθέσεων, που αφορούν
το δημόσιο συμφέρον, στα οποία δεν έχουν
δοθεί απαντήσεις.
1.
Δεν έχει οριοθετηθεί η Α Ζώνη και ούτε καν έχει γίνει πρoσπάθεια
οριοθέτησής της, ακόμη και εκεί όπου δεν υπάρχουν διεκδικήσεις ή αυτή
συμπίπτει με το ισχύον ρυμοτομικό σχέδιο
, [σχετ.β], ενέργεια η οποία, εκτός του ότι αποτελεί υποχρέωση της δημοτικής
αρχής και προαπαιτούμενο για την εκτέλεση κάθε έργου [ σχετ δ] ,θα εμπόδιζε τις
καταπατήσεις, τις εκ των υστέρων διεκδικήσεις και θα ξεκαθάριζε το ιδιοκτησιακό καθεστώς
στην προστατευόμενη περιοχή
2.
Δεν γίνεται κανένας έλεγχος εφαρμογής της πολεoδομικής νομοθεσίας και του διατάγματος κατά την έκδοση
οικοδομικής άδειας σε ακίνητα με πρόσωπο στο Ρέμα με αποτέλεσμα οι μανδρότοιχοι τους [ σχετ. ε] να φθάνουν μέχρι την κοίτη εμποδίζοντας
την πρόσβαση και την πυροπροστασία και ακίνητα του άρθρου 4 παρ 5δ του ανωτέρω Δ/τος να μετατρέπονται σε βίλες.
3.
Δεν έχουν απομακρυνθεί παράνομες χρήσεις ακόμη και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει απόφαση
του ΣτΕ [ σχετ β] ή τελεσίδικη απόφαση Νομάρχη
[σχετ στ] ή θέματα υγιεινής με λύματα που μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα, λόγω μη σύνδεσης με το κεντρικό αποχετευτικό δίκτυο [σχετ θ] τουαλετών
ακόμη και σε δημοτικές εγκαταστάσεις.
4.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση η οποία αναφέρεται στο ανωτέρω σχετ.β
όπου χαρακτηρίζεται
ως
«ακραία μορφή κακοδιοίκησης»
η
απόπειρα Δήμου να νομιμοποιήσει παράνομη χρήση στην Α Ζώνη Προστασίας
του
Ρέματος και η άρνησή του να εφαρμόσει απόφαση του ΣτΕ για τη σφράγιση
παράνομης χρήσης, η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα.
5.
Γενικά επισημαίνουμε το γεγονός, πως ελάχιστες
παραβάσεις της πολεοδομικής νομοθεσίας, του ανωτέρω Π Δ/τος και του Ν για την προστασία του
περιβάλλοντος, έχουν αρθεί και αυτές κυρίως μετά από προσφυγές του συλλόγου στα αρμόδια
δικαστήρια, αρχές και την Ανεξάρτητη
Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη [σχετ. β] και
από την άλλη πλευρά ελάχιστα έχουν γίνει από τα αναφερόμενα στο ζ σχετ έργα και παρεμβάσεις
για την προστασία και ανάδειξη του Ρέματος ως προστατευόμενου τοπίου και
προστατευόμενου φυσικού σχηματισμού, με αποτέλεσμα τα πρανή να καταρρέουν, τα δέντρα να ξεραίνονται
και οι κορμοί τους να παραμένουν στη Ρεματιά αποτελώντας προσάναμα για την
πρώτη πυρκαγιά ή φράζοντας την κοίτη μέχρι την πρώτη νεροποντή
προκαλώντας πλημμύρες και καταστροφές, οι δε πολίτες να στερούμαστε, λόγω αδιαφορίας του
κράτους, ενός τοπίου, το οποίο μπορεί να
μας προσφέρει αναψυχή, ξεκούραση, καθαρό
αέρα και γενικά
καλή ποιότητα ζωής, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα.
Β. Ως προς το ενδεχόμενο τροποποίησης ορισμένων διατάξεων
του ανωτέρω Π Δ/τος όπως αναφέρεται στο α σχετ,. θεωρούμε δεδομένο πως
αυτές θα γίνουν με σκοπό την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος αφού – εκτός των
άλλων - έχει νομολογηθεί [σχετ η] πως τα σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος
νομοθετήματα δεν είναι δυνατόν να τροποποιηθούν
επί τα χείρω και μάλιστα για την ικανοποίηση ιδιωτικών συμφερόντων ο δε περιορισμός της κυριότητος είναι θεμιτός εν όψει του άρθρου 24 του Συντάγματος.
Προς επίρρωση
των ανωτέρω, παραθέτουμε απόσπασμα
άρθρου του καθηγητή και τέως προέδρου Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ Ιωάννη Καράκωστα, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Καθημερινή [11-07-2006]με
αφορμή επιχειρούμενες εκείνη την εποχή τροποποιήσεις επί τα χείρω της
περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
“Το περιβάλλον και η προστασία του είναι απόλυτο αγαθό, είναι ενορατικός, μονοσήμαντος και απαρέγκλιτος
νομοθετικός
στόχος,
είναι
απάντηση στο υπαρξιακό μας ερώτημα και κατάφαση στην αρμονία της φύσεως, στην αισθητική, στην ποιότητα ζωής, στην αξία του ανθρώπου και διαχρονική φιλοσοφική αναζήτηση και θέση” …
“
το
σύνολο
των
ρυθμίσεων
σε
υπερνομοθετικό και κοινού δικαίου επίπεδο, εμπλουτισμένο
από τις κοινοτικού δικαίου αρχές και διατάξεις με τη σοφή νομολογιακή επεξεργασία [ιδίως του Ε τμήματος του ΣτΕ] και. την επιστημονική
καθοδήγηση,
αποτελεί σήμερα ένα ελάχιστο νομοθετικό δικαιικό περιβαλλοντικό κεκτημένο, που είναι ανεπίδεκτο επί τα χείρω νομοθετικής μεταρρύθμισης και νομολογιακής παρέκκλισης. Η διάταξη του άρθρου 24 του Συντάγματος ως΄κορωνίς του πιο πάνω κεκτημένου, είναι ανεπίδεκτη νομοθετικής
σταθμίσεως
με
οποιοδήποτε άλλο έννομο αγαθό – πλην της αξίας του ανθρώπου με την οποία είναι ισότιμη- και επιδεκτική μόνον προφανούς βελτίωσης, τόσο σε επίπεδο συνταγματικής όσο και νομοθετικής μεταρρύθμισης”
Γ. Ευχαριστούμε για την ενημέρωση και θα το θεωρούσαμε ιδιαίτερη τιμή, αν μας
καλούσατε στις συνεδριάσεις της επιτροπής να σας ενημερώσουμε δια ζώσης για
τα προβλήματα της Ρεματιάς και – αν το επιθυμείτε- να σας ξεναγήσουμε σ’ αυτή ,
με την πεποίθηση πως θα είμαστε χρήσιμοι για την επίτευξη του κοινού σκοπού,
της προστασίας του περιβάλλοντος και της εφαρμογής ενός νομοθετήματος, το οποίο υπήρξε προϊόν ενδελεχούς μελέτης και μακροχρόνιας
διαδικασίας τόσο
στο επιστημονικό όσο και στο διαπραγματευτικό πεδίο. Συγκεκριμένα: Της σύνταξής του προηγήθηκε ειδική
περιβαλλοντική μελέτη,
η οποία εκπονήθηκε από
την ΔΕΕΑΠ
με συμμετοχή ειδικών επιστημόνων, έχει εγκριθεί από
το Κεντρικό ΣΧΟΠ, την
Εκτελεστική Επιτροπή
του Οργανισμού Αθήνας και
το ΣτΕ,
[βλ προοίμιο ],έχει
εκδοθεί σύμφωνα με τις
διατάξεις των
άρθρων 18,19 και
21 του Ν
1650/1986 για το
χαρακτηρισμό περιοχών ως προστατευόμενων τοπίων και φυσικών σχηματισμών λόγω
της ιδιαίτερης οικολογικής και
αισθητικής αξίας
τους [σχετ.
β], η συνταγματικότητα του
έχει κριθεί
με την
απόφαση
1270/1998 του ΣτΕ
, είχε δε γίνει ομόφωνα δεκτό από όλα τα παραρεμάτια δημοτικά
συμβούλια πλην ενός, που δεν απήντησε.
Μετά τιμής,
Για το Δ.Σ.
Η
πρόεδρος
Η γεν γραμματέας
Ελένη
Ρήγα
Κέλλυ Δάνου
Η επιστολή έχει τους παρακάτω παραλήπτες
Α/ Προς το ΥΠΕΚΑ
1.
Υπουργό,
κ Ευάγγελο Λιβιεράτο,
2.
Αναπληρωτή Υπουργό,κ
Σταύρο Καλαφάτη
3.
κ.
Γενικό Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος
4.
κ.
Γενική Δ/ντρια Πολεοδομίας
5.
Γενική Γραμματεία Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος
6.
Δ/νση
Νομοθετικού Έργου
Β/ Δήμο Αγίας Παρασκευής, Υπηρεσία Δόμησης
Γ/ Μέλη της Ομάδας
Εργασίας, που συγκροτήθηκε με την απόφαση αριθ.
20743/29-03-13 του Αν Υπουργού ΠΕΚΑ
Σχετ.
α/ έγγραφο της δ/νσης
Πολεδομικού Σχεδιασμού ΑΠ 30902/20- 05-2013
β/ Πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη [υπόθεση 11802/2003 ]
γ/ απόφαση
1270/1998 του ΣτΕ
δ/
άρθρο 4 παρ 7 του ανωτέρω Δ/τος
ε/
άρθρο 4 παρ 11 του ίδιου διατάγματος
στ/αποφάσεις
αριθ 5041/18-05-04 του κ Νομάρχη Ανατολικής Αττικής και αριθ 48027-44307/26-08-04 του κ Γεν. Γραμματέα
ζ/
άρθρο 4 του ανωτέρω Δ/γματος
η/ αποφάσεις ΣτΕ
1270/1998 και
396/2006
θ/
άρθρο 4 παρ.5 ΙΙ 4 του ανωτέρω Δ/τος
Κοιν:
1.
Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του
Πολίτη
2.
Δήμαρχο Αμαρουσίου κ Γιώργο Πατούλη
3.
Δήμαρχο Βριλησσίων Κων/νο Ιωαννίδη
4.
Δήμαρχο Πεντέλης κ Δημήτρη Στεργίου-Καψάλη
