Στους δρόμους βρίσκονται και πάλι οι
γονείς των μαθητών του 1ου, 2ου και 4ου Γυμνασίου, του 2ου Λυκείου και η
Ένωση Γονέων προκειμένου να αποτρέψουν την κατάργηση του 2ου Γυμνασίου
Χαλανδρίου.
Η απαράδεκτη πρόθεση των ιθυνόντων του
υπουργείου Παιδείας και του διευθυντή του γραφείου Δευτεροβάθμιας
Εκπαίδευσης Β΄ Αθήνας προωθείται στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων
για περικοπή των σχολικών μονάδων (1500 σχολεία σε όλη την επικράτεια)
αλλά έχει και τοπική προϊστορία, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που
επιχειρείται να κλείσει το συγκεκριμένο σχολείο.
Υπενθυμίζουμε ότι και προ διετίας, επί
υπουργίας Διαμαντοπούλου, είχε επιχειρηθεί να κλείσει το Γυμνάσιο για
να στεγαστούν οι διοικητικές υπηρεσίες της Β΄ βάθμιας. Το σχέδιο
προσέκρουσε στις έντονες αντιδράσεις της σχολικής κοινότητας αλλά και
στην ύπαρξη της διαθήκης Καλλισπέρη που διέθεσε το 1953 το κτήμα των
11000 τμ αποκλειστικά για τη λειτουργία σχολείου.
Θεωρούμε ότι τυχόν κλείσιμο -με όποια
αιτιολογία -του σχολείου των περίπου 120 μαθητών και η μεταφορά τους
στο 1ο και στο 4ο Γυμνάσιο απαξιώνει και υποβαθμίζει την εκπαιδευτική
διαδικασία και αποτελεί επιστροφή στο μακρινό 1984, τότε που η ανάγκη
αποσυμφόρησης του 1ου Λυκείου και Γυμνασίου οδήγησε στην ίδρυσή του.
Αν και δεν αγνοούμε τα προβλήματα που
γεννά η συστέγαση μαθητών λυκείου και γυμνασίου (συστέγαση που συνέβαλλε
διαχρονικά στην τεχνητή μείωση των μαθητών του 2ου Γυμνασίου)
πιστεύουμε ότι δεν αποτελεί λύση η κατάργησή του.
Αντίθετα επιβάλλεται η αναδιάταξη του
αριθμού των παιδιών ανά σχολική μονάδα με στόχο την ισορροπημένη
διασπορά των μαθητών και πιθανόν η ίδρυση νέας μονάδας για να
αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ανάγκες στέγασης των μαθητών της πόλης.
Για εμάς η ύπαρξη σχολικών μονάδων σε
ανθρώπινο μέγεθος, το σχολείο της γειτονιάς, αποτελεί προϋπόθεση μιας
σωστής εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Πολύ περισσότερο που το κλείσιμο του
σχολείου, και η συμπίεση των μαθητών του 1ου και 4ου Γυμνασίου που θα
προκύψει, δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες αυξημένες ανάγκες σχολικών
χώρων, λόγω της αύξησης των κατοίκων της Τούφας όσο και της αυξημένης
ροής μαθητών από την ιδιωτική στην δημόσια εκπαίδευση λόγω της
οικονομικής κρίσης.
Δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε τις
διαχρονικές ευθύνες των διοικήσεων του δήμου μας για τις ελλείψεις, τον
κακό σχεδιασμό και την απώλεια κοινόχρηστων χώρων τα προηγούμενα χρόνια
(με βάση τη μελέτη της αναθεώρησης του Γενικού Πολεοδομικού λείπουν:
29,04 στρέμματα για χώρους γυμνασίων και λυκείων, 51,78 στρέμματα για
χώρους νηπιαγωγείων και δημοτικών, 6,23 στρέμματα παιδικών σταθμών).
Άφησαν να χαθεί το έτοιμο σχολικό κτίριο στην περιοχή της Τούφας (η
περίπτωση της Ελληνογερμανικής που έγινε supermarket το 2007 κατά
παράβαση των θεσμοθετημένων χρήσεων γης) απορρίπτοντας όλες τις έγκαιρα
διατυπωμένες προτάσεις μας για αγορά του χώρου από τον ΟΣΚ και την
μεταφορά σχολικών μονάδων της επαγγελματικής εκπαίδευσης, πράξη που θα
ελευθέρωνε κτίρια και πόρους. (υπέρογκα ενοίκια της τάξης των 720.000
ευρώ τον χρόνο αντί ενός ήδη έτοιμου σχολείου) …
Την ίδια περίοδο χάθηκαν δεσμευμένοι
χώροι επίσης για σχολείο στην Τούφα για να κτιστούν πολυκατοικίες και το
ημιτελές μέχρι και σήμερα μουσείο Νόμπελ από την ektasis Development,
εταιρία γνωστή και από την εμπλοκή της στις υποθέσεις των κτιρίων
Δουζένη και ΖΑΡΑ στο Χαλάνδρι.
Προτεραιότητα για τη νυν δημοτική αρχή
θα έπρεπε να είναι τόσο η διασφάλιση και επαρκής συντήρηση των
υπαρχουσών υποδομών όσο και η διεκδίκηση δημιουργίας νέων σχολικών
μονάδων.
Η προχειρότητα, η έλλειψη σχεδιασμού
και πολιτικής βούλησης φαίνεται και από τον τρόπο λειτουργίας της
Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου.
Μια σχολική επιτροπή της οποίας ο
προϋπολογισμός συνεχώς περικόπτεται, ενώ συστηματικά υπολειτουργεί λόγω
μη προσέλευσης των διορισμένων από τον δήμαρχο μελών της πλειοψηφίας,
(3 συνεδριάσεις αντί των υποχρεωτικών 12 συνεδριάσεων το χρόνο, μία
συνεδρίαση μετά από τέσσερεις μήνες απραξίας για τη νέα χρονιά) την ώρα
που οι διορισμένοι από την διοίκηση πρόεδρος και αντιπρόεδρος συνεχίζουν
να αμείβονται κανονικά από τα πενιχρά κονδύλια της.
Η «αντίΣΤαΣΗ με τους Πολίτες του
Χαλανδρίου» εκφράζει την υποστήριξή της στον δίκαιο αγώνα της σχολικής
κοινότητας της πόλης για την αποτροπή του κλεισίματος του 2ου Γυμνασίου.
Αντιμετωπίζει αυτήν την προσπάθεια ως τμήμα του αγώνα υπεράσπισης των
δημόσιων κοινωνικών υποδομών που έχουν μπει στο στόχαστρο κυβέρνησης και
τρόικας. Σε μια περίοδο που οι μνημονιακές πολιτικές οδηγούν στην
συστηματική υποβάθμιση και κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων,
προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι δανειστές, σε μια περίοδο που το μέλλον
των παιδιών μας υποθηκεύεται εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέσα
και έξω από το δημοτικό συμβούλιο για μια άλλη πολιτική στον χώρο της
εκπαίδευσης με προτεραιότητα τις ανάγκες των μαθητών και της πόλης.
