Είναι απολίτικη η νεολαία; Υπό αμφισβήτηση και το πολίτευμα...

από την Deutsche Welle

Οι νέοι στη Γερμανία δείχνουν να μην ενδιαφέρονται για την πολιτική. Ή μήπως απλώς προσεγγίζουν με διαφορετικό τρόπο την ενασχόληση με τα κοινά; 

Μια νέα έκθεση της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Αγωγής (BpB) και του Ινστιτούτου Simus της Χαϊδελβέργης δείχνει ότι οι νέοι μεταξύ 14 και 19 ετών αδιαφορούν για σημαντικούς θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, όπως τα κόμματα, οι πολιτικοί και το κοινοβούλιο.

Ο Κλάους Χούρελμαν, ένας από τους συντάκτες της έκθεσης, δηλώνει μάλιστα στην Deutsche Welle ότι σήμερα σχεδόν ένα 20% των νέων τηρεί μεγάλες αποστάσεις από τα κόμματα και φθάνει στο σημείο να αμφισβητεί ακόμα και τη δημοκρατία ως πολίτευμα.

Ο ερευνητής Μαρκ Κάλμπαχ από το ινστιτούτο Sinus παρατηρεί ότι ιδίως νέοι από φτωχές οικογένειες δεν έχουν πρόσβαση στη γνώση και συνεπώς δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά: «Μόνο όταν γνωστοί τραγουδιστές όπως για παράδειγμα ο ράπερ Bushido αναφερθεί στην πολιτική και τα προβλήματά τους, τότε οι νέοι δίνουν προσοχή», λέει ο γερμανός ερευνητής.

Η έκθεση δείχνει επίσης ότι οι νέοι, οι οποίοι ενδιαφέρονται για την πολιτική είναι ταυτόχρονα μορφωμένοι, έχουν ισχυρή προσωπικότητα και διαθέτουν αυτοπεποίθηση.

Τι ακριβώς σημαίνει ενασχόληση με τα κοινά;

Η αστυνομία διαλύει τον καταυλισμό 
της Occupy στην Φραγκφούρτη

Οι ερευνητές διαφωνούν έντονα ως προς το τί ακριβώς σημαίνει η ενασχόληση με τα κοινά. Πάντως το κυνήγι αξιωμάτων σε ένα κόμμα δεν ανήκει πια στους στόχους των νέων, που προτιμούν να προσφέρουν σε συγκεκριμένα προγράμματα με συγκεκριμένη διάρκεια και άμεσα πλεονεκτήματα για τους ίδιους.
Ο ερευνητής Μαρκ Κάλμπαχ λέει μάλιστα ότι σήμερα, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, οι νέοι έχουν ως κίνητρο περισσότερο την αγάπη προς το συνάνθρωπο παρά το προσωπικό τους συμφέρον.

Πολιτικοί και κόμματα δεν δείχνουν να ενδιαφέρουν τους νέους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η νεολαία είναι απολιτική. Το αντίθετο συμβαίνει μάλιστα. Όλα και συχνότερα συναντά κανείς πολιτικές απόψεις, οι οποίες όμως δεν πολλές φορές δεν εκπροσωπώνται από πολιτικούς ή κόμματα του γερμανικού κοινοβουλίου, κάτι που θυμίζει τη δεκαετία του ΄60 και του ΄70.

Occupy και Attac

Οι σημερινοί νέοι θυμίζουν λίγο Μάη του ΄68

Δύο κλασικά παραδείγματα είναι η κίνηση Occupy κατά της εξουσίας των χρηματαγορών και τραπεζών, αλλά και η αντίσταση κατά της συμφωνίας ACTA για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. «Οι νέοι διαισθάνονται ότι οι πολιτικοί δεν γνωρίζουν πολλά για μια σειρά θεμάτων και συμβουλεύονται όλο και συχνότερα τους ειδικούς», λέει ο Μαρκ Κάλμπαχ.

Deutsche Welle

Richard Fuchs / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Υπεύθυνος σύνταξης: Γιάννης Παπαδημητρίου