Η νταντά γένους αρσενικού, αποτελεί τη νέα τάση στη φύλαξη παιδιών στο σπίτι, η οποία ξεκίνησε από το εξωτερικό και σιγά-σιγά έρχεται και στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ο όρος “nanny”, αναφέρεται στην γνωστή σε όλους μας νταντά ή αλλιώς γκουβερνάντα, η οποία τόσο σε παλαιότερες εποχές, όσο και στις μέρες μας, αναλαμβάνει τη φροντίδα των παιδιών κατά τις ώρες εργασίας των γονιών και είναι υπεύθυνη για τη γενικότερη προστασία, ψυχαγωγία και ευημερία των παιδιών.
Μέχρι πρότινος, η “νταντά” ήταν γένους θηλυκού και δεν χωρούσε καμία απολύτως διαπραγμάτευση όσον αφορά το φύλο της, το οποίο αντιστοιχούσε σε “άγραφο νόμο” και άτυπα απαράβατο.
Τα πράγματα όμως έχουν πλέον αλλάξει… όπως άλλωστε και καθετί γύρω μας…
Οι καιροί επιτάσσουν νέα πρότυπα και τρόπους ζωής και έτσι φτάσαμε στο σημείο αντί για μία “nanny” οι γονείς να επιλέγουν για τη φροντίδα των παιδιών τους έναν “manny”, νταντάδες δηλαδή αρσενικού γένους, που είναι πιο ευέλικτοι, περισσότερο δραστήριοι, πιο οργανωτικοί, κοινωνικοί και δεν διστάζουν να αφιερώσουν περισσότερη ενέργεια, εντάσσοντας στην ημερήσια διάταξη της απασχόλησης των παιδιών και ποικίλες δημιουργικές δραστηριότητες σε εξωτερικούς χώρους και στην ύπαιθρο.Μέχρι πρότινος, η “νταντά” ήταν γένους θηλυκού και δεν χωρούσε καμία απολύτως διαπραγμάτευση όσον αφορά το φύλο της, το οποίο αντιστοιχούσε σε “άγραφο νόμο” και άτυπα απαράβατο.
Τα πράγματα όμως έχουν πλέον αλλάξει… όπως άλλωστε και καθετί γύρω μας…
Αυτή η τάση, είναι κάτι που συνήθως απέφευγαν οι νταντάδες θηλυκού γένους στο παρελθόν, διότι στον περιορισμένο χώρο του σπιτιού ήταν πιο εύκολο να επιβληθούν στα παιδιά και να τα προστατεύσουν από επικίνδυνες για τη σωματική τους ακεραιότητα ασχολίες. Όχι όμως πια… στην μετά της “nanny” εποχή, όπου τα σκήπτρα στη φροντίδα των παιδιών, αναλαμβάνουν πλέον… οι άνδρες!
Κατ’επέκταση, οι “nannies”, αποτελούν ένα θετικό πρότυπο ανδρικής φιγούρας και παρουσίας, συμπληρώνοντας ή ενισχύοντας το ρόλο που κανονικά ανήκει εξ’ολοκλήρου στον πατέρα, αλλά λόγω του περιορισμένου χρόνου που διαθέτει εκτός εργασίας, είναι δύσκολο να φέρει εις πέρας εντελώς μόνος του, όπως σε άλλες εποχές.
Επίσης, αξιοσημείωτο είναι το ότι η πλειοφηφία των “mannies” είναι νέοι άνθρωποι, μορφωμένοι, σφαιρικά καλλιεργημένοι και επιλέγουν να εξαργυρώσουν τη μόρφωσή τους μέσα από τη συγκεκριμένη επαγγελματική ενασχόληση, στους δύσκολους οικονομικά καιρούς που διανύουμε σαν χώρα αλλά και γενικότερα σε όλη την Ευρώπη.
Με αφορμή τη συγκεκριμένη τάση στην ανατροφή, απασχόληση και φροντίδα των παιδιών σε συστηματική βάση, το metrogreece.gr, επικοινώνησε με τον κ.Γιώργο Λυκούδη, Ιδιοκτήτη Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας στην Αθήνα, για να μας καταθέσει την άποψή του πάνω στο θέμα:
«Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όλο και συχνότερα οι Έλληνες γονείς ζητούν νταντάδες αρσενικού γένους για τη φύλαξη των παιδιών τους και κυρίως για τις ηλικίες άνω των 7 ετών, για να είναι σε θέση περισσότερο από τις γυναίκες συναδέλφους τους, να ανταποκρίνονται και σε πιο βαριές ασχολίες. Επίσης, αμείβονται σχεδόν με τα μισά χρήματα από ό,τι οι γυναίκες νταντάδες και αυτό σίγουρα αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για να επιλέξουν κάποιοι γονείς, άνδρες για τη φροντίδα των τέκνων τους. Τέλος, χαρακτηριστικό είναι ότι οι περισσότεροι επιλέγουν αρσενικές νταντάδες από ξένες χώρες και συνήθως από τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία, καθώς τους θεωρούν πιο κοντά στις αξίες της οικογένειας από ό,τι τους έλληνες ή τις ελληνίδες νταντάδες».
Επίσης, σημαντική είναι και η επιστημονική άποψη της κ. Μάρως Μπέλλου, Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπεύτριας, η οποία υποστηρίζει τα εξής:
«Το πιο σημαντικό είναι τα παιδιά να έχουν ως βασικό πρότυπο φροντίδας το γυναικείο πρότυπο αποκλειστικά, τουλάχιστον για τα δύο πρώτα έτη της ζωής τους. Μετά, μπορούν να αναλάβουν τη φροντίδα τους και νταντάδες αρσενικού γένους, καθώς το παιδί έχει ήδη εισπράξει τα βασικά ερεθίσματα που πηγάζουν από τον ρόλο των προσώπων που το φροντίζουν και δεν υπάρχει τόσο έντονα το φαινόμενο της ταύτισης προτύπου. Σίγουρα πάντως, δεν είναι κάτι άσχημο να επιλέγουμε και άντρες ως νταντάδες των παιδιών μας και να τους παρέχουμε τη δυνατότητα να ανατραφούν μέσα σε ένα περιβάλλον πολυφωνίας, όπου ο καθένας έχει το ρόλο του».
Πηγή: metrogreece.gr