του Δημήτρη Χρήστου
Η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή κυριολεκτικά σε μια από τις πλέον κρίσιμες καμπές της νεότερης Ιστορίας της. Οικονομικά χρεοκοπημένη, με τις τράπεζες, άδειες από καταθέσεις, να λειτουργούν με capital controls, υποχρεωμένη μέσα στο οικονομικό πολιτικό σύστημα που ζει να λάβει σοβαρές αποφάσεις, ώστε με δίκαιη ανακατανομή των βαρών και ανασχεδιάζοντας την οικονομία της να καταφέρει όσο πιο σύντομα γίνεται να βγει από το ασφυκτικό περιβάλλον στο οποίο την οδήγησαν οι άφρονες πολιτικές του δικομματισμού. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η προσφυγική κρίση, εξαιτίας των πολέμων των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους, έχει γίνει ασφυκτική θηλιά στον λαιμό τής χώρας. Η Τουρκία μας... βομβαρδίζει με ανθρώπους. Οι αριθμοί των προσφύγων είναι δυσανάλογοι των δυνατοτήτων της χώρας μας, που απειλείται με πνιγμό. Πόσοι Έλληνες αντιλαμβάνονται την κατάσταση και τι κάνουν για να βοηθήσουν την πατρίδα τους;
ΜΑΘΑΜΕ πως στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής ο Έλληνας πρωθυπουργός απείλησε με βέτο στο θέμα του Brexit, ώστε να σταματήσουν επιτέλους οι απειλές για κλείσιμο των ελληνικών συνόρων. Οι αποφάσεις που ελήφθησαν δεν κράτησαν για πολύ. Από χθες, τόσο τα βόρεια σύνορα όσο και το λιμάνι του Πειραιά πλημμυρίζουν με χιλιάδες πρόσφυγες. Στο ακριτικό Καστελόριζο οι πρόσφυγες που έχουν φτάσει είναι πλέον τριπλάσιοι του πληθυσμού του νησιού. Και σαν να μην έφτανε αυτό το μοναδικό βόρειο σύνορο που έμενε ανοιχτό, αυτό με τη Βουλγαρία, το κλείσαμε μόνοι μας. Το έκλεισαν οι αγρότες!
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ εξαγωγές και οι εισαγωγές από και προς την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη έχουν παγώσει, καθώς ουρές δεκάδων χιλιομέτρων από νταλίκες δεν μπορούν να περάσουν τα σύνορα με τη Βουλγαρία για να παραδώσουν σε διάφορους προορισμούς τα εμπορεύματα, πολλά εκ των οποίων είναι νωπά και καταστρέφονται. Η χώρα βρίσκεται σε μια μέγγενη που κλείνει διαρκώς. Οι αγρότες, αδιάφοροι για τα συμφέροντα και τις ανάγκες επιβίωσης των υπολοίπων Ελλήνων, απαιτούν να γίνουν όλες οι προτάσεις τους αποδεκτές. Αν και γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει την ελευθερία των κινήσεων ούτε την οικονομική δυνατότητα να τους ικανοποιήσει, χωρίς να μεταφέρει τα βάρη που αναλογούν στους αγρότες σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων, τα θέλουν όλα εδώ και τώρα. Ας προχωρήσουμε με νέες περικοπές συντάξεων για 13η, 14η φορά κ.ο.κ. Άλλωστε, οι συνταξιούχοι δεν διαθέτουν τρακτέρ.
ΤΟΥΣ πήρε έναν μήνα να δεήσουν να προσέλθουν στον διάλογο με τον πρωθυπουργό, που από την πρώτη στιγμή δήλωσε πρόθυμος να τους ακούσει. Φαίνεται πως θεωρούν όσα τους προτάθηκαν λίγα και ανεπαρκή. Με τη δύναμη των τρακτέρ, δηλαδή κυριολεκτικά την ομηρία της χώρας, εκβιάζουν την πολιτική ηγεσία αν και γνωρίζουν πλέον καλά πως η ικανοποίηση των απαιτήσεών τους δεν είναι εφικτή σε αυτή τη φάση που βρίσκεται η πατρίδα μας. Αρνούνται να συζητήσουν για να αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί και, επιμένοντας να παραλύουν τη χώρα, επιχειρούν συνειδητά να οδηγήσουν την κυβέρνηση σε πτώση, παρ' ότι δεν υπάρχει πολιτική εναλλακτική λύση που θα τους ικανοποιούσε τα αιτήματα.
ΚΑΠΟΙΟΙ χρησιμοποιούν τους αγρότες για πολιτικούς σκοπούς, για να γλιτώσουν τις εξουσίες τους και τα προνόμιά τους. Και δεν είναι μόνο τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ειδικά το μπλοκ του "Μένουμε Ευρώπη" που ψήφισε τη συμφωνία με τους δανειστές, καταψηφίζοντας κάθε εφαρμοστικό νομοθέτημα. Είναι και οι δυνάμεις της διαπλοκής που χάνουν τα προνόμιά τους. Κανάλια και συμφέροντα, που σε όλες τις προηγούμενες κινητοποιήσεις των αγροτών κραύγαζαν εναντίον τους για τον εκβιαστικό τρόπο που διεκδικούσαν τα αιτήματά τους, σήμερα είναι ολόθερμα στο πλευρό τους. Καμιά αναφορά στις ζημιές που προκαλεί η ομηρία της χώρας. Τους είναι αδιάφορο αν ρίξουν την κυβέρνηση παραλαμβάνοντας καμένη γη. Και το ΚΚΕ με την υπόλοιπη εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Επανέφεραν το "Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος". Η απάντηση τότε ήταν Παπάγος, αλλά τώρα, αυτή τη φορά, είναι σίγουροι (!), στο σημερινό διεθνές περιβάλλον, στην πλέον καυτή περιοχή του κόσμου, πως η απάντηση θα είναι Λαϊκή Δημοκρατία! Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
dchristou52@gmail.com
