Στη διάρκεια του κυβερνητικού 7μήνου «έγιναν αρκετά», κατά την αξιολόγηση της Ρένας Δούρου, που δηλώνει και αυτή παρούσα στην εκλογική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας από τους συμπολίτες μας να καταθέσουν ψήφο θετική και όχι διαμαρτυρίας, ψήφο «προς το κόμμα που έχει δώσει τα εχέγγυα της σκληρής διαπραγμάτευσης». Μιλά όμως και για την επόμενη ημέρα και πώς η εμπειρία του 7μήνου πρέπει να μπολιάσει τη δράση του κόμματος στο εξής. Μέμφεται τους πρώην συντρόφους της γιατί επέλεξαν να θέσουν την επιστροφή στη δραχμή στο επίκεντρο του προγραμματικού τους λόγου, ασκεί επιπλέον κριτική και προς εκείνους/ες που επιχειρούν να εκμαιεύσουν την ψήφο των πολιτών με «εύκολα ρητορικά διλήμματα» του τύπου «Δημοκρατία ή...», διλήμματα που πρόσφατα ακούσαμε άλλωστε από προεκλογικά μπαλκόνια. Η περιφερειάρχης Αττικής αναφέρεται στο προσφυγικό και εξηγεί με ποιο τρόπο στην Περιφέρεια επιλύουν τα προβλήματα των πολιτών. «Η Αριστερά ή θα είναι αποτελεσματική ή δεν έχει λόγο ύπαρξης», επισημαίνει χαρακτηριστικά.
* Γιατί ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ;
* Είναι όντως μια μάχη του νέου απέναντι στο παλιό; Είναι όντως μια κρισιμότατη εκλογική αναμέτρηση;
Νέο πρότυπο εξουσίας
* Έχετε απέναντί σας έναν/ μία συνομήλικό/ή σας που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο. Αλλά τώρα διστάζει, είναι προβληματισμένος/η ή και θυμωμένος/η. Μιλά για το δημοψήφισμα, για το τρίτο Μνημόνιο. Με ποια επιχειρήματα θα τον πείθατε;
Η ερώτησή σας θίγει ίσως την πιο σημαντική πτυχή του δημόσιου βίου σήμερα. Το γεγονός ότι οι νέοι και όχι μόνον αυτοί αποστρέφονται την πολιτική, ως συνέπεια της κρίσης δημοκρατίας, που έχει προστεθεί στη βαθιά οικονομική κρίση. Πρόκειται για κρίση που υπονομεύει τα θεμέλια του δημόσιου βίου, απαξιώνοντάς τον. Ωστόσο δεν επιλύεται με ξόρκια, με κραυγές, με εύκολα ρητορικά διλήμματα του τύπου «Δημοκρατία ή ...». Γιατί αυτός είναι ακριβώς ο ολισθηρός δρόμος του λαϊκισμού, δεξιού και αριστερού. Ωστόσο, οφείλουμε να επιλέξουμε τον δύσκολο δρόμο, μέσα από την οικοδόμηση ενός νέου προτύπου εξουσίας – ακριβώς όπως πράττουμε στην Περιφέρεια Αττικής, επιχειρώντας έναν διμέτωπο αγώνα. Αφενός μέσα από την προώθηση ενός νέου υποδείγματος άσκησης εξουσίας στη βάση των αρχών της χρηστής διοίκησης. Αφετέρου με την εγκαθίδρυση ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης, με τη βοήθεια ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων, με έμφαση στην προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία απασχόλησης. Αυτά δεν είναι επιχειρήματα του χαρτιού ή του μπαλκονιού - είναι χειροπιαστά παραδείγματα του πώς μπορούμε να κάνουμε την πολιτική αξιόπιστη, απορρίπτοντας την παγίδα της ιδιώτευσης.
* Ποια, κατά την άποψή σας, είναι τα σημαντικότερα επιτεύγματα του κυβερνητικού 7μήνου; Σε ποιους τομείς υστέρησε, αντιθέτως, η κυβέρνηση;
Να αφουγκραστούμε τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ
Στην Περιφέρεια αλλάζουμε το υπόδειγμα άσκησης πολιτικής
* Τι μπορεί να κάνει επιπλέον η Περιφέρεια για τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος;
* Πολλοί είναι αυτοί που αποκαλούν την Περιφέρεια Αττικής «μικρή Ελλάδα». Κάνοντας τον απολογισμό της νέας περιφερειακής αρχής, βρίσκετε λόγους να είναι η Αριστερά στη διοίκηση, είτε μιλάμε για την Αυτοδιοίκηση είτε για την κυβέρνηση;
Ηθική νίκη η δικαστική απόφαση για τον Ντινόπουλο
* Αισθάνεστε δικαιωμένη από την απόφαση του δικαστηρίου στην υπόθεση Ντινόπουλου;
Η ψήφος πρέπει να είναι θετική ψήφος ευθύνης, με συνείδηση της κρισιμότητας της συγκυρίας και της δύσκολης κατάστασης. Πρέπει να θετική ψήφος και όχι διαμαρτυρίας. Να κατευθύνεται προς το κόμμα που έχει δώσει τα εχέγγυα της σκληρής διαπραγμάτευσης και που διαθέτει εκείνη τη βούληση για να προχωρήσουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις του Δημοσίου και η καταπολέμηση όλων εκείνων των παθογενειών που ταλανίζουν δεκαετίες τη χώρα.
Όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις ήσαν κρίσιμες. Ωστόσο η ιδιαιτερότητα των εκλογών της Κυριακής έγκειται στο γεγονός του επείγοντος της συγκυρίας. Αυτός δε ο επείγων χαρακτήρας συνδέεται με την κρισιμότητα του διακυβεύματος. Γι' αυτό και απαιτείται εκείνη η πολιτική δύναμη που εγγυάται, όχι θαύματα, αλλά ότι διαθέτει τη σοβαρή πολιτική βούληση να ανατάξει τη χώρα. Μακριά από τις παλιές βολονταριστικές «συνταγές», με προτεραιότητα έναν σοβαρό αναπτυξιακό στρατηγικό σχεδιασμό. Έναν σχεδιασμό με πρόταγμα τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις του δημοσίου τομέα, προκειμένου αυτός να καταστεί μοχλός ανάπτυξης, αξιόπιστος εταίρος των παραγωγικών φορέων, στο πλαίσιο συγκεκριμένου οδικού χάρτη ανάπτυξης της χώρας.
Οι επτά μήνες είναι πολύ σύντομος, ιστορικά, χρόνος. Ωστόσο, στη διάρκεια των λίγων αυτών μηνών, και μάλιστα υπό την πίεση μιας έντονης και δύσκολης διαπραγμάτευσης, έγιναν αρκετά. Εκείνο που απαιτείται πλέον, στη βάση της εμπειρίας άσκησης εξουσίας, είναι να μπει ο τόπος σε τροχιά ανάταξης, μέσα από τις απαραίτητες, μακράς πνοής, διαρθρωτικές αλλαγές για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Και όχι μόνο. Απαιτούνται διαρθρωτικές τομές στο Δημόσιο για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της αδιαφάνειας.
* Όσα συντελέσθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες, με τη δημιουργία ενός κόμματος από τα «σπλάχνα» του, αλλά και με τις αποχωρήσεις άλλων συντρόφων, πώς τα είδατε;
Πρόκειται για μια αναμφισβήτητα αρνητική εξέλιξη, η οποία είχε αντίκτυπο κι εκτός των συνόρων. Ήταν όμως μια συνειδητή επιλογή των συντρόφων μας που έθεσαν στο επίκεντρο του προγραμματικού τους λόγου την επιστροφή στη δραχμή. Πρόκειται για μια αποπροσανατολιστική επιλογή που μεταθέτει το κέντρο βάρους της συζήτησης. Και αυτή η συζήτηση πρέπει να αφορά στο πώς θα χτίσουμε την οικονομία της χώρας προκειμένου να την θωρακίσουμε σε σχέση με όλες τις στρεβλές πολιτικές του παρελθόντος που την οδήγησαν στο αδιέξοδο.
* Ποιος είναι ο «οδηγός» για μια αδιατάρακτη, ενωτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στο εξής; Τι πρέπει να γίνει; Τι πρέπει να αποφευχθεί;
Έχουμε μεν μπροστά μας μακρύ δρόμο, ωστόσο δεν μας λείπουν τα «εφόδια», δηλαδή τα θεωρητικά εργαλεία και οι αναλύσεις σχετικά με τη σχέση της Αριστεράς με την εξουσία και τα κινήματα. Για παράδειγμα, η ανάλυση του Νίκου Πουλαντζά στο έργο του «Πολιτική εξουσία και κοινωνικές τάξεις», και η έμφαση που δίνει στη δημοκρατία, αποτελεί χρήσιμη πυξίδα στη σημερινή συγκυρία. Η ηγεσία του κόμματος οφείλει έτσι, να μπολιάσει με τις αναλύσεις αυτές τη σωρευμένη, από την άσκηση εξουσίας, θετική και αρνητική εμπειρία, μετουσιώνοντάς την σε έργο. Απαραίτητο εγχείρημα, που οφείλει να ενσωματώσει την παραδειγματική στάση της ανιδιοτέλειας, της αυταπάρνησης και της ψυχραιμίας που επέδειξαν όλο αυτό το διάστημα τα μέλη του κόμματος από τον Έβρο ώς την Κρήτη. Ας αφουγκραστούμε τα μέλη μας. Έχουμε πολλά να κερδίσουμε.
Στο προσφυγικό / μεταναστευτικό ζήτημα η χώρα μας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες ανεξάρτητα από τις παλινωδίες της ΕΕ. Έτσι, μεταξύ εκείνων που πρέπει να γίνουν άμεσα, π.χ. καταγραφή, έλεγχοι, ενίσχυση των Συμβουλίων Ένταξης Μεταναστών της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης, είναι και οι συνέργειες μεταξύ των δύο βαθμών Αυτοδιοίκησης. Κάτι που έγινε, για παράδειγμα, μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Αθηναίων για τον χώρο φιλοξενίας προσφύγων στον Βοτανικό.
Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση: η Αριστερά στα ηνία της χώρας και αλλού ή θα είναι αποτελεσματική ή δεν έχει λόγο ύπαρξης. Ήδη στην Περιφέρεια Αττικής, εδώ κι έναν χρόνο, δίνουμε σαφές δείγμα διαφορετικής πολιτικής γραφής. Επιχειρούμε να αλλάξουμε το υπόδειγμα άσκησης πολιτικής και να προωθήσουμε τις αρχές της χρηστής διοίκησης, που δεν είναι γραφειοκρατική διαδικασία αλλά εγγυάται την καταπολέμηση των αδικιών σε βάρος των πολιτών και κυρίως των κοινωνικά και οικονομικά ασθενέστερων. Εφαρμόζουμε το τρίπτυχο της συστηματικότητας, της συνέπειας, της σοβαρότητας για την ικανοποίηση συγκεκριμένων αναγκών των πολιτών, με στόχο τη δημιουργία ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης - του μόνου που μπορεί να περιορίσει τις κοινωνικές ανισότητες και να ανατάξει τη χώρα, πραγματικά, και όχι θεωρητικά. Γιατί, όπως παρατηρεί ο Τόνι Τζαντ: «δεν αρκεί πλέον να ονοματίζουμε τις ελλείψεις του ‘συστήματος' και μετά να υποχωρούμε, υιοθετώντας τη στάση Ποντίου Πιλάτου: την αδιαφορία για τις συνέπειες. Η ανεύθυνη πομπώδης ρητορική δεκαετιών του παρελθόντος δεν εξυπηρέτησε διόλου την Αριστερά».
Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που καταδίκασε τον Αργύρη Ντινόπουλο για συκοφαντική δυσφήμηση, κλείνει έναν κύκλο ψεύδους και παραπληροφόρησης που διήρκεσε για πάνω από τρία χρόνια. Η απόφαση αυτή, πέραν του ότι αποκατέστησε την τάξη, εξέθεσε και όλους όσοι, άκριτα και με περισσή ελαφρότητα, ακόμη και από τον χώρο της Αριστεράς, είχαν σπεύσει να υιοθετήσουν και να αναπαράξουν τα συκοφαντικά ψεύδη ότι δήθεν υπήρξα συνεργάτης του Άκη Τσοχατζόπουλου. Πρόκειται για ηθική νίκη που ελπίζω ότι θα έχει και διαπαιδαγωγικές συνέπειες.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
