Μετά την επιχείρηση της αστυνομίας, με την οποία τερματίστηκε η πολυήμερη (19 ημέρες) κατάληψη της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις που προκάλεσαν αίσθηση. Κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και η οργάνωση της Νεολαίας του έκριναν ότι αυτό που έγινε ήταν "ωμή παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου". Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους. Κατελήφθη η Πρυτανεία από φοιτητές του πανεπιστημίου; Όχι. Κατελήφθη από αντιεξουσιαστές, μεταξύ των οποίων πιστοποιήθηκαν ένας συνεργός του Παλαιοκώστα, ένας... περίεργος Ουκρανός, ένας Πολωνός πρώην πράκτορας και νυν έμπορος ναρκωτικών και δύο Αλγερινοί που διέμεναν στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετανία" και που πρόσφατα είχαν απελαθεί από την Αίγυπτο.
ΓΙΑΤΙ έκαναν την κατάληψη; Για συμπαράσταση στους απεργούς πείνας φυλακισμένους της 17Ν, που είχαν στο μεταξύ διακόψει την απεργία πείνας. Γιατί μια εκδήλωση, έστω και κατάληψη διαμαρτυρίας, που συνήθως κρατούσε κάποια λεπτά ή ώρες, κράτησε τόσες μέρες; Πώς ερμηνεύεται το νέο δείγμα γραφής; Ποιος ήταν ο σκοπός; Κατά τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Γ. Πανούση, ο στόχος ήταν και είναι γενικό μπάχαλο για τον έλεγχο των Εξαρχείων και μέσω αυτού η διακίνηση ναρκωτικών.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή των γραφείων της Πρυτανείας, υπάρχει θέμα πανεπιστημιακού ασύλου; Και γιατί δεν απάντησε κανείς (!) μετά την έκκληση των πρυτανικών αρχών προς τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων να βρεθεί λύση, να κάνουν κάτι για να τερματιστεί αυτή η κατάληψη που απειλεί την ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου; Γιατί έκαναν το κορόιδο οι σύλλογοι των εργαζομένων και τα Δ.Σ. των φοιτητικών συλλόγων του πανεπιστημίου γι' αυτή την κατάληψη που παραβίαζε το πανεπιστημιακό άσυλο; Αλήθεια, υπάρχουν φοιτητικοί σύλλογοι ή μόνο φοιτητικές παρατάξεις;
ΜΕ ΠΟΙΑ μέσα η πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια έχει εφοδιάσει τις διοικήσεις των πανεπιστημίων, ώστε αυτές να μπορούν να προστατεύσουν και να υπερασπιστούν το άσυλο από κάθε κατάλυση; Τι προτάσεις έχουν κάνει μέχρι σήμερα οι πρυτανικές αρχές, οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές που είναι υποτίθεται και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι; Τις ξέρει κανείς; Το να μπαίνει όποιος θέλει, όποτε θέλει, να κάνει ό,τι θέλει και να μη δίνει λόγο σε κανέναν, δεν είναι άσυλο. Είναι μπάχαλο. Και είναι μπάχαλο, διότι τα πανεπιστήμια είναι ναοί γνώσης και χώροι διακίνησης ιδεών και το άσυλο είναι θέμα κυρίως σεβασμού του χώρου.
ΣΤΙΣ χώρες όπου το πανεπιστημιακό άσυλο είναι ισχυρός θεσμός δεν υπάρχει νόμος που να το θεσμοθετεί. Ο νόμος είναι άγραφος και είναι άγραφος διότι είναι αυτονόητος κανόνας με κατακτημένο σεβασμό διαχρονικά, όπως συμβαίνει με τους ναούς και τις μονές. Στα περισσότερα πανεπιστήμια από όσα έχω επισκεφθεί, και στις ΗΠΑ, και στην Ευρώπη, οι φορείς του Πανεπιστημίου έχουν φροντίσει να λειτουργεί με την ελευθερία που αρμόζει, αλλά και την προστασία του χώρου από απειλές κατάλυσης αυτής της ελευθερίας. Και οι απειλές δεν είναι πάντα από τις δυνάμεις καταστολής. Τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα ξέρουμε όλοι καλά τι γίνεται. Δεν υπάρχει, για παράδειγμα, σοβαρό πανεπιστήμιο, με αρχές και φορείς που σέβονται τα περιουσιακά του στοιχεία και τις επιστημονικές εργασίες, που, όταν το βράδυ τελειώνουν οι λειτουργίες του, να υπάρχει επαρκής φύλαξη και προστασία.
ΤΕΛΙΚΑ πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τα ελληνικά πανεπιστήμια από αυτούς που καταλύουν το άσυλο; Η κυβέρνηση που θέλει να αποκαλείται και να είναι κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, ως χρηματοδότης και θεματοφύλακας, έχει υποχρέωση να βρει τρόπο να προστατεύσει το πανεπιστήμιο ως χώρο ξεχωριστό, σεβαστό από όλους. Και σε ότι αφορά το κόμμα κορμό αυτής της κυβέρνησης, τον ΣΥΡΙΖΑ, οφείλει να λάβει σοβαρά υπ' όψιν τα μηνύματα, διότι, αν τα λαϊκά ανέκδοτα για τις ανοησίες που εκτοξεύουν διάφορες κυβερνητικές φυσιογνωμίες συνεχιστούν και πολλαπλασιαστούν, ο σεβασμός και θαυμασμός των πολιτών για το νέο του κυβερνητικό ύφος των πρώτων εβδομάδων όχι μόνο θα έχουν πάει χαμένοι, αλλά θα αφήσουν και χρέος.
dchristou52@gmail.com
