του Κώστα Ζαχαριάδη*
Τα ψέματα της κυβέρνησης δεν έχουν μόνο δράκους που εκτοξεύουν από το στόμα τους Grexit και... δραχμές. Έχουν και... νεράιδες που με μαγικά ραβδάκια φτιάχνουν μετρό που θα ενώσει τα βόρεια προάστια με τα ανατολικά κι όλα μαζί με το κέντρο της Αθήνας. Στα λόγια.
Τα ψέματα της κυβέρνησης δεν έχουν μόνο δράκους που εκτοξεύουν από το στόμα τους Grexit και... δραχμές. Έχουν και... νεράιδες που με μαγικά ραβδάκια φτιάχνουν μετρό που θα ενώσει τα βόρεια προάστια με τα ανατολικά κι όλα μαζί με το κέντρο της Αθήνας. Στα λόγια.
Ο απερχόμενος υπουργός Υποδομών, υπέγραψε απόφαση για την έναρξη δημοπράτησης της γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας. Αυτή θα ξεκινάει από το Γαλάτσι και θα φτάνει αρχικά ως Ευαγγελισμό, ενώνοντας Κυψέλη, Δικαστήρια και Εξάρχεια. Από τον Ευαγγελισμό θα σχηματίζει δύο κλάδους.
Ο ένας θα πηγαίνει νότια προς Παγκράτι, Βύρωνα και Άνω Ηλιούπολη. Ο άλλος θα συνεχίζει προς Καισαριανή, Ιλίσια, Ζωγράφου, Γουδί και Κατεχάκη. Από εκεί θα φεύγει πάλι βόρεια για να βρει την Κηφισίας και να φτάσει μέχρι το Μαρούσι από όπου θα στρίβει δυτικά για να συνδέσει Πεύκη και Λυκόβρυση και να καταλήξει στην Εθνική Οδό, στον κόμβο του Ολυμπιακού Χωριού.
Ο ένας θα πηγαίνει νότια προς Παγκράτι, Βύρωνα και Άνω Ηλιούπολη. Ο άλλος θα συνεχίζει προς Καισαριανή, Ιλίσια, Ζωγράφου, Γουδί και Κατεχάκη. Από εκεί θα φεύγει πάλι βόρεια για να βρει την Κηφισίας και να φτάσει μέχρι το Μαρούσι από όπου θα στρίβει δυτικά για να συνδέσει Πεύκη και Λυκόβρυση και να καταλήξει στην Εθνική Οδό, στον κόμβο του Ολυμπιακού Χωριού.
Τεράστιο έργο με κόστος άνω των 3,3 δισ. ευρώ που εξαγγέλθηκε πρώτη φορά το 2006 από τον υπουργό των... φαραωνικών έργων, Γιώργο Σουφλιά, άλλα γρήγορα μπήκε στα συρτάρια, λόγω κόστους κι εκεί ξεχάστηκε.
Το ξαναθυμήθηκε πριν από μερικούς μήνες ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Κι είπε ότι θα δημοπρατήσει αρχικώς το πρώτο τμήμα της γραμμής. Αυτό που θα ξεκινάει από το Γαλάτσι και θα καταλήγει στον Ευαγγελισμό, το οποίο κοστίζει 1,3 δισ. ευρώ. Κι όταν ρωτήθηκε αν υπάρχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, απάντησε ότι ήδη συμφώνησε με την (Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων) ΕΤΕπ.
Λίγο καιρό μετά, διαβάσαμε στον Τύπο, ότι η ΕΤΕπ επισήμως διέψευδε τον Έλληνα υπουργό, με την εκπρόσωπο της να δηλώνει ότι "ουδέποτε προχωρήσαμε σε συμφωνία". Η Τράπεζα εξηγούσε ότι απλώς εκδήλωσε πρόθεση να εξετάσει το ενδεχόμενο χρηματοδότησης, αλλά στην παρούσα φάση δεν είχε ούτε καν κάποιο σχέδιο να μελετήσει. Μάλιστα, ότι βάσει του καταστατικού της ΕΤΕπ, μπορεί να χρηματοδοτηθεί μόνο το 50% του έργου. Άρα, ακόμα κι αν υπήρχαν τα λεφτά από την Τράπεζα, λείπουν πάλι τα μισά. Τα οποία ο κ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε πως θα τα βρει από το"νέο ΕΣΠΑ" (το οποίο η ΕΕ επέστρεψε πίσω ζητώντας να μειωθεί στο μισό) κι από "εθνικούς πόρους", οι οποίοι πάντως σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών δεν υπάρχουν.
Παρόλα αυτά, ο κ. Χρυσοχοΐδης επιλέγει να ξεκινήσει μια διαδικασία δημοπράτησης που στην πορεία δεν θα μπορέσει να συνεχιστεί, μόνο και μόνο για να προλάβει τις εκλογές και να "πουλήσει" το έργο επικοινωνιακά. Άλλωστε αφορά στην Β΄Αθηνών, περιφέρεια στην οποία θα διεκδικήσει την επανεκλογή του ο υπουργός Υποδομών αν το ΠΑΣΟΚ υπο την ηγεσία του Ευάγγελου Βενιζέλου κατορθώσει να υπερβεί το φράγμα του 3% και να μπεί στη Βουλή.
Όλα αυτά, δεν είναι τίποτα άλλο από το τελευταίο δείγμα γραφής μιας κυβέρνησης και μιας πολιτικής αντίληψης που είπε ψέματα στους έλληνες και συνεχίζει να κάνει το ίδιο σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρατήσουν την εξουσία τους. Όμως πλέον, κανείς δεν τους πιστεύει.
Οι πολίτες της Αθήνας χρειάζονται Μετρό και όχι ψέματα. Δεν χρειάζονται σίγουρα την επανάληψη του φιάσκου του Μετρό της Θεσσαλονίκης που οκτώ χρόνια μετά την έναρξη των έργων, κανείς δεν ξέρει αν θα ολοκληρωθεί ποτέ. Οι επεκτάσεις του έργου σε αποκλεισμένες περιοχές έχουν ζωτική σημασία για την κοινωνική ανάπτυξη, το εμπόριο και την οικονομία. Είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ένα νέο και υλοποιήσιμο σχέδιο που θα καλύπτει πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και θα στοχεύει σε βιώσιμες συγκοινωνίες και μεταφορές που τόσο πολύ έχουν ταλαιπωρήσει την πρωτεύουσα διαχρονικά.
Χρειάζεται αναδιαμόρφωση των επεκτάσεων και πρωτίστως χρειάζεται να βρούμε ασφαλείς τρόπους χρηματοδότησης που μπορούν να βρεθούν μόνο μέσα από ένα ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και ευρωπαϊκής βοήθειας που θα στοχεύει στην κοινωνική ανταποδοτικότητα για να γίνουν οι μακέτες και οι εξαγγελίες έργα για το δημόσιο συμφέρον.
