Όλοι πλέον αντιλαμβάνονται πως το πολιτικό δράμα που συντελείται στην Ελλάδα, φτάνει στην κορύφωσή του, με την κυβέρνηση στα όρια του πανικού και της υστερίας, με αντιφατικούς σχεδιασμούς που υποτάσσονται στις εντολές της τρόικα. Αυταρχική απέναντι σε όποιον αμφισβητεί τις επιλογές της, παραληρηματική απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, ένα μίγμα ακροδεξιού λαϊκισμού με τις απαραίτητες «δημοκρατικές» πινελιές των υπολοίπων του ΠΑΣΟΚ. Τρέμουν κυριολεκτικά για την επερχόμενη ήττα, για την απώλεια της κυβερνητικής εξουσίας με την οποία έχουν πλέον εξάρτηση. Γνωρίζουν ότι το διογκούμενο πολιτικό ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις και καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν οφείλεται σε αρνητικά συναισθήματα, στην δυσαρέσκεια, στον θυμό, στην απογοήτευση, οφείλεται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να επιβάλει την δική του πολιτική ατζέντα και να ξαναφέρει την πολιτική στο προσκήνιο. Κι εδώ ακριβώς μπαίνει με εμφατικό τρόπο το θέμα των συμμαχιών και της ηγεμονίας.
Εξαγγείλαμε στην Θεσσαλονίκη τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις. Δεν παρασυρθήκαμε σε παροχολογία. Είπαμε την αλήθεια. Δεσμευθήκαμε να κάνουμε αυτά που μπορούμε και όχι αυτά που θέλουμε. Για να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση και να δώσουμε λύσεις,σε πρώτη φάση στα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα. Διατηρήσαμε μ’ αυτό τον τρόπο το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς,μείναμε συνεπείς στο σύστημα αξιών που κουβαλάμε στις αποσκευές μας. Κι ο λαός ανταποκρίθηκε. Οι θέσεις της Θεσσαλονίκης έγιναν το πρώτο θέμα συζήτησης όχι μόνο στα ΜΜΕ αλλά και σε κάθε γωνιά της χώρας.
Το συμπέρασμα που βγαίνει απ’όλα αυτά είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την στιγμή έχει θέσει γερά θεμέλια για την πολιτική ηγεμονία. Η πολιτική συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τις δικές του επιλογές. Η κοινωνία ενδιαφέρεται, αναλύει και συγκρίνει τις δικές του προτάσεις. Άνθρωποι μέχρι χθες επιφυλακτικοί, δύσπιστοι, ακόμα και παραδοσιακά εχθρικοί δείχνουν το ενδιαφέρον τους για τις προτάσεις μας, επιδιώκουν να συζητήσουν μαζί μας, μας αντιμετωπίζουν σαν μια δύναμη ελπίδας. Η ηγεμονία όμως για να επιβεβαιωθεί και να διατηρηθεί σε βάθος πολιτικού χρόνου χρειάζεται και συγκεκριμένη πολιτική συμμαχιών. Συμμαχίες που να απευθύνονται τόσο σε κοινωνικές δυνάμεις, κινήματα, συλλογικότητες αλλά και σε πολιτικές δυνάμεις, υπαρκτές η υπό εκκόλαψη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και συνεχώς επικαιροποιεί το κυβερνητικό του πρόγραμμα. Αυτό το οποίο θα θέσει στην κρίση του λαού μας και θα ζητήσει όχι μια απλή νίκη αλλά την αυτοδυναμία. Αυτό ακριβώς θα είναι και η προγραμματική βάση με οποιοδήποτε σύμμαχο. Οι σύμμαχοί μας θα κληθούν να στηρίξουν ένα πρόγραμμα που θα έχει εγκριθεί από τον λαό μας,τα βασικά σημεία του οποίου δεν θα τεθούν σε διαπραγμάτευση. Θα υπηρετήσουν μαζί μας, είτε από θέσεις ευθύνης είτε σαν απλοί υποστηρικτές μια προγραμματική συμφωνία που θα αποκαταστήσει βασικά δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα, θα επουλώσει σταδιακά αλλά σταθερά τις πληγές που άφησε στο κορμί της χώρας η μνημονιακή λαίλαπα και θα ανοίξει τον δρόμο για ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Κι αυτό θα γίνει σε κάθε περίπτωση. Είτε υπάρχει η επιδιωκόμενη αυτοδυναμία είτε όχι. Με απόλυτο σεβασμό στη λαϊκή βούληση, με πνεύμα ειλικρινούς συνεργασίας με τους συμμάχους μας αλλά και με επίγνωση της πολιτικής ευθύνης που μας αναλογεί σαν δύναμη που ηγεμονεύει στην πολιτική ζωή της χώρας.
Ίσως πολλά απ’ αυτά που προανέφερα ξενίζουν κάποιους συντρόφους και φίλους. Όμως η αριστερά βρίσκεται πια σε μια νέα ιστορική φάση. Πρέπει να επανατοποθετηθούμε μέσα στον ιστορικό χρόνο και μάλιστα με ρυθμούς γρήγορους,αντίστοιχους με την πυκνότητα των πολιτικών εξελίξεων και την κρισιμότητα των στιγμών. Ανήκουμε στην αριστερά, βιώσαμε, ακούσαμε, διαβάσαμε τις μεγάλες μας ήττες και αντικειμενικά κουβαλάμε στις αποσκευές μας τις λογικές των ηττημένων. Εθιστήκαμε στην γκρίνια, στην καχυποψία, στις ομφαλοσκοπήσεις. Μάθαμε να αρκούμαστε στην διαχείριση μικρόκοσμων. Η εικόνα όμως άλλαξε, είναι πια μεγάλη. Είναι πλέον καιρός να μάθουμε να διαχειριζόμαστε και νίκες. Ζήσαμε ήδη τις πρώτες και διακρίνουμε στον ορίζοντα τις επόμενες. Θα έρθουν κι άλλες, μικρές και μεγάλες. Αρκεί να λειτουργήσουμε ενωτικά μέσα στο κόμμα, με πολιτικό σχεδιασμό και πολιτική επάρκεια, με άμεσους αλλά και μακροπρόθεσμους στόχους και πάνω απ’ όλα χωρίς ίχνος έπαρσης. Με την σεμνότητα και την ανιδιοτέλεια που διακρίνει διαχρονικά την αριστερά και που είναι και πρέπει να μείνει το μεγάλο πολιτικό μας κεφάλαιο. «Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε απ’ τον κόσμο,εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο».
* Ο Αλέξης Χριστόπουλος είναι μέλος της Γραμματείας της Νομαρχιακής Επιτροπής Βόρειας Β’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: ecoleft.gr
Πηγή: ecoleft.gr
