Ο νέος δήμαρχος Αγίας Παρασκευής δηλώνει στην Αμαρυσία: Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο συμφέρον των πολιτών και της πόλης
Σχεδόν μια εικοσαετία αγωνίζεται για τα κοινά, σχεδόν τα ίδια χρόνια κάνει μαθητείες στα δημοτικά Συμβούλια της πόλης, για να βρεθεί τελικά στη θέση του άνδρα που θα διοικήσει τον Δήμο της Αγίας Παρασκευής για τα επόμενα 5 χρόνια.
Ο Γιάννης Σταθόπουλος περίμενε σε αυτές τις εκλογές τη νίκη του, λέει, αλλά το στοίχημα βρίσκεται στ’ αλήθεια μπροστά: Με μια πόλη που απώλεσε εδώ και χρόνια τα «καλά» των Βορείων Προαστίων και απέκτησε την «αναρχία» των κεντρικών, μια κοινωνία που ασθμαίνει ψυχολογικά λόγω κρίσης κι έναν τόπο που βαρέθηκε να ελπίζει και να προσδοκά, ο νεοκελεγείς δήμαρχος έχει πολλή δουλειά!
Κι αν ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είπε ότι η πολιτική είναι η ικανότητα να προλέγεις τι θα γίνει τον επόμενο χρόνο και μετά να εξηγείς γιατί τελικά δεν έγινε, ο νέος δήμαρχος δηλώνει αποφασισμένος να καταρρίψει τα «τσιτάτα» και να αφήσει έργο που και να θέλει κανείς, δε θα ξεχνά.
Εμείς, ως οφείλαμε, τού δώσαμε χώρο για τις πρώτες συστάσεις και εκείνος δέχτηκε να μας τις κάνει προσωπικά.
«Γεννήθηκα στη Μυγδαλιά Γορτυνίας από γονείς δασκάλους. Τελείωσα το δημοτικό σχολείο του χωριού και στη συνέχεια πήγα στο Α΄ Γυμνάσιο Τρίπολης. Από το 1964 ερχόμασταν τα καλοκαίρια και παραθερίζαμε στην Αγία Παρασκευή, όπου ο πατέρας μου έκτισε τότε σπίτι στην περιοχή των Δασκαλικών στον Τσακό. Εκεί εγκατασταθήκαμε μόνιμα με όλη μου την οικογένεια, την αδελφή και τον αδελφό μου, το καλοκαίρι του 1971».
«Ακολούθησαν οι σπουδές μου στην Ιατρική Αθήνας, όπου εισήχθην με υποτροφία, η στρατιωτική μου θητεία στη Λήμνο και τη Λάρισα, το Αγροτικό στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο και η λήψη ειδικότητας Μαιευτήρα –Χειρουργού-Γυναικολόγου. Την ειδικότητα την έκανα στο νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», στο «Μεταξά» και στο «Έλενα Βενιζέλου». Οι μεταπτυχιακές μου σπουδές αφορούσαν στον προγεννητικό έλεγχο. Έκτοτε εξασκώ ελεύθερο επάγγελμα. Έχω μιλήσει σε πολλά συνέδρια, έχω δημοσιεύσεις στην Ελλάδα κσι το εξωτερικό και τώρα είμαι μέλος στην Επιστημονική Επιτροπή που διοργανώνει το 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Υπερήχων στη Μαιευτική-Γυναικολογία τον Νοέμβριο».
«Πώς ξεκίνησα; Με την πολιτική εμπλέκομαι νωρίς με τη νεολαία του «Ρήγα Φεραίου» αλλά αρχίζω να ασχολούμαι συγχρόνως και με θέματα που απασχολούν την τοπική κοινωνία. Έχω παρακολουθήσει Δημοτικά Συμβούλια επί Δημαρχίας Κατσάρα, όταν το Δημαρχείο ήταν ακόμη στην Κεντρική Πλατεία πάνω από το παλιό καφενείο του αείμνηστου κυρ Γιάννη Σπανού –οι «παλιοί» το θυμούνται- σήμερα, Γιαβάση 9, λειτουργεί ένα φροντιστήριο».
«Η πορεία μου; Στη δεκαετία του ΄90 η ανάμειξη μου με τα τοπικά θέματα της Αγίας Παρασκευής γίνεται περισσότερο ενεργή. Συμμετέχω στο Διοικητικό Συμβούλιο της Δημοτικής Πολιτιστικής Επιχείρησης, με πρόεδρο το 1995 τον αείμνηστο Δημήτρη Χατζή. Το 1996 είμαι υποψήφιος βουλευτής του Συνασπισμού με επιμονή του Μίμη Δαρειώτη και αρχές του 1997 φτιάχνουμε με άλλους (Καφατάκης, Σώκος, Αργυριάδης, Αρβανιτάκης, Παπαγεωργίου, Τσακόπουλος, Καλογερά κ.α.) την Εταιρεία Μελέτης και Προβολής Προβλημάτων Αγίας Παρασκευής, εκδίδουμε το περιοδικό «Εν Αγία Παρασκευή» -μια σπουδαία δουλειά που κράτησε πολλά χρόνια- και το 1998 ως επικεφαλής της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ εκλέγομαι για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος με ποσοστό 10,2%. Ακολουθούν πολλές δραστηριότητες, εκδηλώσεις, συμμετοχή σε όλες τις κινητοποιήσεις της πόλης (Περιφερειακή Υμηττού, Μπαρμπίκα, ΣΔΑΜ, Ιόλας κ.α.), συνελεύσεις γειτονιών, δενδροφυτεύσεις, πολιτιστικά και πολλά άλλα που δεν σταμάτησαν ποτέ. Όλα γίνονταν πάντα με μεγάλο κέφι!
Η Δημοτική Κίνηση είχε ανοδική πορεία. Το ποσοστό μας έφτασε το 14% το 2002, 17% το 2006 και 25% το 2010 οπότε για λίγες ψήφους μείναμε εκτός 2ου γύρου. Όλα αυτά γίνονται εν κινήσει, όχι από φιλοδοξία θέσης δημάρχου αλλά από διάθεση αγώνα και δράσης. Αυτό είναι, νομίζω το κύριο χαρακτηριστικό μας όλα αυτά τα χρόνια: Η αβίαστη διάθεση να δημιουργήσουμε, να σχεδιάσουμε με «λογισμό και μ’ όνειρο» που λέει ο Διονύσιος Σολωμός, να συμμετέχουμε, να υπερασπιζόμαστε το δημόσιο συμφέρον των πολιτών και της πόλης. Δεν βρισκόμαστε εδώ, ούτε για λόγους βιοπορισμού, ούτε για λόγους κοινωνικής καταξίωσης».
«Οι φετινές εκλογές; Τα αποτελέσματα τους ήταν εν πολλοίς αναμενόμενα. Παρά ταύτα δώσαμε μια σκληρή μάχη, όπου δεχθήκαμε χτυπήματα «κάτω από τη μέση», παρακολουθήσαμε συναντήσεις και γλέντια μεταξύ των δύο Κυριακών που ήταν τουλάχιστον περίεργα και δηλώσεις του «αδιάλλακτου» νυν δημάρχου Βασίλη Ζορμπά υπέρ των Βασίλη Γιαννακόπουλου, Δημήτρη Αλεφαντή, Αλέξη Μουστόγιαννη και άλλων, δημοτικών συμβούλων δηλαδή που είχε απαξιώσει και προσβάλλει προσωπικά και κατ΄ επανάληψη, καθώς και με ανώνυμα φέιγ-βολάν εναντίον μου. Όλα αυτά, λειτούργησαν νομίζω συσπειρωτικά για εμάς, μια μεγάλη ομάδα Δημοκρατικού κόσμου μας στήριξε και φτάσαμε στην τελική νίκη».
«Εμείς δεν κρύψαμε τις κομματικές στηρίξεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΔΗΜΑΡ και τους Οικολόγους-Πράσινους, όπως έκαναν άλλοι με άλλα κόμματα βέβαια, Παράλληλα όμως, είχαμε ανοιχτεί στην κοινωνία εδώ και χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι η «πολυχρωμία» του συνδυασμού, στην βάση πάντα των κειμένων μας αρχών και προγράμματος που ομόφωνα έχουμε ψηφίσει. Μόνο εμείς από καιρό δημοσιοποιήσαμε την εκλεγμένη από Συνέλευση Γραμματεία της Παράταξης και τώρα πια συνεδριάζει η εκλεγμένη Δημοτική ομάδα μαζί με την Γραμματεία. Θα πρέπει να πω ότι ίσως έχουμε μια πανελλήνια πρωτιά γιατί εκλέξαμε 10 άνδρες και 10 γυναίκες στο Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο θα έχει από Σεπτέμβριο μόνο άλλη μια γυναίκα από την μειοψηφία και 12 άνδρες».
«Τα συναισθήματά μου εκείνη την Κυριακή; Συγκινήθηκα στην αρχή, όταν φάνηκε ότι κερδίζαμε, κυρίως από τις εκδηλώσεις των ανθρώπων που στήριξαν το εγχείρημα. Ήταν και είναι δικαίωση μια ολόκληρης δουλειάς 17 χρόνων με συνέπεια, δράσεις και ήθος. Τώρα όμως αρχίζουν τα πιο δύσκολα που είναι η ανάγκη να λύσουμε προβλήματα που χρονίζουν, να κινητοποιήσουμε την πόλη και τους κατοίκους της χωρίς διχαστικό λόγο και με σεβασμό στις ανιδιοτελείς συλλογικότητές της Αγ. Παρασκευής».
«Τι θα κάνω από την πρώτη μέρα; Θα επιδιώκω συχνές συναντήσεις με τους επικεφαλής των άλλων παρατάξεων για όλα τα μεγάλα θέματα της πόλης. Δεν θέλω να πηγαίνουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο με ειλημμένες αποφάσεις όλοι μας. Η πόλη έχει πολλά προβλήματα, όπως το χαμηλό δίκτυο ομβρίων (13% μόνο), την έλλειψη αθλητικών χώρων και Δημαρχείου, το Κτήμα Ιόλα, την καθημερινότητα, τη διαμπερή κυκλοφορία, την έλλειψη νέων ελεύθερων χώρων π.χ. το Οικοδομικό Τετράγωνο 118 (ούτε ένας νέος χώρος δεν προστέθηκε τα τελευταία χρόνια), την έλλειψη σύνδεσης με το Σταθμό του Μετρό στην οδό Αγ. Παρασκευής, την έλλειψη χώρου εκδηλώσεων και Πολιτισμού, τις αναπλάσεις παντού με χαμηλό κόστος, θα παλέψουμε για νέα σχολεία, Δίκτυα αλληλεγγύης και πολλά πολλά άλλα. Όλα αυτά θα λυθούν μόνο με την συμμετοχή και τον αγώνα των κατοίκων. Δεν πιστεύουμε την λογική της ανάθεσης. Θέλουμε να «συνδιοικήσουμε» και να στηρίζουμε τα κινήματα της πόλης. Θέλω να δουλέψουμε συλλογικά ως ομάδα, ήδη συγκροτηθήκαμε με ομοψυχία και η επιθυμία μου είναι να κριθούμε εκ του αποτελέσματος, χωρίς δίκες προθέσεων. Προφανώς χρειαζόμαστε χρόνο, αλλά δεν ζητάω επιείκεια εφόσον ολιγωρήσουμε».
«Ποια ήταν η μεγαλύτερη αποτυχία και ποια η επιτυχία της απερχόμενης Αρχής; Εκτός από τον αγενή, απρεπή διχαστικό και άκρως επιθετικό εναντίον πολλών κατοίκων και Συλλόγων λόγο του Δημάρχου (στα όρια του ποινικού κώδικα), θεωρώ ότι απέτυχαν να προωθήσουν αρκετά θέματα της πόλης μας. Δεν ασχολήθηκαν με το θέμα νέων κοινόχρηστων-κοινωφελών χώρων, δεν προσέφεραν ένα καινούριο χώρο αθλητισμού, πλατείας ή παιδικής χαράς, δεν «στήριξαν» τους Συλλόγους της πόλης (κατοίκων, Γονέων και κηδεμόνων, Δίκτυο αλληλεγγύης κ.α.) και δεν ενέταξαν ενώ μπορούσαν το «Κολυμβητήριο» σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Παρ’ ότι στην αρχή έκλεισαν ενάμιση παιδικό σταθμό, τα πήγαν καλά στην συνέχεια σε αυτό τον τομέα και θα έλεγα ότι παρά τα σημεία αδιαφάνειας, υπάκουσαν στις εντολές του Υπουργείου για αποπληρωμή οφειλών παρελθόντων ετών και έκαναν με ΕΣΠΑ ένα Παιδικό Σταθμό όπως και τις οδούς Αγ. Ιωάννου, Βενιζέλου- Πατριάρχου Γρηγορίου και Κυκλάδων-Σολωμού».
«Μεγαλύτερο προτέρημα, μεγαλύτερο ελάττωμα που έχω; Προτέρημά μου είναι νομίζω η διαρκής διάθεση παρουσίας και αγώνα. Από ελαττώματα, αρκετά όπως όλοι, με σημαντικότερο ίσως το ότι είμαι ενοχικός χαρακτήρας και περισσότερο αυθόρμητος απ’ όσο χρειάζεται».
«Ναι, έχω φίλους. Και από τα πρώτα χρόνια στην Αγία Παρασκευή και καινούργιους. Και όλοι με στήριξαν γιατί αυτό που υπερασπίζομαι και αναζητώ πάντα είναι η πόλη και η κοινωνία δικαίου, αλληλεγγύης, ίσων ευκαιριών, δημοκρατίας, δημιουργίας, μιας κοινωνίας ανοικτής στον διάλογο, τη σύνθεση και στην πρόοδο.
Επειδή η ενασχόληση με τα κοινά είναι βαριάς μορφής ίωση θέλω να ζητήσω βοήθεια από όλους χωρίς να υπάρχουν ιδιοτελείς σκοποί, στήριξη στα περίπλοκα και δύσκολα προβλήματα της πόλης και συστράτευση κατά της πολιτικής που απαξιώνει την Αυτοδιοίκηση εν μέσω μνημονίων και φτωχοποίησης της κοινωνίας. Θα αγωνισθούμε, θα υπηρετήσουμε την πόλη και θα καταφέρουμε να την κάνουμε καλύτερη».
«Αν πιστεύω στο Θεό; Να και μια φιλοσοφική ερώτηση που μου δίνει την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω ένα ζήτημα στην "ωριμότητα" μου. Ναι, πιστεύω στις αρχές του Ευαγγελίου, όπως γράφει ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Αναστάσιος Δικαιοσύνη και όχι στην Κοινωνική αδικία, Ελευθερία, Αλήθεια, Αυταπάρνηση, Νηφαλιότητα, Αλληλεγγύη. Ούτε θρησκευτική, ούτε αντιθρησκευτική μισαλλοδοξία, γράφει ο συγγραφέας Στ. Ζουμπουλάκης, του οποίου το βιβλίο "Ο Θεός στην Πόλη" (Εκδόσεις της Εστίας, 2002) συνιστώ. Γράφει στην εισαγωγή: "Ο Θεός του τίτλου είναι ο Θεός της Χριστιανικής παράδοσης, ιδίως όπως αυτή εκφράστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία και η Πόλη είναι η ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία της Ευρώπης στην οποία η θρησκεία δεν καθορίζει πλέον το δημόσιο βίο. Τα κείμενα του βιβλίου πιστεύουν και στα δυο και αναζητούν τον επαναπροσδιορισμό της μεταξύ τους σχέσης στη χώρα μας"».
«Οι φετινές εκλογές; Τα αποτελέσματα τους ήταν εν πολλοίς αναμενόμενα. Παρά ταύτα δώσαμε μια σκληρή μάχη, όπου δεχθήκαμε χτυπήματα «κάτω από τη μέση», παρακολουθήσαμε συναντήσεις και γλέντια μεταξύ των δύο Κυριακών που ήταν τουλάχιστον περίεργα και δηλώσεις του «αδιάλλακτου» νυν δημάρχου Βασίλη Ζορμπά υπέρ των Βασίλη Γιαννακόπουλου, Δημήτρη Αλεφαντή, Αλέξη Μουστόγιαννη και άλλων, δημοτικών συμβούλων δηλαδή που είχε απαξιώσει και προσβάλλει προσωπικά και κατ΄ επανάληψη, καθώς και με ανώνυμα φέιγ-βολάν εναντίον μου. Όλα αυτά, λειτούργησαν νομίζω συσπειρωτικά για εμάς, μια μεγάλη ομάδα Δημοκρατικού κόσμου μας στήριξε και φτάσαμε στην τελική νίκη».
«Εμείς δεν κρύψαμε τις κομματικές στηρίξεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΔΗΜΑΡ και τους Οικολόγους-Πράσινους, όπως έκαναν άλλοι με άλλα κόμματα βέβαια, Παράλληλα όμως, είχαμε ανοιχτεί στην κοινωνία εδώ και χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι η «πολυχρωμία» του συνδυασμού, στην βάση πάντα των κειμένων μας αρχών και προγράμματος που ομόφωνα έχουμε ψηφίσει. Μόνο εμείς από καιρό δημοσιοποιήσαμε την εκλεγμένη από Συνέλευση Γραμματεία της Παράταξης και τώρα πια συνεδριάζει η εκλεγμένη Δημοτική ομάδα μαζί με την Γραμματεία. Θα πρέπει να πω ότι ίσως έχουμε μια πανελλήνια πρωτιά γιατί εκλέξαμε 10 άνδρες και 10 γυναίκες στο Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο θα έχει από Σεπτέμβριο μόνο άλλη μια γυναίκα από την μειοψηφία και 12 άνδρες».
«Τα συναισθήματά μου εκείνη την Κυριακή; Συγκινήθηκα στην αρχή, όταν φάνηκε ότι κερδίζαμε, κυρίως από τις εκδηλώσεις των ανθρώπων που στήριξαν το εγχείρημα. Ήταν και είναι δικαίωση μια ολόκληρης δουλειάς 17 χρόνων με συνέπεια, δράσεις και ήθος. Τώρα όμως αρχίζουν τα πιο δύσκολα που είναι η ανάγκη να λύσουμε προβλήματα που χρονίζουν, να κινητοποιήσουμε την πόλη και τους κατοίκους της χωρίς διχαστικό λόγο και με σεβασμό στις ανιδιοτελείς συλλογικότητές της Αγ. Παρασκευής».
«Τι θα κάνω από την πρώτη μέρα; Θα επιδιώκω συχνές συναντήσεις με τους επικεφαλής των άλλων παρατάξεων για όλα τα μεγάλα θέματα της πόλης. Δεν θέλω να πηγαίνουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο με ειλημμένες αποφάσεις όλοι μας. Η πόλη έχει πολλά προβλήματα, όπως το χαμηλό δίκτυο ομβρίων (13% μόνο), την έλλειψη αθλητικών χώρων και Δημαρχείου, το Κτήμα Ιόλα, την καθημερινότητα, τη διαμπερή κυκλοφορία, την έλλειψη νέων ελεύθερων χώρων π.χ. το Οικοδομικό Τετράγωνο 118 (ούτε ένας νέος χώρος δεν προστέθηκε τα τελευταία χρόνια), την έλλειψη σύνδεσης με το Σταθμό του Μετρό στην οδό Αγ. Παρασκευής, την έλλειψη χώρου εκδηλώσεων και Πολιτισμού, τις αναπλάσεις παντού με χαμηλό κόστος, θα παλέψουμε για νέα σχολεία, Δίκτυα αλληλεγγύης και πολλά πολλά άλλα. Όλα αυτά θα λυθούν μόνο με την συμμετοχή και τον αγώνα των κατοίκων. Δεν πιστεύουμε την λογική της ανάθεσης. Θέλουμε να «συνδιοικήσουμε» και να στηρίζουμε τα κινήματα της πόλης. Θέλω να δουλέψουμε συλλογικά ως ομάδα, ήδη συγκροτηθήκαμε με ομοψυχία και η επιθυμία μου είναι να κριθούμε εκ του αποτελέσματος, χωρίς δίκες προθέσεων. Προφανώς χρειαζόμαστε χρόνο, αλλά δεν ζητάω επιείκεια εφόσον ολιγωρήσουμε».
«Ποια ήταν η μεγαλύτερη αποτυχία και ποια η επιτυχία της απερχόμενης Αρχής; Εκτός από τον αγενή, απρεπή διχαστικό και άκρως επιθετικό εναντίον πολλών κατοίκων και Συλλόγων λόγο του Δημάρχου (στα όρια του ποινικού κώδικα), θεωρώ ότι απέτυχαν να προωθήσουν αρκετά θέματα της πόλης μας. Δεν ασχολήθηκαν με το θέμα νέων κοινόχρηστων-κοινωφελών χώρων, δεν προσέφεραν ένα καινούριο χώρο αθλητισμού, πλατείας ή παιδικής χαράς, δεν «στήριξαν» τους Συλλόγους της πόλης (κατοίκων, Γονέων και κηδεμόνων, Δίκτυο αλληλεγγύης κ.α.) και δεν ενέταξαν ενώ μπορούσαν το «Κολυμβητήριο» σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Παρ’ ότι στην αρχή έκλεισαν ενάμιση παιδικό σταθμό, τα πήγαν καλά στην συνέχεια σε αυτό τον τομέα και θα έλεγα ότι παρά τα σημεία αδιαφάνειας, υπάκουσαν στις εντολές του Υπουργείου για αποπληρωμή οφειλών παρελθόντων ετών και έκαναν με ΕΣΠΑ ένα Παιδικό Σταθμό όπως και τις οδούς Αγ. Ιωάννου, Βενιζέλου- Πατριάρχου Γρηγορίου και Κυκλάδων-Σολωμού».
«Μεγαλύτερο προτέρημα, μεγαλύτερο ελάττωμα που έχω; Προτέρημά μου είναι νομίζω η διαρκής διάθεση παρουσίας και αγώνα. Από ελαττώματα, αρκετά όπως όλοι, με σημαντικότερο ίσως το ότι είμαι ενοχικός χαρακτήρας και περισσότερο αυθόρμητος απ’ όσο χρειάζεται».
«Ναι, έχω φίλους. Και από τα πρώτα χρόνια στην Αγία Παρασκευή και καινούργιους. Και όλοι με στήριξαν γιατί αυτό που υπερασπίζομαι και αναζητώ πάντα είναι η πόλη και η κοινωνία δικαίου, αλληλεγγύης, ίσων ευκαιριών, δημοκρατίας, δημιουργίας, μιας κοινωνίας ανοικτής στον διάλογο, τη σύνθεση και στην πρόοδο.
Επειδή η ενασχόληση με τα κοινά είναι βαριάς μορφής ίωση θέλω να ζητήσω βοήθεια από όλους χωρίς να υπάρχουν ιδιοτελείς σκοποί, στήριξη στα περίπλοκα και δύσκολα προβλήματα της πόλης και συστράτευση κατά της πολιτικής που απαξιώνει την Αυτοδιοίκηση εν μέσω μνημονίων και φτωχοποίησης της κοινωνίας. Θα αγωνισθούμε, θα υπηρετήσουμε την πόλη και θα καταφέρουμε να την κάνουμε καλύτερη».
«Αν πιστεύω στο Θεό; Να και μια φιλοσοφική ερώτηση που μου δίνει την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω ένα ζήτημα στην "ωριμότητα" μου. Ναι, πιστεύω στις αρχές του Ευαγγελίου, όπως γράφει ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Αναστάσιος Δικαιοσύνη και όχι στην Κοινωνική αδικία, Ελευθερία, Αλήθεια, Αυταπάρνηση, Νηφαλιότητα, Αλληλεγγύη. Ούτε θρησκευτική, ούτε αντιθρησκευτική μισαλλοδοξία, γράφει ο συγγραφέας Στ. Ζουμπουλάκης, του οποίου το βιβλίο "Ο Θεός στην Πόλη" (Εκδόσεις της Εστίας, 2002) συνιστώ. Γράφει στην εισαγωγή: "Ο Θεός του τίτλου είναι ο Θεός της Χριστιανικής παράδοσης, ιδίως όπως αυτή εκφράστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία και η Πόλη είναι η ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία της Ευρώπης στην οποία η θρησκεία δεν καθορίζει πλέον το δημόσιο βίο. Τα κείμενα του βιβλίου πιστεύουν και στα δυο και αναζητούν τον επαναπροσδιορισμό της μεταξύ τους σχέσης στη χώρα μας"».
