 |
| Σκουπίδια και στο βάθος ο Bεζούβιος |
Τρέμουν οι ιταλοί πολιτικοί τις αποκαλύψεις του νονού της Καμόρα Αντόνιο Ιόβινε για την υπόθεση των σκουπιδιών της Νάπολης το 2008. Ποιος κάλυψε τις παρανομίες και με τί αντίτιμο; Γιατί δεν έχει λυθεί το πρόβλημα;
Διαβάστε για την "επιχείρηση" που έστησε η Καμόρα στη Νάπολη για την διαχείριση των σκουπιδιών της Ιταλίας και τις κοινωνικές συνέπειες:
Στον καυτό ήλιο της Νάπολης
Ο Τζαγκαρία πλήρωσε μίζες για να μαζευτούν τα σκουπίδια και να τοποθετηθούν σε εκτάσεις που ανήκαν σε αυτόν, σε συγγενείς του ή σε αχυρανθρώπους. Επιπλέον ίδρυσε μια εταιρεία μαϊμού, η οποία κατάφερε με σκοτεινές μεθόδους να πάρει το έργο συγκομιδής των σκουπιδιών σε δημόσιο διαγωνισμό. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μεγάλη ποσότητα απορριμμάτων δεν θάφτηκε στη γη, αλλά τοποθετήθηκε σε πλαστικές σακούλες και εκτέθηκε στο δυνατό ναπολιτάνικο ήλιο. Η βρώμα και η δυσωδία ήταν τόσο μεγάλη που οι κάτοικοι κατέβηκαν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίες και οδομαχίες φέρνοντας την τότε κυβέρνηση Μπερλουσκόνι σε δύσκολη θέση.
«Σε αρμονία με τον Βαζούβιο»
Επειδή δεν υπάρχουν υποδομές καύσης των απόβλητων και η μεταφορά τους στη Γερμανία και την Ολλανδία ήταν κοστοβόρα, η πολιτεία αποφάσισε να μετατρέψει ένα τμήμα στις παρυφές του Βεζούβιου, που είναι εθνικό πάρκο ανεπανάληπτου φυσικού κάλους, σε χωματερή χωρίς να εκπληρώνεται κανένας περιβαλλοντικός όρος ασφαλείας. Η περιοχή, που παραμένει χωματερή μέχρι σήμερα, δέχεται σκουπίδια από όλην την Ιταλία. Οι κάτοικοι έχουν δυσανασχετήσει. «Με τον Βεζούβιο συμβιώνουμε αρμονικά από τότε που γεννηθήκαε», λέει η Μίνα Εσπονίτο, κάτοικος της περιοχής. «Τον αγαπάμε όπως έναν πατέρα που θα ήταν τιμή μας να πεθαίναμε γι αυτόν. Αλλά να πνιγούμε στα σκουπίδια, είναι κάτι που δεν θέλουμε».
Η επόμενη κίνηση ήταν η δημιουργία πρωτοβουλίας πολιτών με την επωνυμία donne vulcaniche (γυναίκες του ηφαιστείου). Ανάμεσά τους βρίσκεται και η γερμανίδα Κλαούντια ΄Εκχοφ, που ο έρωτας την οδήγησε στην πόλη Μποσκορεάλη, 25 χιλιόμετρα νότια της Νάπολης. Τότε η περιοχή έμοιαζε με επίγειο παράδεισο. Σήμερα όταν περπατά με την κόρη της στο Εθνικό Πάρκο την πιάνει τρόμος στη σκέψη ότι υπάρχει περίπτωση να έχουν περάσει τοξικά δηλητήρια στον υδροφόρο ορίζοντα και να έχουν μολυνθεί τα λαχανικά του κήπου της. «Πού αλλού να πάμε; αναρωτιέται. Έχουμε γονείς, πεθερικά, είναι όλοι τους ηλικιωμένοι, δεν μπορείς να τους ξεριζώσεις και να τους φυτέψεις αλλού».
Αύξηση κρουσμάτων καρκίνου
Τα στατιστικά στοιχεία που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας από τον ιταλικό τύπο είναι ανησυχητικά. Σε ορισμένες περιοχές της Καμπανίας έχει καταγραφεί αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου σε σχέση με άλλες περιοχές της χώρας, αλλά δεν υπάρχουν ανάλογα στοιχεία για ολόκληρη την Ιταλία. Αλλά και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις εκφράζουν την ανησυχία τους για τη χλωρίδα και την πανίδα του Εθνικού Πάρκου από σκουπίδια κάθε προέλευσης. Από το 2008 η χωματερή λειτούργει ακατάπαυστα και μάλιστα χωρίς να γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι. Ενώ δημιουργήθηκε αρχικά σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης σήμερα αποτελεί φύλο συκής μιας πολιτικής που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της. Όποιος ασχολείται με την εξουδετέρωση των απορριμμάτων, θα πρέπει να έρθει κάποια στιγμή σε αντιπαράθεση με την Καμόρα. Η υπόθεση είναι πολύ επικερδής για να την αφήσει από τα χέρια της…
Kirstin Hausen/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης Στέφανος Γεωργιτσόπουλος
