του Άρη Δαβαράκη
Αυτό που συμβαίνει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, αν το σκεφτεί κανείς, είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Φέτος μάλιστα όλοι οι Χριστιανοί, Καθολικοί και Ορθόδοξοι, Διαμαρτυρόμενοι, Ευαγγελιστές και όλα τα άλλα δόγματα τυχαίνει να γιορτάζουμε μαζί το Πάσχα, σε μια κοινωνία που παγκοσμιοποιείται και "ενοποιείται" κάθε μέρα και περισσότερο. Δυό χιλιάδες χρόνια κρατάει αυτή η υπόθεση, δεν μπορεί να μην υπάρχει κάτι πολύ ισχυρό κάτω από τους σπουδαίους συμβολισμούς, τα απαράμιλλα κείμενα, την εικονογραφία, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τις υμνωδίες, τις συνθέσεις, τα ποιήματα που αυτή η περιπέτεια, τα 33 χρόνια του Θεανθρώπου πάνω στη Γή, πυροδότησαν.
Από πού να αρχίσει κανείς –από τα ίδια τα κείμενα των Ευαγγελιστών και τον Απόστολο Παύλο, από τους Πατέρες που έγραψαν κείμενα συγκλονιστικά και τους πρώτους δέκα αιώνες, πριν το «σχίσμα» αλλά και πολύ μετά, μέχρι και σήμερα; Από τους εικονογράφους του Βυζαντίου που δημιούργησαν μια «σχολή» εκτυφλωτικής απεικόνισης και των παθών και των αγίων και όλων των μεγάλων στιγμών αυτής της διαδρομής του 33χρονου Ιησού – με τα σημαντικότερα γεγονότα μετά την Γέννηση να συμβαίνουν το τελευταίο έτος της ζωής του πάνω στη Γή; Στους άλλους σπουδαίους, μεγαλειώδεις καλλιτέχνες της Αναγέννησης που φέρανε τα Πάθη πιο κοντά στην τέχνη της ζωγραφικής; Στα γλυπτά που ενέπνευσε αυτή η θρησκεία, την αρχιτεκτονική των ιερών ναών σε όλη τη γη, από τα δικά μας μικρά λευκά ξωκλήσια μέχρι τους τεράστιους Γοτθικούς Ναούς της Ευρώπης και της Αμερικής; Από πού ν’ αρχίσεις και που να τελειώσεις.
Το σίγουρο είναι πως όσο και αν ένα πολύ μεγάλο μέρος του Δυτικού Κόσμου και της Ανατολής είναι πια αδιάφορο ή και εχθρικό απέναντι στον Χριστό και την Εκκλησία του, κάθε χρόνο τέτοια εποχή εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη νοιώθουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο αυτή την «συγκίνηση» που υπάρχει μέσα στη διαδρομή αυτήν που ξεκινάει το Σάββατο του Λαζάρου και καταλήγει στην Ανάσταση και την Κυριακή του Πάσχα. Όσοι και αν είναι αυτοί που «αδιαφορούν» ή ενοχλούνται από την (κατά την άποψή τους) «εκμετάλλευση των μη σκεπτόμενων» και αναστατώνονται για την «ειδωλολατρική» (όπως την βλέπουν εκείνοι) επιμονή μας να πιστεύουμε –ίσως και «παράλογα» – πως το άγιο Φώς της Αναστάσεως έρχεται από την Ιερουσαλήμ, σήμερα δεν παύει να είναι Μεγάλη Παρασκευή. Μέρα πένθους και ησυχίας, μέρα για σκέψη και εσωτερική αναζήτηση, μέρα αγωνίας για την Ανάσταση και για τον πόνο του κάθε εσταυρωμένου ανθρώπου που αναρωτιέται «Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες» και συγχρόνως, με τα καρφιά και τη χολή, την σκληρότητα και το μίσος να τον βασανίζει προσθέτει: «Ας γίνει το θέλημά σου». Γιατί ο Θάνατος είναι ένα βαρύ μυστήριο ανεξερεύνητο – και είναι η κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων.
Σήμερα είναι Μεγάλη Παρασκευή. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη, είτε είναι Χριστιανοί είτε δεν είναι, σταματούν λιγάκι και αναρωτιούνται: Από πού εκπορεύθηκε αυτή η μεγάλη δύναμη και το Φώς του Χριστού για να καταφέρει να αλλάξει το πρόσωπο της παγκόσμιας κοινωνίας τώρα και 2014 χρόνια;
Δεν είναι απλό το ερώτημα κι’ έχει μονάχα μιαν απάντηση :
Καλή Ανάσταση!
toportal.gr
