esos.grΕΡΩΤΗΣΗ: Κε πρόεδρε τι έχετε να πείτε στον εκπαιδευτικό ο οποίος «βομβαρδίζεται» καθημερινά από τη μια με δημοσιεύματα και ανακοινώσεις ότι κινδυνεύει να απολυθεί αι από την άλλη τις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας ότι ο κύκλος διαθεσιμότητας ολοκληρώθηκε για το χώρο της παιδείας. Εσείς εκτιμάτε ότι έρχονται απολύσεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σύσσωμος ο εκπαιδευτικός κόσμος - και ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ μαζί τους- μιλούμε την ίδια γλώσσα. Και απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση και την τρόικα για να τους πούμε τούτο: Ασκείτε μια βάρβαρη μνημονιακή πολιτική που εξαθλιώνει οικονομικά τους εργαζόμενους, διαλύει τα δημόσια κοινωνικά αγαθά και κυρίως την παιδεία, την υγεία και την κοινωνική πρόνοια, προωθώντας την ιδιωτικοποίησής τους, επιχειρεί να ανατρέψει ριζικά τις εργασιακές μας σχέσεις. Και αυτό δεν είμαστε διατεθειμένοι να το επιτρέψουμε.
Δυστυχώς, για την κυβέρνηση και την τρόικα, είμαστε κάποιοι αριθμοί και όχι άνθρωποι με ανάγκες. Αν περάσουν οι πρώτες απολύσεις, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για τη συνέχεια. Η ίδια η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν έχει κρύψει το στόχο της να συρρικνωθεί κι άλλο η δημόσια εκπαίδευση, να μειωθεί ακόμα περισσότερο ο αριθμός των εκπαιδευτικών με κάθε τρόπο. Άλλωστε και ο στόχος του προϋπολογισμού του 2014 για 1676 συγχωνεύσεις σχολείων, η αύξηση ωραρίου των καθηγητών, η αύξηση των μαθητών στην τάξη εκεί οδηγούν. Τέλος, τόσο ο κ. Μητσοτάκης όσο και η τρόικα έχουν στοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς ως μια από τις «δεξαμενές» των διαθεσιμοτήτων, λόγω του «μεγάλου» αριθμού τους.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στο κλάδο των εκπαιδευτικών υπάρχει και ένας αριθμός δασκάλων και καθηγητών που θέλουν την αξιολόγηση κι ένας μεγάλος αριθμός γονιών που πιστεύει ότι έτσι το επίπεδο των σχολείων θα βελτιωθεί. Τι έχετε να τους πείτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προφανώς υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις για την αξιολόγηση και στον κλάδο μας και στην κοινωνία. Σήμερα όμως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σκληρό και βάναυσο νομοθετικό πλαίσιο, πού έχει θεσμοθετηθεί ήδη. Οι στόχοι αυτού του πλαισίου είναι, όπως έχει καταγραφεί στους ψηφισμένους νόμους και στη σχετική έκθεση του ΟΟΣΑ, η κατηγοριοποίηση των σχολείων με βάση τις επιδόσεις των μαθητών σε εθνικές εξετάσεις με στόχο την περιθωριοποίηση των «φτωχότερων» και των «πιο αδύναμων» από αυτούς και τελική κατάληξη το κλείσιμο των πιο υποβαθμισμένων σχολείων. Παραδείγματα τέτοιων μοντέλων έχουμε ήδη από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία.
Ας προσέξουμε και τούτο: Η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μέσα από τη σύνδεσή της με τη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξή μας, με τον περιορισμό μάλιστα πως μόνο ένα συγκεκριμένο ποσοστό από τους θετικά αξιολογούμενους θα προάγεται στον επόμενο βαθμό, θα δημιουργήσει σχέσεις ζούγκλας στους συλλόγους διδασκόντων. Το δόγμα «ο θάνατός σου η ζωή μου» θα επικρατήσει. Ο ΟΟΣΑ, άλλωστε, το ομολογεί στην έκθεσή του: «Είναι πρωταρχικής σημασίας οι αξιολογήσεις να έχουν ουσιώδεις συνέπειες για τους αξιολογούμενους, καθώς είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί ότι αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα». Αυτό καταρρίπτει και την ισχύ της δήλωσης του Υπουργού Παιδείας ότι «η αξιολόγηση δεν θα είναι τιμωρητική». Το δημόσιο σχολείο στηρίζεται στους αγώνες και την καθημερινή δουλειά του εκπαιδευτικού. Αυτό που χρειάζεται ο εκπαιδευτικός είναι να βιώνει τη στήριξη και την εμπιστοσύνη της πολιτείας. Όχι τον ασφυκτικό έλεγχο και τη συνεχή απειλή της τιμωρίας. Αλλά γι’ αυτό απαιτείται μια εντελώς διαφορετική εκπαιδευτική και οικονομική πολιτική, ριζικά αντίθετη από τη σημερινή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κε πρόεδρε, όπως είναι γνωστό, έχετε τεθεί σε διαθεσιμότητα. Κάνατε αίτηση για την επανατοποθέτησή σας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι γνωστό ότι δεν έχω κάνει αίτηση. Όταν δημοσιοποιήθηκαν οι πρώτες προκηρύξεις για τους εκπαιδευτικούς που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα έστειλα επιστολή στον Υπουργό όπου ανέφερα μεταξύ των άλλων: «Παρά το γεγονός ότι επιθυμώ να παραμείνω εκπαιδευτικός, και είτε να διδάσκω σε δημόσιο σχολείο είτε να εκπροσωπώ τους συναδέλφους μου για όσο χρονικό διάστημα με εκλέγουν, σας δηλώνω πως δεν θα κάνω αίτηση για μετάταξη σε αυτή τη φάση. Όσο θα παραμένουν εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα χωρίς θέση και θα αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της απόλυσης, θα είμαι και εγώ μαζί τους». Η δική μου ηθική επιβάλλει να επιμένω και να παραμένω μαζί με τους δοκιμαζόμενους συναδέλφους μου διεκδικώντας ουσιαστικά και πρακτικά την τοποθέτηση ΟΛΩΝ σε εκπαιδευτικές θέσεις. Θέλω να είμαι και συμβολικά η ασπίδα τους σε τούτο τον αγώνα. Δεν ζήτησα κάποια εξαίρεση λόγω της θέσης μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας κατηγορούν ότι δεν κάνατε αίτηση διότι μπορείτε να βγείτε στη σύνταξη . Είναι έτσι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εύχομαι να μη χρειαστεί σε κανένα εργαζόμενο να έρχεται αντιμέτωπος με τέτοιου είδους παρεμβάσεις και ανατροπές στη ζωή του. Βέβαια, όποια στάση και αν κρατάει κανείς, πάντα κάτι μπορεί να βρίσκει κάποιος για να σε κατηγορήσει. Μερικοί ίσως δεν κατανοούν πως μεγαλύτερη αξία έχει η ηθική διάσταση των πράξεών σου, ιδιαίτερα αν ηγείσαι κάπου χώρου, παρά το ενδεχόμενο όφελος από λίγα χρόνια σύνταξης παραπάνω. Με ενδιαφέρει να μην ξεχωρίσω από τους συναδέλφους. Για να παραφράσω και τον ποιητή, δεν αγωνιζόμαστε για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο, αλλά αγωνιζόμαστε να σμίξουμε τον κόσμο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι γνωστό ότι ανήκετε στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ποια θα ήταν η απάντησή σας στην πρόταση για υποψηφιότητα για Βουλευτής;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ανήκω πάνω από όλα στον κλάδο μου, ο οποίος μου έκανε την τιμή να με εκλέξει στην ιστορική αυτή ομοσπονδία πρόεδρο και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία. Είναι πολύ βαρύ, πολιτικά, συνδικαλιστικά, ηθικά και συναισθηματικά, να έχω αυτή την ιστορική ευθύνη, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, που το δημόσιο σχολείο και ο εκπαιδευτικός υφίστανται αυτή τη βάρβαρη πολιτική.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί για πολλές παρεμβάσεις στο χώρο της παιδείας εάν γίνει κυβέρνηση. Τι θα κάνετε εάν παρεκκλίνει από αυτά που εσείς σήμερα μάχεστε για τα αιτήματα του κλάδου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι βαθιά πίστη μου πως, όταν εκπροσωπούμε ένα κλάδο εργαζομένων, είναι χρέος μας να τον στηρίξουμε και να αγωνιζόμαστε για τα αιτήματά του ανεξάρτητα από το ποια είναι η κυβέρνηση. Η απόφαση των γενικών συνελεύσεων του κλάδου μας τονίζει πως είμαστε αντίθετοι σε αυτή την πολιτική της λιτότητας και των περικοπών, και ζητάμε την ανατροπή της, όπως και κάθε κυβέρνησης που θα επιλέξει να εφαρμόσει μια τέτοια πολιτική. Η στάση μας δεν εξαρτάται από το ποιος κυβερνά, αλλά από το τι πολιτική και σε όφελος ποιων ασκεί.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι αλήθεια ότι στην τελευταία συνάντηση ο υπουργός Παιδείας χαρακτήρισε κατάρα τη διαθεσιμότητα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι αλήθεια ότι το είπε, αλλά σε προηγούμενη συνάντηση. Βέβαια, σε τελική ανάλυση σημασία μεγάλη δεν έχει το τι δηλώνεις αλλά το τι πράττεις. Ο κ. Αρβανιτόπουλος έχει ψηφίσει το ν.4172 για τις διαθεσιμότητες / απολύσεις και των εκπαιδευτικών, έχει υπογράψει τις αποφάσεις με τις οποίες τεθήκαμε σε διαθεσιμότητα, θα υπογράψει και τις απολύσεις μας; Ξέρετε, στην πολιτική δεν φτάνει να δηλώνεις κάτι, όπως όντως πράττει στις συναντήσεις με την ΟΛΜΕ ο κ. Υπουργός, για παράδειγμα πως δεν περισσεύουν εκπαιδευτικοί, ότι δεν θα απολυθεί κανείς κ.ά. Αν το πιστεύει πραγματικά, θα πρέπει να μη θέσει την υπογραφή του στις 23 Μάρτη σε απόλυση ούτε ενός εκπαιδευτικού.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς θα χαρακτηρίζατε τον Κ. Αρβανιτόπουλο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πολιτικό που υπηρετεί πιστά μια βάρβαρη πολιτική εξουθένωσης των εκπαιδευτικών και διάλυσης του δημόσιου σχολείου αλλά και του Πανεπιστήμιου, του οποίου και είναι καθηγητής. Με τα συνεχή μέτρα που λαμβάνει για την υλοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής έχει δημιουργήσει, μαζί με την προκάτοχό του στο Υπουργείο, ένα κλίμα συνολικής απαξίωσης και στοχοποίησης του εκπαιδευτικού. Θεωρώ ότι αυτό είναι καταστροφικό. Αναρωτιέμαι πως ένοιωσε όταν με μια υπογραφή του διέλυσε τρεις από τους καλύτερους τομείς της επαγγελματικής εκπαίδευσης και έθεσε σε διαθεσιμότητα εκπαιδευτικούς με προσόντα, όνειρα και μεράκι. Αναρωτιέμαι τι αισθάνεται για τους μαθητές μας που ξαφνικά έχασαν από το σχολειό τους την ειδικότητα στην οποία είχαν διαλέξει να σπουδάσουν. Αναρωτιέμαι πώς θα αισθάνεται ο ίδιος όταν θα υπογράφει τις απολύσεις μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αρβανιτόπουλος ή Διαμαντοπούλου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν φεύγει κάποιος υπουργός από το Υπουργείο Παιδείας, οι εκπαιδευτικοί συνήθως λέμε (ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια) πως ήταν ο χειρότερος ή η χειρότερη που πέρασε. Δυστυχώς, πολύ γρήγορα έρχεται η διάψευση από τον επόμενο ή την επόμενη.
