ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΡΑ. ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ
Κυβέρνηση και τρόικα συνεχίζουν το έργο της διάλυσης του δημόσιου
σχολείου και της εξαθλίωσης των εκπαιδευτικών. Ένα ακόμη πολυνομοσχέδιο
ψηφίστηκε ως κατεπείγον την Κυριακή 26-4-13, γεμάτο από βάρβαρα
αντιλαϊκά μέτρα για τους εργαζόμενους και το λαό μας. Αυτά τα μέτρα
έρχονται να προστεθούν στα προηγούμενα. Ξεκίνησαν με την υλική απαξίωση
του διδακτικού μας έργου (έως και 45% μειώσεις μισθών). Συνέχισαν με την
εκστρατεία κατασυκοφάντησης και του ηθικού μας διασυρμού. Θεσμοθέτησαν
μια αξιολόγηση-καρμανιόλα, με σκοπό να μας κρατούν σε ένα καθεστώς
διαρκούς τρομοκρατίας, πειθάρχησης και συναδελφικού κανιβαλισμού. Μας
θέτουν σε αργία, γιατί διαδηλώσαμε ή γιατί δείξαμε “ανάρμοστη
συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας” ή γιατί μπλεχτήκαμε σε νομική αντιδικία
οποιασδήποτε μορφής, καταστρατηγώντας ακόμη και το τεκμήριο της
αθωότητας.
Και τώρα προχωρούν στην αύξηση του διδακτικού ωραρίου με επιπτώσεις
όχι μόνο την αύξηση του εργασιακού φόρτου αλλά και την τεχνητή
δημιουργία υπεραρίθμων, που θα είναι «δεξαμενή» για τις υποχρεωτικές
μεταθέσεις σε όλη τη χώρα με απόφαση υπουργού και τις απολύσεις μονίμων.
Επίσης, έχουν σχεδιάσει τις απολύσεις 13.000 συναδέλφων μας αναπληρωτών
που εργάζονταν για χρόνια στα σχολεία, αυξάνοντας την ανεργία των νέων
και ακυρώνοντας της προσδοκίες της νέας γενιάς. Απέναντί μας έχουμε την
μνημονιακή πολιτική που τα σαρώνει όλα: εργασιακά δικαιώματα, κοινωνικά
αγαθά, δημόσιο πλούτο.
Παρά τις κρίσιμες συνθήκες που βιώνουμε, δυστυχώς, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ
μετά από 7ωρη συνεδρίαση στις 30-4-13 δεν κατέληξε σε πρόταση
εισήγησης για τις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ.
Η δική μας πρότασή περιλάμβανε ένα πρόγραμμα κινητοποιήσεων για την επόμενη, μετά τις γιορτές του Πάσχα, περίοδο ως εξής:
13/5: Συζητήσεις στα σχολεία και στις συνεδριάσεις των συλλόγων
διδασκόντων για την εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ και τις τελευταίες
εξελίξεις.
14/5: Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ.
15/5: Γενική Συνέλευση Προέδρων ΕΛΜΕ για τη λήψη οριστικής απόφασης
17/5: Ξεκινούμε απεργία διάρκειας με τη μορφή της 24ωρης απεργίας
για τις 17/5 και των 5ήμερων επαναλαμβανόμενων από 20/5 με γενικές
συνελεύσεις στη λήξη τους. Η 24ωρη στις 17/5, που θα είναι και το
ξεκίνημα του αγώνα, να εξαγγελθεί έγκαιρα με απόφαση από το ΔΣ της ΟΛΜΕ
και να επικυρωθεί μαζί με το υπόλοιπο απεργιακό πρόγραμμα στη Γενική
Συνέλευση Προέδρων.
Το πλαίσιο που προτείναμε βασίζεται στην απόφαση της τελευταίας ΓΣ
Προέδρων ΕΛΜΕ με αιχμές, εκτός από την αύξηση του ωραρίου, την απόρριψη
του ΠΔ των υποχρεωτικών μεταθέσεων, ενάντια στις απολύσεις αναπληρωτών
αλλά και μόνιμων εκπαιδευτικών, την αντίθεσή μας στην
αξιολόγηση-χειραγώγηση, το πειθαρχικό δίκαιο, τις δραματικές περικοπές
δαπανών και τις επιπτώσεις τους στο δημόσιο σχολείο και τις οικογένειες,
που μαζί με τις σχεδιαζόμενες αλλαγές οδηγούν στην πλήρη διάλυση του
δημόσιου σχολείου. Άρα είναι ψευδής ο ισχυρισμός του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών
πως θέτουμε «μοναδικό επί της ουσίας αίτημα» στην πρότασή μας για
απεργία «την άρση της αύξησης του ωραρίου», όπως ισχυρίζεται στην
ανακοίνωση που εξέδωσε. Προσφέρει έτσι τις καλύτερες υπηρεσίες στην
κυβέρνηση για να συκοφαντήσει τον κλάδο. Η ηγεσία του ΠΑΜΕ δείχνει πως
δεν έχει κατανοήσει ποιος είναι ο εχθρός αυτή την περίοδο.
Προτείναμε, επίσης, να ληφθούν μια σειρά από μέτρα και πρωτοβουλίες
ενημέρωσης των εκπαιδευτικών, των γονιών, των μαθητών και όλου του
λαού, πρωτοβουλίες για συσκέψεις με τις άλλες εκπαιδευτικές ομοσπονδίες,
τις ομοσπονδίες εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την ΑΔΕΔΥ,
την ΑΣΓΜΕ, τα πολιτικά κόμματα κ.λπ. Προτείναμε ακόμη και πρωτοβουλίες
διεθνοποίησης των προβλημάτων του δημόσιου σχολείου. Η συμπόρευση όλων
είναι σημαντική, μια και όλα τα προβλήματα έχουν την πηγή τους στη
βάρβαρη πολιτική των μνημονίων κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ.
Η ΔΑΚΕ επιμένοντας στη λογική της ψηφοφορίας με κάλπη, που πρέπει
να δοθεί ως εντολή προς τις ΕΛΜΕ, ακόμα και εκεί όπου θα γίνουν μαζικές
συνελεύσεις εκπαιδευτικών, ουσιαστικά τορπιλίζει την ίδια την συμμετοχή
του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος. Αντιτάξαμε στη λογική αυτή
πως θα μπορούσε να υπάρξει μια σχετική οδηγία της ΟΛΜΕ, και οι ΕΛΜΕ,
κρίνοντας αν αυτό βοηθά στη μαζικότητα, να παρατείνουν την ψηφοφορία με
κάλπη για λίγες ώρες μετά τη συνέλευση, με δική τους όμως απόφαση, και
σε κάθε περίπτωση όχι ως υποχρεωτική εντολή για τη νομιμοποίηση της
απόφασης από την ομοσπονδία. Έτσι και αλλιώς, τα πρωτοβάθμια όργανα
είναι ανεξάρτητα σωματεία και έχουν καταστατικά που ορίζουν τις
διαδικασίες λήψης απόφασης. Επίσης, προτείναμε να δοθούν οδηγίες για μια
σειρά από μέτρα ενημέρωσης των συλλόγων διδασκόντων που θα συμβάλλουν
στη μαζική συμμετοχή στις ΓΣ των ΕΛΜΕ. Δηλώσαμε πως κατά την άποψή μας
σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε απεργία
διάρκειας με αποφάσεις των Δ.Σ. ΕΛΜΕ, αλλά μόνο μαζικών Γ.Σ. Η ΔΑΚΕ
ήτανε ανυποχώρητη μέχρι τέλος και έτσι δεν υπήρξε απόφαση.
Ως Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις εκτιμούμε ότι, σε αυτή την
ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για το δημόσιο σχολείο και τον εκπαιδευτικό
κόσμο, αυτό που απαιτείται είναι η συνένωση και συμπόρευση όλων των
αγωνιστικών ριζοσπαστικών κινηματικών δυνάμεων του κλάδου μας. Γι’ αυτό
απευθυνθήκαμε έγκαιρα στις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις – Συσπειρώσεις και
στο ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών καλώντας τους να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε
σε μια κοινή πρόταση στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και στις ΕΛΜΕ, και γενικότερα
στην αναγκαία συνεργασία σε όλη τη διάρκεια της σκληρής μάχης που
οφείλουμε να δώσουμε το επόμενο διάστημα.
Υπήρξε ήδη θετική ανταπόκριση σε αυτό το αίτημά μας από τις
Αγωνιστικές Παρεμβάσεις – Συσπειρώσεις, που οδήγησε σε σύγκλιση απόψεων
των δύο παρατάξεων και σε κοινή στάση μας στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ. Από την
πλευρά του ΠΑΜΕ, δυστυχώς, δεν δόθηκε καμία απάντηση στις προτάσεις μας.
Εμείς επιμένουμε ότι προϋπόθεση για τη θετική έκβαση του αγώνα είναι η
συμπόρευση όλων των συνδικαλιστικών δυνάμεων που αντιπαρατίθενται στις
μνημονιακές πολιτικές και στις κυβερνήσεις που τις εφαρμόζουν, και που
υπερασπίζουν την Παιδεία, την Υγεία, την Ασφάλιση ως κατεξοχήν κοινωνικά
αγαθά.
Είναι γεγονός ότι ο εκπαιδευτικός κόσμος που ψήφισε στις πρόσφατες
εκλογές αντιπροσώπων για το 16ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ (με αυξημένη συμμετοχή
κατά 10%, παρά την αριθμητική συρρίκνωση του κλάδου λόγω των
μνημονιακών πολιτικών) αποδοκίμασε με την ψήφο του τις παρατάξεις του
κυβερνητικού συνδικαλισμού, και ενισχύοντας τις ριζοσπαστικές
κινηματικές δυνάμεις απαιτεί ουσιαστικά από αυτές να συνεργαστούν και να
οργανώσουν αυτό το δύσκολο, σκληρό αλλά δίκαιο αγώνα με ενότητα,
συσπείρωση και ενεργοποίηση όλων των συναδέλφων.
Πιστεύοντας πως όλες οι δυνάμεις στο ΔΣ της ΟΛΜΕ έχουμε την
ιστορική ευθύνη απέναντι στον κλάδο, αλλά και σε όλο τον ελληνικό λαό,
να προχωρήσουμε χωρίς καμιά καθυστέρηση σε γενικές συνελεύσεις τις
πρώτες ημέρες που θα ανοίξουν τα σχολεία, δεσμευόμαστε πως θα κάνουμε
ό,τι είναι δυνατό από τη μεριά μας για να υπάρξει εισήγηση του ΔΣ και να
αποφασίσει ο κλάδος μας με τη μεγαλύτερη δυνατή μαζικότητα. Είναι
αδιανόητο να μείνει αδρανές το ΔΣ της ΟΛΜΕ σε αυτές τις κρίσιμες
περιστάσεις.
Η γραμματεία των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων Δ.Ε.
2-5-13
