Όταν μεγαλώναμε μόνοι μας στα αστικά, παιδικά μας δωμάτια, ήταν δύσκολο να φανταστούμε ότι σ’ ένα μαγικό χώριο κάπου στην Ελλάδα τα ξαδέλφια μας ή οι φίλοι μας δε θα είχαν παιδιά στα προαύλιά τους για να παίξουν.
Φωνές, τσακωμοί, φιλίες, ομαδικά παιχνίδια, μοιρασιά, κοινωνικοποίηση. Το σχολείο είναι χώρος διαδραστικός, που εκπαιδεύει τα παιδιά ακόμα και στα διαλείμματα. Κι όμως, η Ιωάννα είναι η μοναδική μαθήτρια του δημοτικού σχολείου της Γαύδου. Αν είχε μια κολλητή, θα της έλεγε τα μυστικά της και θα τσακώνονταν πού και πού. Η Κυριακή είναι η δασκάλα της. Και μαθαίνει κι εκείνη από την Ιωάννα πράγματα που δε θα μάθαινε ποτέ σε μια τάξη με πολλά παιδιά.
Η είδηση που είχε ταξιδέψει πριν από λίγους μήνες σε όλη την Ελλάδα έγινε τώρα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους από το Κινηματογραφικό Εργαστήριο Χανίων.
