Το κείμενο του Μόρισεϊ για τον θάνατο της Θάτσερ
"Η Θάτσερ έχει μείνει στην ιστορία ως η Σιδηρά Κυρία μόνο επειδή
κατείχε εντελώς αρνητικά γνωρίσματα, όπως επίμονο πείσμα και μια
αποφασιστική άρνηση να ακούσει τους άλλους. Κάθε κίνηση που έκανε ήταν
φορτισμένη με αρνητικότητα: κατέστρεψε τη βρετανική κατασκευαστική
βιομηχανία, μισούσε τους ανθρακωρύχους, μισούσε τις τέχνες, μισούσε τους
Ιρλανδούς μαχητές της ελευθερίας και τους άφησε να πεθάνουν, μισούσε
τους φτωχούς Άγγλους και δεν έκανε απολύτως τίποτα για να τους βοηθήσει,
μισούσε την Greenpeace και όσους ήταν υπέρ της προστασίας του
περιβάλλοντος, ήταν η μόνη πολιτική αρχηγός της Ευρώπης που ήταν
αντίθετη με την απαγόρευση του εμπορίου ελεφαντοστού, δεν είχε καμία
ευφυΐα και καμία ζεστασιά, ακόμα και το δικό της Υπουργικό Συμβούλιο την
πέταξε έξω. Έδωσε την εντολή να ανατιναχτεί το Belgrano, παρ΄ ότι
βρισκόταν έξω από τη ζώνη αποκλεισμού στα νησιά Μαλβίνας - και έπλεε
ΜΑΚΡΥΑ από τα νησιά! Όταν οι νεαροί Αργεντίνοι που ήταν επιβιβασμένοι
στο πλοίο 'Belgrano' υπέστησαν έναν φοβερό και άδικο θάνατο, η Θάτσερ
έδωσε το οκ στο βρετανικό Τύπο. Σιδερένια; Όχι, βάρβαρη; Ναι. Μισούσε
τις φεμινίστριες παρ' όλο που το γεγονός ότι οι Βρετανοί αποδέχθηκαν ότι
θα μπορούσε στην πραγματικότητα μία γυναίκα να γίνει πρωθυπουργός
οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην πρόοδο του κινήματος των γυναικών. Όμως,
ακριβώς λόγω της Θάτσερ, δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά άλλη γυναίκα στην
εξουσία στη βρετανική πολιτική σκηνή και η ίδια αντί να ανοίξει τη
συγκεκριμένη πόρτα για άλλες γυναίκες, την έκλεισε.
Η Θάτσερ θα μείνει βαθιά στη μνήμη μόνο των αισθηματιών που δεν
υπέφεραν από την ηγεσία της, αλλά η πλειοψηφία των εργαζόμενων ανθρώπων
της Βρετανίας την έχουν ήδη ξεχάσει και ο λαός της Αργεντινής θα
γιορτάσει το θάνατό της. Στην πραγματικότητα, η Θάτσερ ήταν ένας τρόμος
χωρίς ούτε ένα ελάχιστο μόριο ανθρωπιάς."
