Ποιος έκανε το παιδί μου ναζιστή εγκληματία;

Από την Σοφία Λαμπίκη - (xiotikisfigga)

 

Μεγαλώνεις το παιδί σου σαν να είναι ο μοναδικός 

άνθρωπος στον πλανήτη.

Του λες να έχει χεσμένους τους υπόλοιπους και να 

κοιτά μόνο το τομάρι του και την πάρτη του.

Το μαθαίνεις ότι έχει ΠΑΝΤΑ δίκιο κι όλοι οι άλλοι 

άδικο επειδή είναι κακοί και ζηλόφθονοι.

Του λες από μικρό ότι αν τον πειράξουν στο σχολείο 

να ανταποδίδει στα ίσα.

Όταν βιαιοπραγεί και τιμωρείται απ' το σχολειό καταφθάνεις ως τραμπούκος και 

απειλείς μπροστά στο παιδί σου δάσκαλους και καθηγητές.

Του παρέχεις τα πάντα, όλα τα υλικά αγαθά, κάνοντας το να νομίζει ότι είναι 

κεκτημένο του χωρίς κόπο ή έντιμο τρόπο κτήσης.

Όλα είναι δικά του και μπορεί να τα πάρει με όποιο τρόπο μπορεί, κυρίως με τη 

βία.

Του λες να είναι μάγκας και τσαμπουκάς.

Πληρώνεις το ρετάλι τον καθηγητή του για να του κάνει το 13, 20 με 

ιδιαιτεράκια, διδάσκοντας το ότι η Μόρφωση  κι η προσπάθεια δεν είναι τίποτα 

μπροστά στο χρήμα

Το αφήνεις ανεξέλεγκτο στις εξόδους του γιατί του έχεις εμπιστοσύνη (εσύ που 

δεν του έμαθες τίποτα)

Μπλέκει καμιά φορά κι άμα φτάσει στη Δικαιοσύνη, σαθρή και σάπια, το

μαθαίνεις ότι υπάρχει ατιμωρησία πληρώνοντας, αφού πουλήσεις κάνα δυό 

κτηματάκια, έναν μεγαλοδικηγόρο λαμόγιο.

Δεν του βαζεις κανένα όριο αλλά και δεν το μαθαίνεις να ζει ανεξάρτητο και να 

επιβιώνει χωρίς εσένα.

Και μετά...

κόβεται το χρήμα.

Το παιδί που μεγάλωσες έτσι, αναζητά όρια, προστασία και θέλει να εκδικηθεί 

γιαυτά που του έμαθες ΕΣΥ να θεωρεί δεδομένα ισοβίως και κεκτημένα του εκ

γενετής και τα χάνει.

Τότε αναπόφευκτα θα μπει σε κάποια εγκληματική συμμορία.

Μετά σε παραστρατιωτική, παρακρατική.

Ναι, με προσπάθεια ζωής έκανες το παιδάκι σου ναζιστή και τραμπούκο.

Ίσως επειδή κι εσύ πάντα ήσουν φασίστας.

(χαρισμένο στους γονείς που ποτέ δεν φταίνε οι ίδιοι και το ίδιο έμαθαν και στα 

παιδιά τους)

  

Αναδημοσίευση από : xiotikisfigga.blogspot.gr