Συνέντευξη τύπου δόθηκε σήμερα στα γραφεία της ΟΛΜΕ με τη συμμετοχή εκπροσώπων γονέων Μουσικών Σχολείων της Αττικής (Αλίμου, Ιλίου, Παλλήνης, Πειραιά) και του Καλλιτεχνικού Σχολείου Γέρακα), στη διάρκεια της οποίας ειπώθηκαν τα εξής:
Ο ιδρυτικός νόμος των 42 μουσικών και των 3 καλλιτεχνικών σχολείων της χώρας προβλέπει την δωρεάν μετακίνηση των μαθητών τους, όπως και την σίτισή τους λόγω του υποχρεωτικά διευρυμένου ωραρίου τους. Μέχρι τώρα το έργο αυτό είχαν αναλάβει οι νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις.
Με την επιβολή του Καλλικράτη το έργο αυτό μεταβιβάστηκε στους Δήμους. Με τη συνεχή διαδικασία περικοπών και καθυστερήσεων των σχετικών κονδυλίων αλλά και των αποφάσεων που αφορούν την διευθέτηση αυτών των ζητημάτων (μετακίνηση και σίτιση) λίγο πριν την έλευση της νέας χρονιάς, το τοπίο της συνέχισης της μετακίνησης των μαθητών των σχολείων μας παραμένει άδηλο και σκοτεινό.
Ο Καλλικράτης έχοντας αυτοτελείς πόρους γίνεται το μακρύ χέρι της κυβέρνησης για επιπλέον φορολόγηση του εργαζόμενου Λαού και ιδιωτικοποιήσεις. Το βλέπουμε στη πράξη στα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς στην ιδιωτικοποίηση της υγείας της παιδείας ακόμα και στις υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων μέσα από την απόλυση μέσω εφεδρειών και απαξίωση των υπηρεσιών των Δήμων.
Για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται, πόσο σωστή είναι η έγκαιρα διατυπωμένη θέση της Παν. Ένωσης Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων, (που ήδη έχουν υιοθετήσει πολλές δημοτικές αρχές σε όλη την χώρα), πως το έργο της μεταφοράς και σίτισης των μαθητών, πρέπει να αναλάβει ενιαίος κρατικός φορέας σε επίπεδο περιφέρειας, κάτω από την εποπτεία και τον έλεγχο του υπουργείου Παιδείας.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι διαγωνισμοί που διεξάγονται στους δήμους καταλήγουν άγονοι. Τα χρονικά πλαίσια πλέον είναι ασφυκτικά. Και κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει ότι μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων θα είναι δυνατή η συνέχιση της μετακίνησης.
Σύμφωνα με την ΚΥΑ αρ.35415/ 28 –7 –2011 (ΦΕΚ τεύχος δεύτερο αρ. 1701/ 1-8-2011), προβλέπονται οι όροι μεταφοράς των μαθητών.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Στην επαρχία κατά κύριο λόγο, το έργο αναλαμβάνουν δημόσια και δημοτικά συγκοινωνιακά μέσα, με ανάγκη να τροποποιηθούν υφιστάμενα δρομολόγια αστικών ή υπεραστικών γραμμών, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο.
Το μόνο που με σαφήνεια διατυπώνεται είναι το ΕΙΔΙΚΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ (ΕΜΔ), που με βάση την χωροταξική κατανομή της θέσης των σχολείων και του τόπου κατοικίας, αδυνατεί να καλύψει το πρόβλημα.
Στα μεγάλα αστικά κέντρα, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, οπότε καταλήγουν τα πράγματα σε αναδόχους λεωφορειούχους με δημόσια σύμβαση υπηρεσιών. Είναι ακριβώς η προαναφερόμενη διαδικασία διαγωνισμών που καταλήγουν άγονοι, εφόσον δεν εμφανίζονται μειοδότες.
Το επόμενο βήμα και η πρακτική κατάληξη είναι η μεταφορά με την ευθύνη των γονιών, με χιλιομετρική αποζημίωση 0,35 / χλμ. και μέχρι 1500,00 e ανά σχολικό έτος, με πλαφόν απόστασης τα 2500 μ. για το γυμνάσιο, και τα 4000 μ. για το λύκειο.
Η χιλιομετρική αποζημίωση, θα επιβαρύνει την τσέπη των οικογενειών, σε συνθήκες που τα εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί ή λεηλατηθεί, από την ανεργία, τις απολύσεις, τις περικοπές αμοιβών, την ύφεση, την ακρίβεια, τα χαράτσια.
Το αποτέλεσμα θα είναι να υπάρξει μεγάλη διαρροή μαθητικού πληθυσμού, τα σχολεία να φυλλορροούν, να φθίνουν και να απαξιωθούν. Άρα να οδηγηθούμε σε de facto, κατάργηση, χωρίς να αποκλείουμε και πλέον δυσμενείς άμεσες εξελίξεις, από κυβερνήσεις και μέτρα που σαν οδοστρωτήρας σαρώνουν λαϊκές κατακτήσεις, κοινωνικές παροχές και δικαιώματα.
Σε ότι αφορά την σίτιση των μαθητών, μέχρι πρόσφατα υπήρχε σιωπή, ενώ από το υπουργείο δίνονταν στις αντιπροσωπείες μας, διαβεβαιώσεις πως είναι αποκλειστική ευθύνη των δήμων (21/10/2011), και 34 μέρες αργότερα στην Βουλή δια στόματος της υφυπουργού κ. Χριστοφιλοπούλου, ακούσαμε πως σίτιση δεν μπορεί να υπάρξει. Και μάλιστα όταν τα σχολεία αυτά λειτουργούν με διευρυμένο ωράριο, όχι προαιρετικά αλλά υποχρεωτικά λόγω του εκπαιδευτικού τους προγράμματος.
Για την παρούσα φάση, θεωρούμε πως η εφικτή λύση, μπροστά στο αδιέξοδο, και τα χειρότερα που διαφαίνονται, είναι η νέα παράταση των υπαρχουσών συμβάσεων έως την λήξη της φετινής σχολικής χρονιάς. Στο σημείο αυτό αναμετρόνται και δοκιμάζονται οι πραγματικές προθέσεις και διαθέσεις της κυβέρνησης και του υπουργείου, όχι σε επίπεδο δηλώσεων, αλλά σε επίπεδο πρακτικών λύσεων για την απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας των σχολείων.
Οι σχολικές κοινότητες των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων, ενωμένοι μαθητές, καθηγητές, γονείς, θα υπερασπισθούν την ύπαρξη αυτών των σχολείων που συνιστούν κατά την γνώμη μας ένα πετυχημένο εκπαιδευτικό πρότυπο.
esos
